Medcezir

6.bölüm

8Ender gözleri dolarken devam eder Yönler Mert'in Odası'nı gösteriyordu
Bir büyük ekran vardı video açıldı
Mert : canım annem ❤️ seni çok seviyorum iyiki doğmuşsun doğmuşsunda ben Dünya'ya gelmişim sen benim birtanemsin hiç bir zaman ağlama benim yanımda ol
Yaman : ilk geldiğimde benden dolayı huzursuz oldunuz belkide hala huzursuzsunuz ama ben sizi asıl annem olarak görüyorum sizi çok seviyorum anne ❤️ ohh söyledim 😀😁
Selim de uzun bir konuşma yapmıştı
Sonunda videoda odadan çık yazıyordu
Hala ışıklar kapalıydı
İlerliyordum ayrıca mutluluktan baya ağlıyordum
Arkamdan Mert sarılmıştı
Mert : seni çok seviyorum şimdi benim süprizim geliyor
Ender : daha süpriz devam mı ediyor?
Mert :çizimlerimi en çok sen sevmiştin şimdi seninle olan çizimlerinin hepsi basılıyor şuan 10,000 kişiye satıldı bu paralar karnındaki küçük Bebek'e olacak
Ender : çok duygulanmıştım ve ağlıyordum canım mertim benim iyiki seni doğurmuşum canımsın sen benim canımsın
Mert; Daha bitmedi Sıradaki yamanımdan
Ender : yaa ;)
Yaman: ıı şey benim aldığım hediyeler size hiçbir zaman Layık olamayacak bunu herkes biliyor bu yüzden size alamadım minik kıza aldım Bebeğin bütün giyecekleri benden hatta birazını ben aldım çoğunu beraber alırız ender hanım
Ender : canımm yamanım sen bana herzaman layiksin benim oğlumsun canım benim seni çok seviyorum
Yaman sarılır ve öper yanağından
Yaman : bu seferki süpriz Selim abiden naşağıda
Selim : arkasında Enderi kucağına alır
Ender : hii Selim kolun ? Dikkatli olman gerekirken
Selim : birşeyi yok artık ben isteğidiğim kadar sevgilimi kucağıma alırım ;))
Aşağı indiler Selim Öylece Endere baktı gözleri doldu
Selim : ilk hamile olduğunu duyduğumda hastanede korkmuştum bu çocuk s Sinan Enveroğlundan mı diye korktum kendimi şuçladım ben karıma nasıl sahip çıkamadım diye Sinanın evine gittim birkaç yumruk attım ama onu ben öldürmedim
Ender : benim sana inanmadığımı düşündün sevgilim ?
Selim : evet dedi ağlamaklı bir halde
Ender : Aşkımmmm canımsın lütfen boyle Düşünme ben sana hep güvendim hep seni sevdim sana o kadar aşığım ki şuan bu konuştuklarımız bile canımı acıttı
Selim : neyse sevgilim hatırlıyormusun daha Mert'in cinsiyetini bilmeden önce sen demiştin ya eğer bir kızımız olursa adını Zeynep koyalım mı demiştin şimdi ben aynı soruyu soruyorum ?
Ender : tabi sevgilim bir zeynebimiz olsun senin ikinci prensesin olsun Aşkım canımsın sen benim
Selim : tamam prensesim benim şimdi gelelim asıl yere
Bahçeye çıktık .
Konfettiler patlatıldı
Ender: Sedef ben Selim Mert yaman dur bi dakika babam mıydı o ?
Asım: evet benim güzel kızım
Ender : baba ? Kızım mı ? Gözlerim dolmuştu
Asım : biliyormusun seni hep aşağıladım hep iş adamım olarak görmüşüm seni sizlere hiç Babalık yapamadım ben özellikle sana
Ender : baba lütfen sorun değil
Asım: evet sorun ben anneniz öldüğünde seninle hiç ilgilenmedim seni hep iş için Dünya'ya geldiğini düşündüm hatta gizli gizli ben sana kızmayayaım diye psikologlara gitmişsin ben sedefe iyi davrandım ama sana ? Ben hiç ender sözünü keser
Ender : baba lütfen yapma boyle ağlıyordur sana en son çok küçükken kuşlardan Korktuğum için sarılmıştım taa 6 yaşındayken ben hep arka planda kalmıştım ama sana hep birşey olucak diye çok korktum hatırlıyormusun kalp krizinde odadaydık ben sana işinin artık zor olduğunu senin için ben üstlenirim bu işi demiştim sende saçmalama ender senin gibi çok duygusal birinemi vereceğim demiştin Evet haklıydın ben çok duygusalım ama beni bunla aşağılamana gerek yoktu baba Evet tek Başıma yapamazdım ama senin hayatın benim içimde önemli tek Sedef için değil ha benim dediklerimi önemsemedin ama Sude Beylice nin sana seninle evleneceğim lafına hemen eleverdin yaptın şimdi noldu ?
Asım : senden çok özürdilerim kızım lütfen beni affet yarin senin benimle bir yere gelmeni istiyorum
Ender : tamam gelirim bende senden çok özür diliyorum baba
Mert : hadi pastayı yiyelim ama
Selim : evet ya Mert acıkmış
Mert : hıhıım
Selim : Mert ?
Mert : şuan değil bugün annemin özel günü şimdi olmaz
Yaman : pastalar geldiii
Çok güzel gece geçirmiştik
Sabah
Ender : günaydın Aşkım
Selim : günaydın
Ender : canım noldu iyimisin
Selim : Mert :(
Ender : Konuş onunla bu akşam bence beni babam çağırdı biliyormusun şaşkınım açıkcası
Selim : bence tadını çıkar canım
Ender babasının yanına gider
Ender : baba ne için çağırdın beni
Asım : bir yere gideceğiz bekle
Kaya ailesinin mezarlığına gelmiştik
Ender : baba?
Asım : burada sen Sedef Selim Mert annenden başka kimse yatmayacak tamam mı
Ender : baba ? Şimdi bunları konuşmamıza gerek yok
Asım : hayır ben ölürsem senin bilmeni istiyorum
Ender : peki
Asım : sen en çok annene benzerdin aynı onun gibi kıpkızıl Saçların var aynı onun gibisin seni her gördüğümde hep anneni hatırlatıyorsun
Ben onu çok severdim
Ender : o yüzden ayrı odalarda yatardınız değilmi baba ?
Asım : evet öyle yatardık çünkü nedenini biliyormuusn ?  Annenin Bulaşıcı hastalığı varmış bu yüzden sedefi doğururken öldü bana da bende sonra öğrendim
Ender : bana niye söylemedin ? Ha
Asım : söyleyemedim bilmiyorum bu arada torunumun adı Zeynep mi olacak
Ender : gülümseyerek evet dedi
Asım : senin gibi güzel olsun torunum bu miraslardan birine onun olacak bu arada artık işe gelmene gerek yok senin yerine ben bakıcam artık torunumun ve kızımın dinlemesi gerekiyor
Ender : saol baba
Asım : ben sana hiç sarılmadım mı cidden
Ender : evet hep Sedefe sarıldın bana sadece iş için Fotoğraflarla belimden tuttun o kadar
Aşım : kendimi çok suçlu hissediyorum
Ender : tamam Baba artık suçlu değilsin
Asım : sana birşey olsa ben naparım  ve sımsıkı sarılmaya başlamıştır
Ender  : baba eskiyi unutalım artık  hem artık gidelim
Akşam oldu