Echo's

Lieve meid met je naïviteit

Koude tot op het bot
Lieve meid je bent zo naïef
Alsof jij het ooit waard bent geweest
Vriendschap is overroepen
En eenzaamheid is een constante
Onder de sterren geboren als ware eenzaad
Medogenloosheid wordt niet beloond
Men wordt bang
Gaat weer weg
Poelen van woorden dansen als mistvegen
Ijskristallen vriezen aan, doen de weg gevaarlijk worden
Als alles nu gewoonweg niet bestond
Zou het leven dan wel als een regenboog zijn?

Kleuren missen in dit stilleven
Grijstinten overmeesteren, mengelingen van licht en donker
Niets is goed, niets is fijn
Misschien wil ik wel niets zijn
In een niemandsland als heersende koningin
Waar Niemand en Niets de hoogste entiteiten zijn
Met als grootste vijanden Vreugde en Pijn

Lieve meid met je naïviteit
Accepteer hetgeen je niet wilt zien
Of voelen of proeven
Omarm de eenzaamheid
Want eenzaam zijn we geboren
En eenzaam wordt het leven uiteindelijk verloren