My Famous Ordinary Love

Chapter 4

Here it is...

-------------
Vien's POV

Huh? Am i just hallucinating?? O talagang narinig kong nagsara yung pinto ng audi? Dinamdam ko masyado yung pag kanta ko eh di ko napansin kung may tao..

Naku naman Vien baka mamaya mapagalitan ka pa sa pangigialam mo!!

"Makaalis na nga.. baka mahuli pa ako sa klase ko patay nanaman ako."

*tingin sa wristwatch*

Hmm.. 2:00 pm pa lang?? Haba pa ng oras ko para makapaglakad.. this time alam ko na kung asan ang room ko kaya less hassle na.

Naalala ko nanaman sina mommy, nung mga panahong tinuturuan niya ako magpiano.. namimiss ko na siya pa ti yung dalawa kong kuya.. hayy.. pero ayaw ko dun sa America andun si daddy baka ano pa ang mangyari..

Malapit na pala ako sa room. Siguro naman wala pa si sungit doon no?? Para makaupo na ako sa TOTOONG upuan KO.. nakakahiya naman sa kanya..

Pag dating ko 2 palang ang tao..yes!! Walang nakaupo sa upuan KO!

So ayun dun na ako dumeretso. I love music kaya nag headphones muna ako tutal naman matagal pa bago magsimula yung klase namin.

NP: Puzzle Pieces
by: Justin Young ft. Colbie Calliat

(Sa hindi po alam yung kanta, pakinggan niyo.. nagandahan ako jan lalo na sa rhythm niya.)

Kung titingnan niyo laman ng memory card ko mga kanta mostly at pictures ko..

Hindi ako mahilig sa mga kantang "destiny" ang tema..

Ayoko nun.. kasi naniniwala ako na ang buhay natin laging may choice, the destiny that we are talking about is just because of the choices we made.. mas naniniwala ako sa signs. Bitter ba? Ganun talaga..

Yung buhay na meron ako? Its my mom and dad's choice, and as there child I have to follow their path or not.. see?? Choices pa din. So ano ang destiny?? Asan ang destiny dun??

Hay..

Nakailang palit pa ng kanta bago dumami ang mga kaklase ko dito sa room.

Hmm.. himala wala pa si sungit?? Err.. ano naman? Buti nga yun nakakahiya pa man din pinaggagagawa ko kahapon.. hay..

Bumukas yung pinto. And speaking of the angel anjan na siya.. umiwas nalang ako ng tingin baka ano pa masabi niya eh.

"Stand"- Stephen

Ang ginaw niya talaga magsalita.. naku kung sino man sinabihan niya baka nagchichill na.. tumayo ka na kasi ate..

Di pa din ako tumitingin sa dereksyon niya. Baka madamay pa ako..

"Hey retarded girl! I said stand!" Siya ulit

Tumingin na ako baka kailangan ng help ni ate pag nagchills siya eh. Concern lang!! Haha

Pagtingin ko..

Ha? Bakit may nakaharang na lalaki sa harapan ko.. kainis titingnan ko nga si sungit eh..

" kuya pwede umalis ka jan sa harapan ko?? Papanuorin ko pa si sungit.. baka nagchichills na yung babaeng pinapatayo niya.. ang cold at ungentleman naman kasi ni sungit eh" habang palingon lingon para lang makasilip.

" kuya ano b-" pagtingala ko..

Si-si-si sungit.. sheeeettt!!!

"Ah eh stephen bakit nanjan ka??" Ako habang namumutla na ata.. pusit na may bangs Vien ano bang pinagsasabi mo!

" you're asking me what am i doing here? Well i want that sit, so stand up.. and what the hell did you say? Sungit? Cold? Ungentleman? Huh! You dont know anything so fuck off!! Now go away from that chair!! I want to sit already!" May diin pero cold na pagkakasabi niya.

Mygosh para nga akong magchichills.. pero no!!

"Excuse me mister.. i am just stating the facts i saw in you! And that is you are masungit, cold and ungentleman.. and for your information.. this is the chair assigned to me..you have your own so go there and sit!!" Balewa ko sa kanya aba i have my right no..

" ms.Cruz whats happening here?"-Mr. Mendez

Oh my bad impression ulit.. but no!! I will fight for what is rightfully mine!!. (Ansabe?)

"Good afternoon sir. Well as you can see he want my seat that is ASSIGNED TO ME. I was just fighting for my right." Sabi ko na diniinan ko talaga yung ASSIGNED TO ME.. para magising siya sa katotohanan.

"Tss.. fucking rights of yours"-stephen.

Aba asa harap na nga si sir nakatalikod pa din siya sa kaniya at nagmura pa.. Manners dude!! Bibentahan kita minsan..

"Well mister? Can you pls. Go back to your proper sit? The both of you is wasting everybodies time!!"-Mr.Mendez

Humarap na si sungit ng nakapoker face..

"Oh-ow. Mr. Adamson ikaw pala yan.. ah ahm you can have her sit.. go on! And Ms. Cruz just find another chair for you.. faster!"-Mr.Mendez na iniiwasan ng tingin si sungit.

"But sir!"....
"No buts Ms. Cruz.. do you want me to send you to the detension room or you'll seat and we'll etart our class? You choose?"

Ano pa nga bang magagawa ko? Kinuha ko yung mga gamit ko at padabog na lumipat ng upuan!! Pesteng famous yan. Edi siya na!! Kainis!!

" pinagdadabugan mo ba ako Ms.Cruz?"

"No sir..mabigat lang po yung dala ko."

"Ok good lets start"

At kung di ba naman pusit yung prof. Na yun. ABat ako ang pinuntirya niya sa recitations at tanong niya ngayon.. myGosh wala atang matinong magyayari sa firstweek ko dinaig pa ang exam!! Hellweek!!

Sasobrang inis ko. Umuwi ako sa mansion para ano? Ano pa nga ba gusto kong magrefresh. Andito ang piano, entertainment room at swimming pool..

Dun ako lagi pag naiinis..

Natapos ko ng gawing yung refreshing hobbits ko..

Andito ako sa rooftop nakahiga.. stargazing to give me peace of mind..

Akala mo naman kung makarefresh ako parang exam ang problema ko.. iba ksi kapag emosyon ang problema damay lahat ng organs kaya kailangan kong magcool down..

Andun lang ako hanggang sa nakatulog na ako..

--------