~𝑩𝒖𝒏𝒈𝒐𝒖 𝑺𝒕𝒓𝒂𝒚 𝑫𝒐𝒈𝒔~'𝑪𝒐𝒍𝒍𝒆𝒄𝒕𝒊𝒐𝒏'

Jouno Saigaku •Reaction•

(uzun bir aradan sonra devamke... Evet, fark ettim ki beni ben olduğum için seven tek topluluk sadece takipçilerim olucak, beni her iğrençliğimle kabul ettiğiniz için teşekkür ederim hepinize, ben artık eskisi olamıyorum, olamayacağım, tek dileğim şu, daha mutlu bir hayata kavuşmak, ben yapabildiğim yerden sevgi görüyorum, ve bu da hayal gücüm sanırım...)

Jouno Saigaku
-Reaction: uyurken ona sarıldınız-

(⁠ ͡⁠°⁠ᴥ⁠ ͡⁠°⁠ ⁠ʋ⁠)

Gece saat epey geçti, aralık perdeden yıldızları seyrediyordun, Jouno iş yüzünden epey yorulmuş olacak ki dinlenmeye çalışıyordu, Jouno'nun geçmişinde iyi biri olmadığının farkına vararak kurmuştunuz bu ilişkiyi, bu yüzden onun yanında uyuyacak ve sana zarar vermeyeceğine inanacak kadar güveniyordun ona, bu gerçek sevgi değil mi zaten? Sessizce başını omzunda hissettin

Jouno: "içimden bir ses bana uyumadığını söylüyor tatlım... Saat geç, sabah uykusuz kalacaksın, uyuman lazım"

Elini tuttu ve okşadı, başka insanların yanındaki tavrına göre başbaşaykenmsana karşı çok kibardı

Y/N: "uykum yok..."

Jouno: "uykunu getiricek birşey var mı peki?"

Y/N: "bilmiyorum..."

Yavaşça arkanı döndün, onun yüzüne bakıyordun, gözleri kapalı olsa da sana baktığını hissediyordun

Y/N: "Jouno... Zihninde beni nasıl biri olarak canlandırıyorsun?..."

Jouno: "hm... Tanıdığım en güzel kişi olarak canlandırıyorum... Ayrıca seni yüzün için sevicek değilim, istesem de olamam, göremediğimi biliyorsun... Ama tanıdığım en güzel kadınsın..."

Y/N: "teşekkür ederim... Sen ise Jouno... Benim için sabah yıldızı gibisin... Gökyüzünde yoksun... Oradasın ama baktığımda yoksun... Yinede varlığının güzelliği beni mutlu ediyor..."

Jouno: "öyle mi dersin?"

Güldü ve saçını okşayarak yanağını öptü, sessizce kollarını onun etrafına doladın ve sarıldın

Jouno: "bu sarılmayı bir ödül olarak mı düşünmeliyim?"

Başının üstünü öptü ve sarılmaya karşılık verdi, yanağını okşadı, başın onun göğsüne yaslıydı ve gözlerini kapatıp dokunuşunu hissettin

Y/N: "Jouno... Seni her koşula karşı seviyorum... Beni ben olarak kabul ettiğin için, benim yanımda kaldığın için... Sana minnettarım..."

Jouno: "seni her koşulla kabul ediyorum, benim için iyisi ve kötüsü ile içinde yaşadığımız dünya gibisin... İçinde pozitif ve negatiften oluşan herşeyi barındırsan bile seninle kıyaslanabilir hiçbirşey yok çünkü sende insanı yaşatıcak bir güç var Y/N... Senin yanındayken aldığım nefes bile farklı hissettiriyor bana..."

Yanaklarının ısındığını hissettin, sessizce yanağını öptün, sıkıca ona sarıldın

Y/N: "konuşmaya devam edersen seni öpeceğim!-"

Jouno: "hm? O halde konuşmaya devam etmeliyim...~"

Çenenden kavradı, dudaklarını öptü, saçlarını nazikçe okşuyordu

Jouno: "iyi geceler canım, uykunda görebileceğin en güzel rüyayı gör..."

*Gelen uykuyla birlikte wattpad'den çıkıp telefonu kapattın, yatakta yalnızdın, hiçbir zaman gerçek olmadı, olmayacak, kurgusal birini sevmenin cezasını sadece hayal gücünün sınırları ile ödeyebilirsin, kendine gel... Bunlar sadece yazarın hayal gücünden ibaret bir kandırmaca, ama elbet günün sonunda Jouno, Dazai veya Ranpo değilde, gerçek bir insan sana bu mutluluğu verebilir...
İyi geceler, güzel okur, unutma ki seni dünyada 1 kez daha bulamayız, bir kez bu hayata geliyoruz, yaşadığın her anın iyisi ve kötüsü ile kıymetini bilmelisin, ben de herkes gibi 1 kez geldim, kabul edilmedim belki, hatta sen bile diğerleri tarafından "anormal" olduğun için reddedildin, bu bir son değil, sen herşeyi yeniden başlatana kadar sona ermeyecek*

(Evit, bölümün sonu hakkında epey bi düşündüm, umarım cidden beğenmişsinizdir, bu kadar uzun süreden sonra yeniden döndüğüm için mutluyum, umarım pozitif yorumlar ile daha da mutlu olurum :3)