SERSERİ

"ASLA!!"

Selinden;
Ayyy sabah geril geril öldüm. 10 saat yatakta boş boş baktım tavana halâ bakıyorum. Tavanda farklı cisimler hayal ediyorum. Önüme emirin yüzü geldi gözümü açıp kapattım. Ve önümden emirin yüzü kayboldu. Allahım ya emir emir emir aklımdan çıkmıyor. Atmaya çalışsam da çıkmıyor. Çık aklımdan piskopat emir çık.

Emirden;
Sabah her zamankinden erken uyandım. Yatakta selinin yattığı tarafa baktım. Sahiden ben selinsiz yapamıyormuydum onun için antalyaya taşındım onun için istanbula geri taşındım. Ne yani Ezgi vardı o beni seviyordu. Yada ayşemsu yada eski sevgilim Rüya. Sanki aklımı kaçırdım yağğğ!!!
Elimi telefonuma attım. Ve selinin numarasını tuşladım. Arama tuşuna elimi doğrulttum. Yapmalımıyım ki?
Hayır emir yapma dedim ve telefonu yerine koydum.
Uykuya dalmayı denemeliyim. Kafamı yastığa gömdüm ve derin bir iç çektim. Selinle geçirdiğimiz anılar beynimde canlandı. Çık aklımdan çık şeytan.

Nehirden;
Sabah çok çok erken uyandım ve selinin yanına gittim. canım ya kim bilir ne rüyalar görüyoda ağlıyordu.
"Emir!emir!"diye sayıklıyordu. Selinin telefonumu çalıyodu baktığımda evet.
Oha lan bu kimdi "Orspu" diye kaydetmiş.
Açtığım zaman emir denen çocuğun sesi geldi.
"He ne var lan"
"Selin nerde ona ver"
"Ağlıyo senin yüzünden"
"Neden ne yaptım"
"Bide soruyosun bi siktir git be"
"Ben sana seline ver dedim"
"Vermicem lan kız uyudu sonunda kaç gecedir uyumuyo biliyomusun bide başımıza bi gizli piskopat çıktı."
"Ney ney ney ne gizli piskopatı ya"
"Sanane sümsük" diye bağırdım ve selin uyandı.
"Bay bay cınımmm..." dedim ve telefonu kapatıp eski yerine koydum.
"O kimdi nehir"
"Kimse canım"
"Emin misin?"
"Hayır nehirim"
"Espiriyi bırak nehir ya"
"Tamam selin"
"Emir dimi emir kesin emir söyle"
"Ya evet emircik"
"Yavşama çocuğa"

Selinden;
Nehir işe gitti cemre gitti bense kös kös oturuyorum.
Cemrenin cafesi var. Nehirse bi ara benim menejerliğimi yapıyodu. Şimdiyse kaldırım mühendisi. Şaka şaka şu an o da bi manken benim gibi 😂😂. Bu düşünceler kahkaha atmama sebep olmuştu. Kaç zamandır kahkaha atmıyordum ben gerçekten???
Yada ben mi fark etmedim. Ben hayatımda kaç kere aldatıldım? 2'ydi dimi ikiside emir. Kaç sevgilim oldu bi kerem oldu bi de selim. En sonda emir. Peki kaç çıkma teklifi aldım. Oooo sayamayacağım kadar çok. Emir neden beni aldattı birbirimizi seviyoduk biz. Çook mutlu olabilirdik. Ama belki yine aldatırdı veya kavga ederdik. Belki kaderimizde yoktu beraber olmak veya çok yollar geçmeliydik mutlu olmak için. Ah belki kaderim böyle napalım. Küçükken selimle ilk hatamı yaptım ona fazla güvendim ama emir farklıydı ona güvene bileceğimi sanmıştım. Yanlışmış ama o da odunun tekiymiş.
Telefonumun çalması ile bu düşüncelerden -iyiki- uzaklaştım -yoksa geçmişi hatırlayıp ağlıyacam- ki bu kimdi?
"Merhaba"
"Merhaba selin yılmaz siz misiniz?"
"Evet buyrun"
"yeni ilkbahar-yaz kreasyonumuz çıktı defile olucak bu cumartesi mankenlik yaparmısınız"
"Tabi  seve seve hem uzun zamandır defilelere çıkmamıştım"
"Anlamadım yani sizin gibi bir mankeni nasıl tutmamışlar anlamadım.
Peki selin hanım ben size atıyorum defilenin olacağı yeri"
"Tamam"
Dedim ve kapattım oh be dünya varmış özlemişim işimi. Nehire söylemeliydim.
Telefon çaldı: nehirdi? Açtım.
"Mankenlik yapıcam aylar sonra oh be!!"dedim
"Ya hadi nehircim çıkmam lazım kapatıyorum bayss"
"Of tamam bebeğim" dedi ve kapattı.
Cemreyi aradım.
"Efendim aşk"
"Aşkım cemrem öğlen cafene gelemicem"
"Neden canım"
"Ya mankenlik yapcam pravo için"
"Tamam kanka"
"Tamam hadi bay kanka"
Dedim ve kapattım verilen adrese doğru gittim.

Emirden;
Boş boş tavana bakıyorum. Telefonumun çalması ile fırladım.
"Alo kimsiniz"
"Siz emir bey olmalısınız size mesaj olarak atacağım yere gelir misiniz?"
"Tamam peki neden?"
"Footbool takımımızda oynamanızı istiyoruz güzel bi takım merak etmeyin gelince konuşuruz" dedi ve bende tamam dediğimde kapattı.
1 saat sonra;
Git git bi bitmedi şu yol.
Yol bitti mi bu ıssız yerde mi kaldım şimdi ne yani beni burayamı getirdiler. Evet konuşmak için çok güzel bir yer ya burasıda.
Bi dakka şurda bi ev var.
Ormanın ortasından o eve gittim ve kapıyı açtım tek gördüğüm şey vardı o da hiç birşey. Kapkaranlıktı duvarı yokladım ve ışığın düğmesini bulup açtım. Acaba dışı müthiş görünen bu köşkün içi nasıldı?
Oha süperdi bi dakka tek kusur vardı Selin?
"Sen sen ne arıyorsun burda be" dememle irkildi bana bakarken gözleri büyüdü.
"Asıl senin ne işin var burası benim evim kafa dinlemek için geliyorum"
Dedi ve selin hanımın en iyi arkadaşları geldi ve seline göz kırptılar ve gülümsediler. Arkadaşlarından cemre gitti ve tık tık seslerinden sonra elinde anahtarlar ile geldi. 3 tane anahtar vardı ve 3 kız bir tane anahtar alıp südyenlerine koydular.
"Şimdi emir bey bu kapılar kolay kolay kırılmaz hatta hiç kırılmaz. Şimdi 2 kapı açılırken ses çıkarıyo ve bayağı gürültülü bi ses. Bu iki kapının anahtarı nehir ve bende ses çıkarmayan kapının anahtarı ise selinde eh bize baktığına göre anahtarları südyenimize koyduğumuzuda gördün hangi kapıyı açmak istiyosan ondan alıcaksın."
Dedi cemre denen kız ve koltuğa yayıldı.
"Ya allahım ben selini seviyorum niye burda tutuyosunuz beni anlamıyorum ben sizi ya"
"Evet beni seviyosun ama özür diliyeceksin benden o yüzden tutuyoruz"
"Asla özür dilemem sen dilemelisin kabahatli sensin."
"Ben miyim kabahatli partide erkeklerle öpüşedim ben"
"Sana öpüşme diyen yok"
"Ben seni aldatmam hem öpüşseydim emir sen dalardın onlara ben dalardım o kıza ama işte"
"Ne işte niye dalmadın"
"Bana sesini yükseltme ve konuyu saptırma özür diliyceksin yoksa hep burdasın özür dile benden"
"ASLA!!"