Unutuyorum öyle arada!

47 9 4
                                    

Evet! Kurabiyelerde hazır!
Hadi ama otursak ya! Immh. Çok güzel olmuşlar bol çikolatalı, hey! Çayları koymayı unuttum. Sende hiç söylemiyorsun. Susmasana. Duvarlara mı konuşuyorum ben ? Hey dur dur! Kapı çalışıyor hemen geliyorum. ( kendi kendine konuşuyor yine) : Kim ki bu şimdi bu saatte? Allah Allah!
- Ahh! ( halıya takıldı leyla) ( :))
- Bu halıyı kim koydu buraya! ( gözden bakar) Emir! Ne alaka ya!
( ağzı kulaklarında) kapıyı açar.
- Emir!
- Ah şey içeri gelsene! ( Şaşkın)
+ Imm .. Ne kadar güzel kokuyor! Geleceğimi söylemiş miydim? Ne pişirdin bana? ( Emir susar)
- Ne pişirdim sana! ( Başladı yine) Sana mı pişirmişim ne pişirmişim kii? ..
+ Bana mı soruyorsun pişiren sensin! Emirin söylemesiyle irkilmiştim birden. Dışımdqn mı söylemiştim onları? Pekala! Sen istedin
+ Şey..
+ En sevdiğimden! Hafif yanık! (Emir)
- Hafif yanık. Yanık. Yanık mı? Börekler . Eyvah. Börekler yandı.
- Peeehh! Kül olmuşlar ama ya!!
- Tamam bunlar burda dursun. Napqlım artık.
Masaya otururlar. Tabağı Emire uzatır.
- Kurabiye yapmıştım bende alsana!
( Emir masadaki ikinci bardağı görür.
+ Misafirin mi vardı? Ben bilmiyo..
(Leyla lafa karışır)
- Yoo yoo hayır. Otur. Hiç kimse yok.
Emir şaşırır. Konuşmak için ağzını açacakken tam,
- Ben bişeyler yapıyordum mutfakta. Kendime koymuştum. Sonra tekrar koymuşum. Unutmuşum. Koymadım sanıyordum. Unutuyorum öyle arada..

.....

" unutuyorum öyle arada " Asıl mesele burda başlıyordu işte. Arada değil sürekli unutuyordum. Kendimi bırqksam düşeceğim. Bu koca evde tek başıma yaşıyorum. Masum bi hayatım var. Kendimce yaşadığım, kendimi zorlada olda sevdiğim. Odamdaki pencereden Kız Kulesi çok net görünüyor. Sahile dalıyorum. Her sabah gözlerimi açtığımda kocaman bir yalnızlık görüyorum.
Bir adım yok. Unutmuş olmalıyım. Şey yalnız nerede olduğumuda hatırlamıyorum. Adımı nerde unuttum.
- Şey afedersiniz! Adımı unutmuşumda. Gördünüz mü hiç? Böyle ufak. Beş harfli. Kırmızı beresi olacaktı başında.
- Görmediniz mi? Hımm peki!

.....

Bir adım yok yani . Olay tamda böyle oldu aslında. Bütün hayatım yemek yapmak ve yazmaktan ibaret . Sessiz bir evim var. Telefonum hiç çalmaz mesela. Yok çünkü! Ondan olabilir. Haa birde istanbula gelirseniz uğrayın olur mu?
Adresim açık . . .
Haa bu arada adımı hatırlamıyorum ama ben kendime Leyla diyorum.
Sizde Leyla deyin.
Merhaba ben leyla!

......

Adım LeylaHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin