Beni kendinde bul /hyunlix

3

Bölüm 3: Karmaşık Hisler

Felix, okuldan dönerken, kendisini her zamankinden daha tedirgin hissediyordu. Hyunjin’in bakışları, sert sözleri, korku yaratıyordu ama bir şey vardı, bir şey Felix’in içini kemiriyordu. Hyunjin ona sürekli zorbalık yapıyordu ama Felix bir türlü bu davranışın nedenini anlayamıyordu. Eğer Hyunjin gerçekten ondan hoşlanmıyorsa, neden bu kadar uğraşıyordu? Neden sürekli onunla ilgileniyordu?

Felix evine geldiğinde, odasında yalnız kalmaya ihtiyaç duydu. Gün boyunca zihnini meşgul eden tüm o düşünceleri bir kenara bırakıp biraz sessizlik arıyordu. Ama düşündükçe, kafasında sorular çoğalıyordu. Hyunjin’in sözleri bir türlü kafasında kaybolmuyordu.

Ertesi gün, okulda yine her şey normaldi. Hyunjin sınıfta diğer arkadaşlarıyla konuşuyor, Felix ise köşede sessizce oturuyordu. O gün, Hyunjin’e bir şeyler sormaya karar verdi. Eğer gerçekten ondan nefret ediyorsa, neden zorbalık yapıyordu? Eğer Felix’i küçümsüyorsa, neden ona böyle davranıyordu?

Felix, sabah öğle arası yemekte Hyunjin’i tek başına, kantinde gördü. Diğer arkadaşlarıyla sohbet ediyordu ama bir şekilde yalnız kalmıştı. Felix, kalbinin hızla çarptığını hissederek Hyunjin’in yanına gitmeye karar verdi.

Hyunjin, Felix’i görür görmez gözlerini ona çevirdi. Felix, “Bana neden böyle davranıyorsun?” diye sormaktan kendini alamadı. “Neden bana zorbalık yapıyorsun?”

Hyunjin, Felix’in sorusuna bir süre sessiz kaldı. Sadece ona baktı. Felix, ne Hyunjin’in bakışlarındaki soğukluğu ne de sessizliğini çözebiliyordu.

Hyunjin, sonunda ağır bir şekilde gülümsedi. “Neden mi?” dedi, sesindeki alaycı tonla. “Çünkü senin gibi bir Omega, sadece zayıf bir şey olmalı. Zayıf ve gücsüz. Benim gibi bir Alpha’ya karşı koymaya çalışmak, saçma olurdu.”

Felix, bu sözlerle bir an durakladı. Hyunjin’in sözleri bir yandan yıkıcıydı ama bir yandan da düşündürücüydü. Hyunjin gerçekten ondan hoşlanmıyordu, ama neden onunla bu kadar ilgileniyordu? Felix, sorusunun cevabını bir türlü bulamıyordu.

Felix, başını eğerek “Ama seni incitmek istemiyorum,” dedi, yavaşça. “Bana neden böyle davranıyorsun?”

Hyunjin, Felix’in sözlerine bir süre yanıt vermedi. Sadece bir an sessizce ona baktı. “Seninle hiç ilgilenmiyorum,” dedi sonrasında, “Sadece okulda seni hor görmek hoşuma gidiyor. Hem senin gibi zayıf biri, zorbalığa karşı durabilecek kadar güçlü değil.”

Felix, bu sözlerle iyice sarsıldı. Hyunjin, ona soğukça baktıktan sonra kantinden kalktı ve yanından geçti. Felix, sadece arkasını izleyerek derin bir nefes aldı. Hyunjin’in söyledikleri, Felix’i bir kez daha korkutmuştu ama aynı zamanda karışık bir duyguyu da tetiklemişti. Hyunjin’in ona zorbalık yapmasının ardında başka bir sebep olabilir miydi?

Felix, o gün boyunca Hyunjin’in tavırları üzerine düşündü. İçindeki soru işaretleri bir türlü yok olmuyordu. Hyunjin’in neden böyle davrandığını anlamak istiyordu, ama aynı zamanda Hyunjin’in ona karşı olan sert ve soğuk tavrı, Felix’i fazlasıyla zorlayacak gibiydi.

Bundan sonra, Hyunjin’in etrafındaki diğer öğrencilere daha dikkatle bakmaya başladı. Hyunjin’in davranışlarını dikkatlice gözlemledi. Onun sadece Felix’e zorbalık yapmadığını, aslında çok daha derin bir yalnızlık taşıdığını fark etti. Hyunjin, sürekli etrafında bir izlenim bırakmaya çalışıyordu ama içindeki boşluk her geçen gün biraz daha büyüyordu.

Felix, bu karmaşık düşüncelerle okuldan ayrılırken, Hyunjin’in neden böyle davrandığına dair kafasında yeni bir teori oluşturdu. Belki de Hyunjin, gerçekten ona karşı bir şeyler hissediyordu, ama hislerini dışarıya yansıtmak yerine onu zorbalıkla savunmaya çalışıyordu. Kimse ona yaklaşmasın diye, kimse onun içindeki boşluğu görmesin diye.

Felix, Hyunjin’in aslında ona yakın durmak istediğini düşündü, ama bu düşünceler, onu bir o kadar karmaşık bir hale sokuyordu. Hyunjin’in bir Omega’ya yaklaşması, hele de bir Omega’nın, kendi Alpha’sına karşı duyduğu korku, okulda büyük bir sorun oluşturabilirdi.

Birçok soru kafasında yankılanıyordu. Hyunjin, gerçekten ondan hoşlanmıyorsa, neden ona bu kadar yakın olmak istiyordu?

Umarım Beğenirsiniz!
💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙💚💙❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️🤎❤️💜❤️🤎❤️🤎❤️❤️💜❤️💜❤️💜❤️💜❤️❤️💜❤️💜❤️🤎❤️💜❤️🤎❤️💙🧡💙🧡💙🧡💙💛💚💛🤎💚🖤🤎💙💘💖🤍💞💓💖💗💌💗♥️