(Çağılın Ağzından):Asansörden indim.Çantamdan anahtarlarımı çıkardım.Anahtarı deliğe soktum çevirmeye çalışırken kolum çok acıyordu "LANET OLSUN"diye bağırdım,sert bir şekilde kapıyı tekmeledim.Ela Abla kapıyı açtı;
-Ne oldu kızım? dedi şaşırmışcasına .Hiçbir şey söylemeden çantamı yere fırlatarak koşar adımlarla odama çıktım.Sağ kolumla odamın kapısını açtım , ayağımla sert bir şekilde itleyerek kapattım. Kendimi yatağımın üstüne attım.Bir iki dakika öyle durdum .Kalktım ve montumu çıkardım.Daha sonra yavaş yavaş masanın yanına ilerledim. Masanın hemen üzerinde annemin ve babamın çerçeveletilmiş fotoğrafları asılıydı.Masamın üzerinde nerdeyse yüz şişe parfüm ve bi o kadarda makyaj malzemeleri vardı.Hiçbirini son bir yıldır kullanmıyordum. Güzellik umrumda değildi .Kendimi tutamıyordum .Gözlerimden yaşlar boşalıyordu.Sonra annemin parfümünü elime aldım ve "Ölmesi gereken sendin " diye bağırıp babamın resmine fırlattım .Daha sonra annemin resmine baktım . Ve tekrar sinirlenip masanın üzerindeki herşeyi yere fırlattım.Kapının çalma sesini duydum hemen ardından Şule abla "çağıl noldu ?"dedi.Bende "git başımdan!"diye bağırdım.Oda sessiz bi şekilde benim duyamıcamı sanarak "gerizekalı yine başımıza iş açtı " diye söylenerek gitti.Duymama rağmen birşey söylemedim şimdi onla uğraşamazdım .Etraf cam kırıkları içindeydi ve hiçbiride umrumda değildi. Üstümü değiştirdim .Göz yaşları içinde ve kendimi uykuya tesli ettim.
