ÖLÜMÜN KAHKAHALARI

2.Bölüm

Ekip gidecekleri ilk görev için antrenmanlara başlamışlardı. Niks bıçaklarını bilemiş onları üçer dörder atıyor ve mükemmel bir zerafetle tekrar tutuyordu. Yada zihin gücüyle onları düşmanlara fırlatıyor gibi yapıyor sonrada geri belinde ki , bacaklarında ki yada sırtında ki yerlerine geri koyuyordu.

Sakura kocaman azrailin baltasına benzer baltayı gücüyle birleştirerek daha da ölümcül oluyordu. Moli ise bütün vücudun dan o boynuz gibi dikenlerini yaratıyor. Onlarla tekme yumruk atıyordu . Ekip sadece güçleriyle değil aynı zamanda kendi dövüş hareketleri ile de savaşacaklardı. O yüzden de birbirleriyle yumruk tekme antrenmanıda yapıyorlardı.

Kendilerinden emin olduktan sonra (yani Sakura sarmaşıkları yanlışlıkla kendine sarınca bunun yeterli olduğuna kanaat getirdiler) tehlikeli bir görev için denizin derinliklerine doğru ilerlemeye başladılar.

Duydukları bir söylentiye göre (denizde ki balıklar nikse söyledi )kadim bir yaratık okyanusun en derin köşesinden uyanmıştı. Bu yaratık yüzyıllardır uykuda olan bir varlıktı ve etrafına yaydığı kötülükle birleştiğinde , evrende ki en büyük tehditlerden birine dönüşüyordu. Bu kendini birşey sanan yaratığı durdurmak için de Ölümün Kahkahaları denizin derinliklerine son hızla ilerliyordu. İlerliyordu yazıyorum çünkü Niks kendide dahil Sakura ve Moli ile suyu kontrol ederek bildiğiniz yararak fişek gibi ilerliyorlardı. Sakura ve Moli suda nefes alamadıkları için niks onlara hava baloncuğu yapmıştı.

Niks suyun içinde oldukları için çok mutluydu çünkü su onun ruhuydu. Suyun bir parçası gibi , nefes almak zorunda kalmadan özgürce hareket ediyordu. Gözleri suyun altında parlayan lacivert alevleri andırıyordu.

Moli ellerini beline attı ve ikiz uzilerinin güven verici soğukluğunu hissederken, Sakura da dev gibi olan baltasında ki sarmaşıklara dokundu ve doğanın onun yanında olduğunu bilerek gülümsedi. Yani suyun altında hava baloncuğunun içinde gülümsemeye çalıştı. Üçünün yaydığu korku suyun derinlerinden bile hissediliyordu. Her biri ne ile karşılacağını bilmeden ilerlese de Ölümün Kahkahaları 'nın kızları birbirleriyle cesareti ve kahkahaları paylaşarak kazanmaya gidiyorlardı.

Sonunda karanlık bir mağaraya ulaştılar. Mağaranın içinde sanki asırlardır bekleyen bir nefes ,yavaşça canlanıyordu. Yaratığın gözleri bir ateş çukuru gibi yanarken Niks onunla göz göze geldi . Aralarındaki enerji , denizlerin ötesine bile yayılan bir meydan okumaydı.

Niks suyun bütün gücünü etrafında topladı ve suya yüzlerce bıçak silah şeklini vererek yaratığa gönderdi. Aynı anda mavi alevlerinide ortaya çıkardı. Sakura baltasını elinde çevirip sıkıca kavradı ve suyun içindeki doğanın gücünü toplayarak ejderhaya doğru yönlendirirken, Moli dikenlerini yaratığın sert derisine yollamak için tetikte bekliyordu.

Yatarık Ölümün Kahkahaları 'nın birleşmiş gücüne karşı savaşırken, Niks'in aklında tek bir cümle vardı : Bu evreni koruyacağım ve kötülüğe geçit vermeyeceğim. Yaratığın yıkılmamak için direnen çığlığı mağaranın duvarlarında yankılanırken, Niks suyle mavi alevlerini birleştirdi ve yaratığın etrafını sardı. Yaratık devasa gücüyle dirensede Niks 'in su üzerine de ki mutlak hakimiyeti ve ekibin muhteşem güçleri yaratığı yenmek için yeterli hatta artardı bile.

Sonunda yaratık son bir acı çığlık atarak mağaranın karanlığına gömüldü . Su sakinleşti mağaradaki karanlık dağıldı ve Niks ekibine dönerek gururlu bir gülümsemeyle baktı . Üçlünün başarısı denizin derinliklerinde bile duyuldu ve artık efsanelere konu olacak bir hikaye halinde geldi.

Tam mağaradan çıkmak için (bu arada niks dövüşürken mağaradaki suyu geri çektiği için su olmadan dövüştüler bir de Niks in alevleri suda sönmüyor) giderlerken Niks birden durdu. Ve kızlara dönerek
"Şunun leşini burda bırakırsak deniz kirlenir ve bu hiç hoş olmaz." diyerek
Elini uzattı ve yaratık tek bir hareketiyle toz oldu.

Sakura ve Moli ağızları bir karış açık şok içinde Nikse baktılar.
Sakura "madem böyle birşey yapabiliyorsun neden biz burda götümüzü yırttık " diye yakındı. Moli de hak verdi Sakura ya Niks kahkahalarının arasından cevap verdi
" Her zaman bu gücümü kullanmak istemiyorum çok zorlanırsak yada üşenirsem falan kullanırım şimdi de gerekli olduğu için kullandım "dedi ve ikisinin ağzını kapatarak suyu serbest bıraktı.
Mağara tekrardan suyla dolarken ekip başarının verdiği huzurla yüzeye doğru çıkmaya başladılar. Ancak Niks in içinde ki sezgi başka bir tehlikenin çok yakında olduğunu söylüyordu. Kötülük yenilmiş gibi görünsede evrenin dört bir yanında duyulan fısıltılar , daha güçlü ve daha eski tehditlere işaret ediyordu.

Ölümün Kahkahaları durmayacaktı . Evreni korumak onların kaderiydi
;her düşman onların gücüyle karşılaşacaktı .

Niks'in sesi denizin üstünde gecenin içinde yankılandı tıpkı bir kehanet gibi,

"Kim olursa olsun ne kadar güçlü olursa olsun... Bu evreni tehdit eden herkes Ölümün Kahkahalarını duyacak. "

Bu macera onların efsanesinin yalnızca bir başlangıcıydı. Her savaş, her düşman Niks ve ekibinin gücünü dahada artırıyor . Evreni kötülüğün pençesinden koruyacak yeni bir sayfa açıyordu.

--------
Öyküme bir şans verdiğiniz için benimle bu yolda olduğunuz için teşekkür ederim
Beni ne kadar mutlu ettiğinizi bilemezsiniz.

Birde yazım yanlışım varsa gözümden kaçan kusura bakmayım lütfeeeen.