ตอนที่ 5 Mare Anguis

0 0 0
                                    

"ว่าแต่ นายข้ามทะเลมาได้ไงน่ะ?"

ㅤคาเสะถามรุยขึ้นในขณะที่เจฟที่ตื่นแล้วกำลังชี้แจงเหล่าผู้ประสบภัยในเรื่องต่างๆหลังจากที่กลับขึ้นบก

ㅤ"บินมาน่ะ"

ㅤรุยตอบสีหน้าเรียบเฉย ทำให้คาเสะงุนงงยิ่งกว่าเดิม

ㅤ"นายร่ายเวทย์ใส่ตัวเองไม่ได้ไม่ใช่รึไง?"

ㅤ"ไม่ใช่โดยตรงหรอก"

ㅤพูดจบ รุยก็วาดมือ ยกกระดานโต้คลื่นที่วางราบไว้กับพื้นด้วยสายลมขึ้นมาโชว์คาเสะ

ㅤ"อย่าบอกนะว่า ระหว่างที่พวกเรากำลังช่วยคนเอาเป็นเอาตาย นายกลับเล่นโต้คลื่นอย่างสบายใจเฉิบงั้นเหรอ?"

ㅤ"ก็บอกแล้วไงว่าฉันบินมาน่ะ ในเมื่อร่ายเวทย์ใส่ตัวเองไม่ได้ ก็เลยขี่มันแล้วบินมาแค่นั้นแหละ"

ㅤคาเสะเอามือก่ายหน้าผากและถอนหายใจ จากนั้นก็ลงไปตรวจสอบสถานะการที่ดาดฟ้าเรือ

ㅤช่วงบ่ายอ่อนๆ แสงแดดยังคงสว่างจ้าเหมือนกับตอนเที่ยงวัน คลื่นทะเลอ่อนๆเคลื่อนที่พลิ้วไหวไปตามพื้นผิวน้ำทะเล
พร้อมกับสายลมเย็นๆพัดผ่านทุกคนบนเรือ เป็นการชำละล้างหลังจากงานอันเหนื่อยล้าและประสบการณ์อันยากลำบากที่ทุกคนได้เผชิญ

ㅤ"มีใครบอกได้ไหมว่า มันเกิดเรื่องอะไรขึ้นครับ"

ㅤเสียงสุขุมอันเป็นเอกลักษณ์ของเจฟดังขึ้นเพื่อพูดเหล่ากับผู้ประสบภัย และแล้วก็มีคนตอบกลับมา

ㅤ"ผมชื่อโทบิลครับ เป็นเจ้าของเรือประมงลำนั้น คือว่า ตอนที่พวกเราตรวจสอบเรือก่อนออกจากท่า ก็ไม่มีอะไรผิดปกตินะ แล้วก่อนที่มันจะระเบิด ก็มีเสียงคล้ายระเบิดเกิดขึ้น"

ㅤ"ระเบิดหรือครับ?"

ㅤ"ใช่"

ㅤผู้ประสบภัยหลายคนก็ได้ยินเสียงเดียวกัน นั่นคือเสียงระเบิดก่อนที่เครื่องจะพัง พวกเขาคิดว่ามมอเตอร์อาจจะขัดข้องหรือท่อน้ำมันรั่วและมีประกายใจจุดให้มันระเบิด แต่เขาพูดว่า ก่อนที่มันจะระเบิด ก็มีเสียงออกมาก่อน ไม่ได้ระเบิดทันที

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: 2 days ago ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

โชคชะตาสีทองWhere stories live. Discover now