imagination of destiny 🚨🚨

Part 1

လမ်းဘေးဈေးသည်တွေရဲ့ စုံလင်လှသောပစ္စည်းမျိုးစုံလှည်းလေးတွေက လမ်းရဲ့နှစ်ဖက်လုံးမှာ အသီးသီးနေရာယူထားကြသည်။လာရောက်လည်ပတ်သူ အမြောက်အများနှင့်စည်ကားလို့နေကာ လူများဧ။်ရယ်မော်သံ၊တီးတိုးပြောသံ၊တွေဟာလေထဲပျံနှံလျက်ရှိကြသည။်၊ထိုရှပ်ထွေးလှသောဈေးတန်းကြီးတွင်လူငယ်လေးတစ်ယောက်မဟုဘူးမိစ္ဆာတစ်ကောင်လို့ပြောရမလား....
၊နက်မှောင်တဲ့ဝတ်ရုံရှည်နဲ့သေးသွယ်ကျစ်လျစ်သောကိုယ်လုံးလေကပလဲသနံသင့်နေကာဒူးထိရှည်တဲ့ဆံနွယ်ရှည်တွေကိုတစ်လွှာစီးထားပြီးမြင်သူမှင်သတ်ရှုမောရအောင်လှတဲ့ကောင်လေးတစ်ယောက်ချစ်ရသူလက်ဆောင်ပေးခဲ့တဲ့ထီးလေးကိုကိုင်ရင်းလျှောက်သွားနေခဲ့သည်။တစ်ခြားသူ‌ေတာ့မဟုတ်တစ်‌ေလာကလံုးကနာမည်ကြားရံုနဲ့ဖိတ်ဖိတ်တံု‌ေအာင်‌ေကြာက်ရသည့်မိစ္ဆာကြီး Zhu Yan ပေ။
ထိုစဉ် Zhu Yan သူ့အရှေ့ကိုဝင်လာတဲ့အဖြူရောင်အရိပ်လေးတစ်ခုကသူ့အာရုံကိုဖမ်းစားသွားခဲ့သည်။ထိုလူငယ်လေးကနှင်းကဲ့သို့ဖြူဖွေးတဲ့ဝတ်ရုံကိုဝတ်ဆင်ထားကာနဖူးထက်ကရွှေရောင်ဆည်းလည်းကြိုးလေးကသူ့ကိုမျိုးရိုးမြင့်သခင်လေးတစ်ယောက်ဖြစ်မယ်မှန်ခန့်မှန်းစရာတောင်မလိုပေ။
Zhu Yan ထိုကောင်လေးနားကပ်သွားကာ

"ဟိုလေဒီကမိတ်ဆွေကျွန်တော်ဒီစားပွဲမှာခနလောက်ထိုင်လို့ရမလား"

"ရတာပေါ့ဘာလို့မရရမှာလည်း"**ထိုကောင်လေးက Zhu Yan ကိုကြည်ဖြူစွာဖိတ်ခေါ်လိုက်သည်။***

"ကျေးဇူးတင်ပါတယ် ဒါနဲ့ကျွန်တော့်နာမည်က ကျောက်ယွင်ကျိုးပါ"

"ဟုကျွန်တော်နာမည်က ရိချန်ပါတွေ့ရတာဝမ်းသာပါတယ်ဗျ"

**ကျူးယန့်pov: အဲ့လိုအချင်းချင်းမိတ်ဆက်ပြီးမကြာပါဘူးကျွန်တော်ထိုဖြူဖြူလုံးလုံးကောင်လေးနဲ့မိတ်ဆွေဖြစ်သွားတယ်လို့ဘဲဆိုရမှာပေါ့ သူ့ကိုစကားပြောနေရင် တစ်ယောက်သောသူကိုသွားသွားသတိရတာကတော့ကိုယ့်ကိုတောင်နားမလည်နိုင်တော့ဘူးရယ်။**

**ရိချန်pov: ကျွန်တော့်ကိုလာစကားပြောတဲ့ကောင်လေးကိုကျွန်တော်မသိပင်မယ့်သူကအရမ်းခင်ဖို့ကောင်းတယ်၊ ဘာလို့ဆိုကျွန်တော်ကသူငယ်ချင်းဆိုတာရယ်လို့မရှိဘူးအခုလို့စကားပြောဖို့ဆိုတာတော့ဝေးသေးပေါ့၊ဒါပေမဲ့သူ့လိုစကားပြောဖော်လေးရလိုက်တော့အိမ်တောင်ခေါ်သွားချင်စိတ်ပေါက်မိတာတော့အမှန်ဘဲ:):)ဒါပေမဲ့အကိုနဲ့အဖေကခွင့်ပြုမှာမဟုဘူး။။။။**