GARİP BİR YAZ TATİLİ

TARKAN VE ÖZGE ORTADA YOK

Mine ve Barış pizzacıya girmişlerdir. Pizzacıda Özge ile Tarkan'ı beklemektedir. Mine :
- Hala gelmediler. Ne yapacağız ?
Barış :
- Biz söyleyelim pizzaları. O zamana kadar belki gelirler.
Mine :
- Ben bir arayım.
Mine, Özge'yi arar fakat Özge açmaz. Tarkan'ı arar o da açmaz. Mine :
- Barış, kesin başlarına bir şey geldi. Kalk, bir otele bakalım. Sonra geliriz.
Barış :
- Tamam, gidelim. Belki oteldedirler.
Bu arada Özge ve Tarkan adamlar tarafından kaçırılıp bir mekana getirilmişlerdir. Adamlar Tarkan'ın ve Özge'nin ellerini sandalyenin arkasına iple bağlarlar. Cinayeti işleyen adam Tarkan'a ve Özge'ye doğru silahını doğrultur. Özge korkudan ağlamaktadır. Adam :
- Siz cinayet tanığısınız. Cinayeti gördünüz. Bizi polise ihbar edersiniz.
Tarkan :
- Bakın, biz cinayeti kimseye anlatmadık. Polise de gitmedik. Gelin bizi çözün, bırakın gidelim. Kimseye de anlatmayız.
Adam :
- Yok, ya. Siz de polise gideceksiniz.
Özge :
- Gitmeyiz, vallahi. Bırakın lütfen.
Adam:
- Bizim patron gelene kadar bekleyin büyük bir ihtimalle sizi öldürecek. İyi tarafına denk gelirseniz, kurtulursunuz. Adamlar dışarı çıkar. Tarkan :
- Özge hatırlıyor musun bana hediye olarak bir anahtarlık almıştın. İçinden çakı çıkıyordu. O cebimde. Dikkatli alsana.
Tarkan sandalyesini Özge'ye doğru çeker. Özge çakıyı alır, Tarkan, sandalyesini Özge'ye doğru döndürür. Özge Tarkan'ın iplerini keser. Kurtulan Tarkan da Özge'nin iplerini kestikten sonra kaçacak yer ararlar. Arka tarafta yukarıda açık bir yer görürler. Tarkan çuvalların üstüne basar ve Özge'den yerdeki kasaları vermesini ister. Özge verir. Tarkan :
- Ben aşağı atlayacağım. Sonra sen geleceksin. Atla, korkma. Ben tutacağım.
Tarkan kasaların üzerine basar ve yukarıya çıkarak aşağı atlar. Özge'ye :
- Sen de atla, korkma.
Özge de aşağı atlar. Tarkan tutar.
Tarkan :
- Haydi gidelim.
Özge ve Tarkan koşa koşa otele doğru giderler. Tarkan ve Özge otele geldiklerinde nefes nefese kalmışlardır. Barış ve Mine, Tarkan ile Özge'nin geldiğini görünce koşarlar. Mine :
- Ne oldu ? Neredeydiniz ?
Özge :
- Kaçırıldık. Cinayeti işleyen adamlar bizi kaçırdı. Neyse ki kurtulduk. Telefonu filan da aldım, arkamızda delil bırakmadık. Mine :
- Oh, neyse ki kurtulmuşsunuz. Barış, bizim bu olaydan uzaklaşmamız lazım. Barış :
- Gelin bir barın oraya son kez bakalım. Yarın ilk otobüsle Kuşadası'na gidiyoruz.
4 arkadaş dün geldikleri gibi yine aynı yerden gelirler. Barın önünde çok polis vardır. Ceset bir torbaya konulmuştur. Polisin biri :
- Amirim, ölen kişinin adı Dursun. Kolunda künyesini bulduk.
Amir :
- Tamam haydi gidelim. Burada işimiz bitti.
Barış :
- Cesedi bulmuşlar. Cinayeti yakında çözerler. Biz de gidelim. Bizi görmesinler.
Barış ve Mine gidip biletleri alırlar. Barış :
- Artık rahatlayın. Yarın gidiyoruz. Tüm bunları unutacağız. Hepimiz yeni bir yaşama başlayacağız. Aslında şu polislere bir gitseydik ...
Tarkan :
- Barış, biz niçin kaçırıldık ! Adamlar polise gideriz diye bizi öldüreceklerdi !
Barış :
- Benimle bağırmadan konuş ! Siz ben der demez polise gitseydiniz. Bunlar başınıza gelmeyecekti. Kaçırılmayacaktınız ! Beni hala dinlemiyorsunuz !
Tarkan :
- Tamam, gidiyoruz. Sırf sen istiyorsun diye değil, dördümüzün hayatını kurtarmak için ama sen diyorsan ki sen benim hayatımı kurtarma üçümüzün hayatını kurtarmak için. Sevgilimi kurtarırım diyorsan ikimizin Özge'mle benim hayatım için gidiyorum.
Barış :
- Burada arkadaşlığımızı bitiririm Tarkan. Benimle azarlar gibi konuşamazsın. İkiniz şu polislere gidin kaçırıldığınızı da anlatın. Bildiğiniz her şeyi de anlatın.
Tarkan :
- Ben zaten bitirdim arkadaşlığımızı. Özge bundan sonra sen de Barış'la konuşma artık.
Barış :
- Kızı ne etkiliyorsun ? İster konuşur, ister konuşmaz. Ben Mine'yi etkiliyor muyum ?
Özge :
- Tarkan, Mine benim en yakın arkadaşım.
Barış da öyle. O yüzden ben konuşurum. Sen istersen konuşma. Ama lütfen bana kızma.
Tarkan :
- Tamam Özge sen konuş. Kızmıyorum. Haydi gel polise gidelim. Anlatalım. Sen gelme Mine. Oraya kadar yorulma.
Özge ve Tarkan giderler.
Barış :
- Görüyorsun değil mi ? Beni görmüyormuş gibi yapıyor.
Mine :
- Tamam, aşkım. Sinirlenme. Hem ona niye bağırıyorsun ki. O da korkmuş.
Barış :
- Sanki onları ben kaçırmışım gibi bana bağırıyor.
Mine :
- Gel, otele gidelim. Sakinleşirsin.
Barış :
- Tamam, haydi gidelim.
Aradan saatler geçer. Mine ve Barış odada oturmaktadır. Mine :
- Gelmediler, yine mi başlarına bir şey geldi acaba. Korkuyorum, Barış.
Barış :
- Bir şey olmaz merak etme.
Tarkan ve Özge otele gelirler. Mine :
- Ne oldu ?
Özge :
- İfade verdik. Robot resim çizdiler. Kaçırıldığımız yeri de tarif ettik. Bulacaklar. Barış :
- Haydi erken yatalım. Yarın erken kalkacağız. Yolculuk var.