Same building, different Life

The world is too cruel

Nakapag-order na silang dalawa, pupunta na sila sa upuan, while smiling at each other.

I looked at my phone, para alamin if anong oras na, I saw na 5:48 am na, it's to early kaya wala masyadong tao sa Starbucks

"Bakla, wala kanang gusto?" Tanong ni Unice "Yup! Okay na ako sa Kape" the two looked at each other "Bakit? May problema ba?" Tanong ko "Gaga! Wala promise!" Sagot niya "Geh sabi niyo eh" Tumawa naman yung dalawa.

"For Unice!" Sabi nung cashier, "ako na kukuha nakakahiya naman sainyo" sabi ko "Sure? Pero sigeh ikaw na.." sabi niyo Jarren, Pumunta na ako sa counter at kinuha yung mga kape namin, "thank you po ate, have a great day" ngumiti yung cashier.

Punta na ako sa upuan namin, "guys eto na yung drinks" sabi ko "thank you Farrah" sabi nung dalawa, "by the way, anong balak niyo mamaya?" Tanong ko "Hindi rin namin alam, may balak kabang puntahan? Baka may gusto kang puntahan, free naman kaming dalawa ni Jarren, alam rin naman namin na gusto mo makapag rewind, paramakalimutan siya, kaya go lang if may gusto kang puntahan" sabi niya "Wala naman, pero thank you ha, kayo lang talaga maaasahan ko" sagot ko "Walang anuman, ikaw rin naman yung nandiyan, nung mga araw na pagod na pagod kaming dalawa" sabi ni Jarren.

"Alam ko na! Punta na lang kami sa bahay mo, if okay lang sayo?" Tumingin ako sakanya "Go lang Teh! Welcome kayo sa bahay!" Sagot ko "Geh Geh! Punta kami mamaya"

Umuwi na kami, at hinatid pa Nila ako sa condo

"Bye bakla, Chat ka lang if need mo something, Ingat ka" at ngumiti ito

"Thank you Unice and Jarren, ingat rin kayo!"

"Move on ha? Kaya mo yan!" Sabi ni Jarren

"Naman! Geh ingat kayo"

Umalis na ang sasakyan Nila at umakyat na ako sa Unit.