දින සති මාස ගනන් ගෙවිලා යන්න ඇති නිමේශයෙන් නිමේශය මගේ ජිවිතේ නොහිතන තැන් නොහිතපු විදියට වෙනස් වෙන්න ඇති අපේ පවුලෙ මුල් අරටුව...මගේ කොදු නාරටිය වගේ මගෙ හැමදේටම හයියට හිටි සද්දන්ත කුලේ දල ඇතා වගේ මගෙ අප්පච්චි අද කරාපිටිය හොස්පිටල් එකේ ඇදක සිහිසුන් රෝගියෙක් වෙලා...කට පුරා ලොකු පුතේ කිව්ව කට අද වැහිලම ගිහින්
....කවමදාකවත් කටින් නොකියූ ආදරේ කටටත් හොරා හැම දාකම මට කියාපු ඒ ඇස් දෙක වැහිලා ගිහින් ...වැටි වැටි ඇවිද්ද දා ඉදලා හැම දේකටම වාරුවක් උන ඒ අත අද පන නැති ගානයි....ඇස් ඇරියත් මාව අදුරන්න බැරි ගානයි....සයිට් එකේ වැඩක ඉද්දි උඩ තට්ටුවකින් වැටුන බ්ලොක් ගලක් අපෙ අප්පච්චිගෙ ඔලුවට වැටිලා....එයාට සිහිය නැති උන පාර තාමත් සිහිය නැ...ඩොක්ටර්ස්ලා කියන්නෙම ජීවිතේ විශ්වාස තියන්න බෑමයි කියලා
...එදා ඉදලා ගෙවුන මාසෙට මේ ඇස් හිනා උනේම නැති තරම්....එදා ඉදන් අද වෙනකන් අපි වැන්දෙ නැති දෙවියෙක් නැතුව ඇති...මේ මුලු මාසෙටම අප්පච්චි බලන්න මන් ආවෙ අද...හැමදාකම අම්මා ආවත් මට හිත හයිය කරගන්න බැරි උනා...මට බැරි උනා...
මුලු පවුලෙම බර දරාපු සද්දන්ත කුලේ මහ ඇතෙක් ගානට උන්න මගෙ අප්පච්චි ලෙඩ ඇදක පන අදිනවා බලන්න මට හිත හදාගන්න බැරි උනා...ලේසියකට කදුලක් ගලවන්න බැරි මගෙ ඇස්වලට අද කදුලු උනලා....
කවර දාකවත් නැති විදියෙ අමුතු බයක් මාව වෙලන් ගිහින්...මෙච්චර කාලෙකට හිතේ තිබ්බ හයිය ලෙඩ ඇදක අවසන් කාලෙ ගෙවන මගෙ අප්පච්චි දැක්කම හදවතේ පෑල දොරෙන් පැනලා ගිහින්...ඉහෙන් බහින් රෝගයක් නොතිබ්බ මගෙ අප්පච්චිට මේ වෙච්ච දේ ඇහූ ගමන් මගෙ හුස්ම නැවතුන්නැති එක විතරයි..
.කවී,ගවී,මහී මගෙ හයියට හිටියා තමා ඒ වුනාට දරන්න අමාරුයි...මුදුන් ලීය වගේ අප්පච්චි නැති වෙනවා කියන්නෙ පවුලකට ලමයෙකුට දරන්න බැරිම තැනක්....රදීශ්වර අපෙ ගෙදර පාඩම් කරන්න එනවා කිව්වත් එයාට එන්න උනේ නෑ අප්පච්චිගෙ මේ කරදරේ හන්දා අම්මා මාව ගවී ලහ නවත්තලා...කරාපිටියෙ අප්පච්චිගෙ පුන්චි කෙනෙක්ගෙ ගෙදර නතර උනා මල්ලිත් එක්ක..කෙටියෙම්ම කියනවනම් අද මගෙ පවුලෙ උන්ව දැක්කෙ හරියටම මාසෙකට පස්සෙ කුරුලු කූඩුව වගේ තිබ්බ මගෙ පවුල එක රැයින් හොරු ගෙනිච්චා
YOU ARE READING
L(OVER).....🥀(on Going)
Fanficහන්ගාපු කදුලකට හැකියිනම් දොඩන්න....... නොකියවූ කතා ගොඩ ගොඩක් දිග අරින්න...... හිනා උන ඇස් මැරුන කතාවත් කියන්න..... සබද උබ වරක් ඒ කදුල හා දොඩන්න..... 🥀 fanfiction Yizhan Happy ending
