Allah Resûlü (S.A.V) tam bir nezaket timsalidir.Zaten vahiy onun nezaket ve nezahetini şöyle ifade etmektedir :"İnsanlara yumuşak davranmak da Allah'ın merhametinin eseridir.Eğer kaba,katı yürekli biri olsaydın, insanlar senin etrafından dağılıverirlerdi.Öyleyse,onların kusurlarını affet, onlar için mağfiret dile ve işleri onlarla müşavere et!Bir kere de azmettin mi,yalnız Allah'a tevekkül et!Allah muhakkak ki kendisine dayanıp güvenenleri sever"
Hazreti Enes (A.S.), Peygamberimizin eşsiz nezaketini şöyle anlatıyor:
-Kendisine bir şey soranı can kulağıyla dinler, soruyu soran yanından ayrılmadıkça onu terk etmezdi.Allah Resûlü ile bir kimse tokalaşırsa veya bir kimse tokalaşmak için elini uzattığında,karşısındaki kişi elini çekmeden Resûlullah elini çekmezdi. Biriyle yüz yüze gelince de karşısındaki, yüzünü çevirip ayrılmadıkça Peygamber efendimiz o kimseden yüzünü çevirmezdi. Önüne oturan kimseye hiçbir zaman ayaklarını uzatmazdı.Karşılaştığı kimseye önce kendisi selâm verirdi.Kendisini ziyarete gelenlere ikramda bulunurdu. Oturmaları için çok kere hırkası sererdi.Bazen de altındaki minderi misafire verir,üzerine oturması için işaret eder,kendisi açık yere otururdu."
