İLK BÖLÜM BİRAZ KISA OLDU..YENİ BÖLÜM KISA SÜREDE GELECEK.. VOTE VE YORUMLARINIZI EKSİK ETMEYİN. :)
ZEYNEP:
Biraz kafa dağıtmak için işten çıkıp sahile inmiştim. Çok yorgundum. Oturmak için bir bank arıyordum. Banka doğru giderken birinin çantamı çekiştirdiğini hissettim. Çantamı çalıyorlardı. Bağırdım. Adam çantamı alıp kaçmaya başladı. Ne olur yardım edin! Diye bağırdım. Bağırmam ile bi adamın hızlı bir sekilde kosup çantamı kapkaçcıdan alıp bana getirdiğini gördüm.
X: Sizin çantanız galiba?
Z: Evet benim çantam çok teşekkür ederim..
X: Önemli değil kim olsa aynısını yapar.
Z: Tekrar teşekkür ederim. Biraz kahve içelim mi? Teşekkür amaçlı.
X: Olur..
...........
Z: Hmm şey. adınız neydi?
X: Adım Kerem. sizin neydi?
Z: Zeynep bende. memnun oldum.
K: Bende.. Ben kalkayım artık kahve için tesekkur ederim.
Z: Önemi yok sizde benim çantamı kurtardınız.. :)
K: Güle güle kendinize dikkat edin..
Z: Güle güle sizde dikkat edin.. :)
..........
Hava iyice kararmıstı. Evime doğru yola çıktım. Bi kaç dakika sonra evime vardım. Üstümü bile değiştirmeden yatağa atladım.
Ama bi türlü uyuyamadım. Hep Keremi düşündüm. Çok hızlı koşup çantamı nasıl aldığını.. o kaslı kollarını.. yakışıklı tipini.. kusursuz bir erkekti.. Biraz sonra uyumaya başladım. Sabah erken kalkıp işe gitcektim..
..........
Sabah oldu ve uyandım.. İşe doğru yola çıktım. Bu sefer biraz geç çıktım.. Eve doğru gidiyordum. Bi yerden kavga etme sesleri geldi. Çaktırmadan baktım ve o da ne! 10-15 tane adam Keremi sıkıştırmış. Kerem hepsine ayrı vurmaya çalısıyodu. Ama çok kişiydiler. Bir şey yapmam lazımdı. Ama ne?
..........
