Brother in Love

C H A P T E R 2

House, stones, and mosquitoes

I am so frustrated and confused right now. Hindi ko maintindihan kung anong sinabi sa akin ni kuya kanina at para bang may kung anong pumasok sa kokote niya't kung ano-anong na ang lumalabas mula sa kanyang bibig. My brain hasn't restored even one single thing he said and I hope that it will never will.

Kapatid ang turing ko sa kanya at inaamin kong naga-guwapuhan ako sa kanya but I will never look at him romantically. Ka-apelyido man o hindi, kadugo man o hindi, he is my brother in every single angle.

I irritatedly sat on my bed as I scroll through my social media. Katatapos ko lang maligo dahil pakiramdam ko ay kailangan kong linisin ang sarili ko para maintindihan lahat ng mga nangyari. I am wearing my pink robe and I let my wet hair be dried by the natural wind coming from the window.

I stopped scrolling and turned my phone off. Pinagmasdan ko ang kabuoan ng kuwarto ko. My room is just simple. I have a medium size bed with white sheets the same color as my blanket and my pillow. Sinigirado ko rin na ang kuwarto ko ay nasinagan ng araw dahil ayaw ko ng madilim. Because my room is prone to sunlight, I decided to put some little flowers and plants in my room that suits the vintage color of the wall. Sa bandang kanan ay makikita ang mini balcony ng bahay. May dalawang pinto rin sa loob ng kuwarto ko. The first one is the door for my walk in closet while the other one is for the bathroom.

Napagdesisyonan ko nang magbihis para makababa na rin ako at makakain. Magbihis ako ng isang puting bestida na hindi lagpas sa tuhod at maikli lamang ang manggas. I also combed my hair and didn't bother to put on some make-up because I don't have any plans to leave my house. No work for today because I did a lot of work yesterday.

Bumaba na ako ng kuwarto at dumiretso sa kusina upang tingnan kung nakapagluto na ba sina Lilsa at Emmy, ang mga katulong ko rito sa bahay.

"Ay, ma'am, buti naman po ay bumaba na kayo. Ayaw ko po kase kayong istorbohin sa kuwarto ninyo dahil alam kong pagod kayo," agad na bungad ni Emmy at binigyan ko naman siya ng nagtatakang mukha.

"Why? You look like you have to tell me something," Saad ko at binuksan ang ref upang kumuha ng malamig na tubig. Pagkatapos ay hinarap ko ang dalawang may takot sa kanilang mukha.

"T-tumawag po kase si sir Joseph at sinabi niya po na hindi ka niya matawagan. Inutos niya rin po kami na pumunta ka raw po sa bahay ni sir Gunther at magdala ka ng mga damit at gamit mo," ani Lilsa. Halos lumuwa Naman ang mga mata ko dahil sa narinig.

"What?!" Parang mabibilaukan ako kaya napahawak na lamang ako sa dibdib ko na parang offend na offend. Well, yes! I am so offended right now! Pagkatapos ng encounter namin kanina ni kuya ay papupuntahin niya ako sa bahay niya? What the hell?

"S-sinabi lang po sa amin iyon, ma'am, pero syempre kayo pa rin ang susundin namin kase ikaw ang amo namin," dagdag pa nito sa sinabi.

"Ah, sabi rin po pala ni sir Joseph kailangan mo nang pumunta kagaad sa bahay ni sir Gunther dahil ikaw raw po ang s-susi para bumalik ang kuya mo," parang hihimatayin ako sa mga narinig ko. What the f*ck is their problem? Manang-mana sila sa isa't-isa.

Dali-dali akong umakyat sa kuwarto ko upang tawagan si Daddy nang hindi nililingon sina Emmy at Lilsa. Nang marakarating ay agad kong tinawagan si Daddy and thankfully, he answered as fast as the speed of light in vacuum.

"Daughter, where are you already? Nakarting ka na ba sa bahay ng kuya mo?" Agad na bungad nito sa akin. Ano bang nangyayari sa mag-amang ito? They are making me crazy, my head hurts!