Virüs

2. Bölüm

"DENEK ARANIYOR"

• • •

Bu başlığa aldırmadan diğer kısımlara baktım. Ancak mantıklı hiç bir şey yoktu. Sadece magazin,burç yorumları vs. saçma şeylerle doluydu.
Sinirlenmedim değil ama cidden neydi ki derdi?

"Ne bu?"

"DENEK ARANIYOR" başlığını işaret etti;

"Eğlenceli olur,ha ne dersiniz?"

Sanki lunaparka gitmek kadar güzel ve kolay bir şeymiş gibi söylemişti bunu. Bir an cidden Aklını kaçırdığını sandım.

"Sen iyi misin?"

"Evet,hemde çok." Sevimli denilen ve aslında olmayan gülümsemesini takındı.

"Fumiko. Neden bahsettiğin hakkında hiç bir fikrin yokmuş gibi konuşma. Hayvan mıyız biz?"

"Hadi ama Aki..."

"Kapa çeneni."

"Ama-"

"Aması yok! Siz istiyorsanız gidin. Umrumda değil."

"Sensiz olmaz ki..."

"Olur canım,şimdi kış kış. Nereye gidiyorsanız gidin."

Kanede'yi kolundan tutup çektim fakat gelmedi. Bir an onunda gitmek istediğini düşündüm. Ahaha! Galiba bende aklımı kaçırdım. Gitmek istemezdi değil mi?

"Kanede,hadi."

"Akihito..."

"Ne?!"

"Bende gideceğim."

Ne? Ne dedi şimdi bu? Kamera şakası falan mı yapıyorlardı? Şaşkın,bir o kadarda sert bir yüz ifadesiyle o na ve diğerlerine bakınca arkamı dönüp gidiyordum ki,Fumiko kolumu tuttu.

"Ucunda para var."

Para mı...? Tamam belki paraya ihtiyacım vardı. Ve arayı seviyordum ama bir deneye denek olmaktansa fakir olurum daha iyi.

"Ne?"

"Bir tirilyon..."

Kolumu hızla geri çektim.

"Umrumda değil!"

"Hadi ama. Paraya ne kadar ihtiyacın olduğunu biliyorum."

"Sussana!"

"Gideceğiz Aki. Sende geleceksin."

Bir an düşündüm. Haklıydı paraya ihtiyacım vardı ama...ah tanrım.

"Peki."

"Geliyormusun?"

"Evet. Ama sizi yem olarak kullanacağım bilin bunu."

Fumika bana sarıldı. Karşılık vermeden onu ittim. Sadece para için yapacaktım. Yoksa onun istemesi umrumda bile değil.

"Pişman olmayacaksın!"

"Emin değilim."

"Aah,boşversene!"

Fumiko telefonunu çıkartıp gazetedeki ilanın altındaki telefon numarasını aradı. Ve yanımızdan az uzaklaştı.

Bir sürü şey konuştuktan sonra geldi. Bense bir sandale çekip oturmuş her zamankinden daha somurtkan ve tripkar bakıyordum. Özellikle Kanede beni fazlasıyla hayal kırıklığına uğratmıştı.

"Tamamdır! Yarın oraya gidiyoruz."

Minori oturduğu yerden kalkıp her zamanki umursamaz bakışlarını ize yöneltti.

"Gelmemin tek sebebi sizin ne kadar aptal olduğunuzu görmenizi izlemek."

Fumika gülüp Minori'nin elini tuttu.

"Hadi ama Minori...sende orayı seveceksin."

Minori ellerini sertçe geri çekti.

"Üzgünüm ama ne çılgın sadist bir doktor ne de mazoşistim. Benden orayı sevmeyi beklemeyin."

Bir bakıma haklıydı. Minori'nin düşüncelerini severdim. Daima soğuk ve gerçekçiydi. Çoğu zaman fazla gerçekçi olduğu için çoğu kişinin hayallerini yıkardı. Ama yine de kimse ondan vazgeçmezdi.

"Umarım yarın güzel olur!" Diyerek umutla son sözü söyledi Fumiko.

Yazım yanlışlarımı affedin.