Merhaba arkadaşlar. İlk kez böyle bir bölüm başı konuşması yazıyoruz. Böyle şeylerle sizi sıkmak istememiştik öncesinde. Öncelikle bu kitap; her bölümünde birbiriyle bağlantısız korku hikayeleri bulunduran bir kitap. Iki kişi ortak yazıyoruz. Korku hikayelerinin yarı sıra alakalı bilgiler paylaşmayı düşünüyoruz. Genelde derleme korku hikayeleri yazıyoruz. Kesinlikle kopyala yapıştır bir durum olmamakla birlikte kendi yaşadığımız şeyleri de paylaşmayı planlıyoruz. Hatta bu bölüm de onlardan birisi. Kopyala yapıştır yapmak yerine okuduğumuz hikayeleri kendi anlatımızla özetliyor, yazıyoruz. Herneyse daha fazla uzatmayalım :) Iyi okumalar:)))
Elif, Zeynep, Sümeyye, Sude, Serhat ve Yasin ile birlikte, teyzemin oturduğu apartmanın önünde toplanıp birşeyler oynamaya karar verdik. Sonunda önce saklanbaç oynama kararı aldık. Elif gönüllü ebe olunca oyun başlamış oldu. Yasin otuza kadar saymasının yeterli olduğunu söylediğinde herkes saklanacağı yere doğru ilerledi. Ben gündüz olmasına rağmen, içi tamamen karanlık olan kömürlüğe girdiğimde çoktan saymayı bitirmişti. Arkama baktığımda sırasıyla Sümeyye, Sude ve Zeynep vardı. Yüzleri net görünmese de kıyafetlerinden kolayca tanıyabiliyordum. Sümeyye beyaz, Sude pembe, Zeynep ise turuncu bluz giymişti. Önüme döndüğümde Elifle karşı karşıyaydım. Hızla koşarak beni Sümeyye'yi ve Sude'yi sobeledi. Zeynep'in ebelemesini sağlamak için gözümü kömürlüğün kapısından bir saniye bile ayırmamıştım. Bu sırada Serhat ebelenmiş Yasin ise ebelemişti. Elif uzaklaştığında tam Zeynep'e çıkmasını söyleyecektim ki birden apartmandan aynı turuncu bluzle çıkıp sobelediğinde şok içindeydim.
Zeynep apartmandaysa kömürlükteki kimdi?
