-΄΄Γιατι απλα να μην ερθω και εγω;;Δεν καταλαβαινω γιατι μου απαγορευεις τα παντα!Κανεις σαν τον πατερα μου.Ισως και χειροτερα αυτος με αφηνε να βγαινω.Απλα πες μου τον γαμημενο λογο.''Ουρλιαζω στον Ζευν.Ξανατσακωνομαστε επειδη λεει ότι θα βγει με την παρεα μας δηλαδη τον αδελφο μου,Λιαμ,τον Λουι έναν από τους παιδικους μου φιλους,τον Ναιαλ ενας από τους πιο γλυκους ανθρωπους που ξερω και αδελφος της κολλητης μου,χαρης σε αυτόν τα εφτιαξα με τον Ζευν,τον Χαρρυ με τον οποιο εχουμε κοντα από τοτε που τον θυμαμαι,και τον Ζευν με εμενα που τα εχουμε μολις 8-9 μηνες...τελος παντων ο Ζευν δεν με αφηνει να παω μαζι του χωρις να λεει λογο.Ειμαι 21 χρονων και αυτος δεν με αφηνει να βγω;;Δηλαδη αν ημουν 17 τι θα γινοταν;
-''Μου την σπαει όταν δεν καταλαβαινεις καποια πραγματα.Ακου ειμαι μεγαλυτερος και ξερω περισσοτερα απλα ακουσε με και καμια φορα!''Ουρλιαζει σε εμενα με αποτελεσμα ένα δακρυ να κυλησει στα μαγουλα μου.Το σκουπιζω με τον αντιχειρα μου βιαστικα πριν το δει.Ειναι μολις 23 δηλαδη με περναει 2 χρονια και κανει λες και με περναει 10.Καθομαι στην καρεκλα και περιμενω να τελειωσει τον μονολογο του για την προηγουμενη φορα που ειχα μεθυσει λιγο και ενας απλα μου προτεινα να χορεψουμε...Δεν καναμε κατι κακο απλα χορεψαμε και ο Ζευν αρχισε να ουρλιαζει και να λεει ότι εγω τον απαταω και τον κοροιδευω και θυμαμαι ηταν η πρωτη φορα που με χτυπησε.Δεν ειπα τιποτα ενιωσα ότι εχει δικιο αν και ολη η παρεα ελεγε το αντιθετο.
-''Παρακαλω;;Ακους τι λες;;Ολη την ωρα αυτό κανω!Σε ακουω να μου φωναζεις και κανω ότι μα ότι μου λες!Πρεπει να παρεις ειδηση ότι ειμαι 21 ειμαι ενηλικη και μπορω να βγαινω οποτε γουσταρω.''Λεω και παω προς το μερος μου θυμωμενη πια.Αφηνω τα δακρυα να κυλησουν και δεν με νιαζει πια αν θα με δει ή όχι.
-''Ειπα κατι και αυτό θα γινει.Δεν θα ερθεις τωρα παρατα με.''Ουρλιαζει μεσα στα μουτρα μου και φευγει για το δωματιο του.Αρπαζω την τσαντα μου και παω προς την πορτα του σπιτιου του.Ο απογευματινος καλοκαιρινος αερας με χτυπαει στο προσωπο και εγω γεμιζω τα πνευμονια μου με αυτό.Κλεινω για λιγο τα ματια μου για να μπορω να ηρεμησω.Κλεινω την πορτα με δυναμη και νιωθω ότι αυτό θα το πληρωσω.Σφιγγω καλα την τσαντα μου και κατευθυνομαι στο μαυρο απλο αυτοκινητο μου.Ειναι σχεδον καινουργιο αφου μολις πριν 3 μηνες περιπου το αγορασα.Μπαινω μεσα και κλεινω τα ματια μου για να σκεφτω καθαρα.Δεν θελω να περασει ξανα το δικο του.Βασικα δεν θελω να περασει το δικο του για ακομα μια φορα.Γιατι πρεπει παντα να κανω αυτό που λεει και μονο αυτό που λεει;;Χρειαζομαι λιγη υποστηριξη οποτε αποφασιζω να παρω τηλεφωνο την κολλητη μου επι 8 χρονια,Ηρώ.Το σηκωνει με την χαρουμενη αλλα ταυτοχρονα τσιριχτη φωνη.
