Dipsiz bir kuyunun, sonsuz karanlığında boğulmaya mahkum; aynı zamanda bir o kadar masumdum ben... İnsan hak ettiği hayatı yaşar derler ... Kendime hep sorarım "Ne yaptım da böyle bir hayatı hak ettim ben? " ...
Daha yeni doğmuşken ailemi trafik kazasında kaybedip öksüz ve yetim kalmıştım. Beni hiç sevmeyen ama benim mirasımla hayatını krallar gibi geçiren yengem ve amcamın sevgisiz ve bir o kadar da soğuk kolarına mahkum kalmıştım...
Kendimi bildim bileli yatılı okullarda kaldım. En yakın arkadaşım odamın soğuk duvarlarıydı...
İnsanlar korkar benden ;korkmalılar da ... Ben bile yapabileceklerimden korkarken onların benden korkmaması tam bir saçmalık olurdu zaten ...
Gittiğim psikologlar bana hep çevreme merhamet ,sevgi göstermem gerektiğini söylerlerdi.
Sevgisiz bir hayat geçiren insan nasıl sevebilir ki başka birini ? Daha kendini sevmezken ...
Kalbi kırık küçük bir serçeden, nasıl merhamet beklenir ki ? Acıma duygusu zavallılar içindir. Merhamet ,kin gütmeyenlere mahsuzdur yalnız. Nasıl normal olmamı beklerler ki zaten ? Bu kadar acının içinden sağ çıkmam bile bir mucizeyken, bir de merhametli olmam tam bir trajedi olurdu...
Nasıl yıkık bir enkazın altından sağ çıkmak gücse, ben de kadar kolay toparlanmadım...
Şiddet gördüm, acı çektim ... Ama sonunda acı çektirmesini , güçlü olup ayakta kalmasını öğrendim...
Her şey karşılıklı benim kitabımda ... Elbet bir gün bunun hesabı sorulacak...
YAPTIKLARININ HESABI SORULACAK
Ailemin ölümünün ,
Basit bir trafik kazası gibi görülen ama aslen işlenmiş olan cinayetin hesabı sorulacak...
benim bu kadar acı çekmemin, yaşadıklarımın ve bunun sonucunda doğacaklarının bedelini ödeyecek...
Ben Ayaz Vural 'sam bunları bana yapanların hesabını sorucam ...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
BEN İSTEMEDİM
Ficção AdolescenteHer şeyin bittiği anda ,tam da dönüm noktasında kaçmak ister insan. Arkasına dahi bakmadan... Mutlu sona inanmaz hiç kimse. Önemli olan ne ? İlerleyin kaçmak mı ,yoksa dönüp savaşmak mı? Klasik bir aşk hikayesi değil bu . MELEK ve ŞEYTAN'ın hikaye...
