Flash Fictions

#8

#8:

"Tara, labas tayo", anyaya ni Joseph kay Rica.

Kaka-out lang ng dalaga sa kanyang work at timing sa kalapit na hotel ng kanyang tinatrabahuan ay may ginanap na event kung saan one of the guests si Joseph. Boredome was written all over Joseph's face and decided to fetch Rica out of a sudden.

"O, diba may event kayo? Bakit ka nandito?", tanong ng dalaga habang may kinukuha sa kanyang bag. Maya-maya she dialed a number at kinausap ang ina na malalate siya ng uwi. Napatingin sa kanya si Joseph. Something tugged in his heart and smiled when she look at him.

"Let's go." Sabay hablot ng kamay ng binata. Napatingin doon si Joseph. Parang nagslow-motion sa kaniyang harapan ang dalaga. Kailan niya nga ba huling naramdaman ang feeling na ito? Ah, tama noong sinurpresa siya nito sa kanyang birthday last year. Dati, ang sabi niya sa sarili he should ignore this feeling 'cause he's scared na masira ang friendship nila. That he is contented kung anong mayroon in between them. Pilit niyang pinapatay ang namumuong siklab sa kanyang dibdib.

"Huy! Ano namang iniisip mo ha? Ikaw ha, tulala ka naman. May problema ba?", tanong ng dalaga. Napamaang siya.

Bakit ang ganda niya pa rin kahit saang anggulo tingnan?

Nakaramdam siya ng kirot sa hita.

"Aray naman! Tara na nga."

At this moment, siya na ang humablot sa dalaga. Tumambay sila sa labas ng mall kung saan may mga benches at nagagandahang mga ilaw. At this hour, marami pa ring mga tao. He remembered, may fireworks display mamayang alas otso. He looked at his wrist watch. Tamang-tama five minutes nalang before it begins.

"Wow."

Napalingon siya sa dalaga. Bright lights scattered around and it seems that Rica glows and everything around her stops.

What an angel.

Hindi niya namalayan na napagsalikop na ng binata ang kanilang mga kamay. Napansin iyon ni Rica. She called Joseph's attention.

"Alam mo, may tama ka na. Crush mo na ba ako ha?," sabay tawa at tudyo sa kanya ng dalaga.

Shit. Masyado ba akong halata? Kung alam mo lang, Rica...