Geri çekildim ve eve doğru ilerledim."İyi geceler" diyerek gülümsedim."İyi geceler.Rüyanda beni görmen dileğiyle." dedi sırıtarak.Hayvan ya bu kadar tatlı olmak zorunda mısın sen?
**
Ben,Pınar ve Erdem aynı evde kalıyoruz.Erdem bildim bileli hep yanımda.Pınar'la da bu sene tanıştım.Hepsi benim için önemliydi.Herşeyi unutmamı sağlıyordu.
Eve geldiğimde Erdem kapının önündeydi. Sigara içiyordu."Erdem neden içeriye geçmedin, niye kapının önündesin?" dedim telaşlı bir şekilde.
"Pınar gelecek buraya.İşte o gelecek." dedi. Sesinde üzgün ve sinirli bir hava vardı.Erdem ile olan arkadaşlığım geldi aklıma.Erkek kardeşim gibi seviyordum onu.Nedense bir kız ağlasa o kadar etkilenmem.Bir erkek de kolay kolay ağlamaz zaten.Erdem ağlayınca çok kötü oluyorum.En son beni Serpil'in elinden kurtardığında beraber ağlamıştık. Yani şimdi tam olarak ağlamıyordu.Ama üzgün olduğu belliydi.
Yanına oturdum,hiçbir şey sormadan sadece sarıldım.Çünkü onun ihtiyacı olan buydu.Onu anlayabiliyordum. Kızlar konusunda çok saftı.
Kafasını bana çevirdi. "Pınar gelecek mi?"
"Tabi gelecek." dedim.Ama bu dediğime kendim bile inanmıyordum.Saat olmuş 9 yemek vakti.Hiç haber de vermedi üstelik.Hiç böyle yapmazdı.
Sonra Erdem ile eve girdik.Elini yüzünü yıkamış biraz kendine gelmişti."Şimdi daha iyi misin?"
"Evet.Dünden kalan yemekleri ısıtacağız artık." dedi bana sırıtarak.
"Yaa pislik."
"Sahi sen daha yemek yapmasını bilmiyorsun değil mi?" dedi kahkaha atarken.Buna cidden sinirlenmiştim. Kafasına vurdum.O da beni ittirdi.
Sonra mutfağa girdik.Birlikte sofra hazırladık. Evde genelde yemekleri Pınar yapardı.Ben bu konularda pek iyi değildim.Neyse.
Erdem Pınar'ı aramıştı.Hala cevap vermiyordu. Bu durum içimde sıkıntıya yol açtı.Yemekten sonra ilk iş bunun nedenini soracaktım.
Yemeği yedik.Pınar hala yoktu ve hiç aramamıştı da.Gerçekten çok merak etmeye başlamıştım. Acaba dün benim olayları kestirip atmama mı sinirliydi o yüzden mi gelmiyor?Ama ben bugün anlatacaktım.
"Adaa..Adaa."
"Ha.Noldu?"
"Hiç dalgınsın da."
"Ha pardon canım.Öylee... Sen artık anlatacak mısın Erdem?" dediğimde gerginliği arttı."Gel." dedi.Koltuklara geçtik.Büyük bir nefes alarak gözlerini yukarıya dikti.Sonra duvarlara bakmaya başladı.Onun bu halini anlayamıyordum.
"Ada ben... Aslı benden ayrıldı.Aslında tek sorun bu da değil.Benim bu olayı büyütmüş olmam. Pınar'la çok büyük bir kavga ettim.Biraz da şiddet kullanmış olabilirim."
"Ne şiddeti! naptın!" dediğimde yüzünden ne kadar pişman olduğunu görebiliyordum."Erdem bu olayın Pınar'la nasıl bir ilgisi var?" diye sordum.
"Pınar ilk başlarda olumlu bakıyordu Aslı'yla bize. Ama... Sonradan ne zaman Aslı'dan bahsetsem kestirip atmaya başladı. Bugün de öyle yaptı. Yani anlamıyorum öyle uzun uzun da bahsetmem ki sıkılsın."
"Ee sonra?"
"Bana bağırdığı sırada Aslı geldi.'Ne oluyor burda? Neden Erdem'e bağıyosun?' dedi.Ben de o sırada Aslı'ya döndüm 'Bir şey yok sevgilim.' dedim. Pınar da 'Yeter artık be.Ne haliniz varsa görün.' deyip gitti. Aslı zaten ayrılacakmış benden.Bu da bahane oldu."
"Pınar'ın ne yapmaya çalıştığını hala anlayamadım.Aslı neden senden ayrılmak istedi ki? Sen niye itiraz etmedin?"
"Bilmiyorum.Zaten aklım Pınar'daydı.Aslı'nın benden ayrılmasıyla ilgilenmedim.O lafları dedikten sonra Pınar'ın peşinden gittim.Bir de Pınar'la kavga ettim işte. O gelmeyecek mi Ada?"
Artık cidden sinirlenmeye başladım.Meraktan ölüyordum.Kapı açıldı.Pınar sonunda gelmişti. Erdemle yanına ilerledik.
"Pınar, Aslı ne-" dediğimde eliyle beni durdurdu. Lafımı keserek,
"Lütfen. Şu an sadece uyumak istiyorum.Aslı'yı duymak istemiyorum."
"Ama" dediğimde çoktan odasına çıkmıştı. Erdemle meraklı meraklı bakakalmıştık.
"Ada, böyle işte. Pınar'ın sorunları mı var?"
"Bilmiyorum bana hiçbir şey demedi."
Bu durum iyi mi oldu kötü mü oldu bilmiyorum. En azından beni unutuyorlardı.Bana Kaya'yı neler olduğunu sormuyorlardı.Peki ya ben ne yapacaktım,buradan gidecek miyim? Erdemle Pınar'ı nasıl bırakırım?
"Neysee.. Ee Ada sen neler yaptın bugün? Dün neden gelmedin?" Lanet olsun.Şimdi sorulacak soru muydu bu?Ona yalan söylemek istemiyordum.
O sırada beni Kaya aradı.Oh kurtuldum.
"Adaa buraya gelmen lazım.Bir not gönderilmiş ikimize."
"Şimdi olmaz Kaya.Ne olduğuna baktın mı?"
"Hayır."
"Ya neyse ben geliyorum." Erdem'e bunu nasıl söyleyecektim.Gitmem gerekiyordu.Off saat olmuş 10 uykum da gelmişti ya.
Aslında beni kimin kaçırabilecek olduğunu hiç de tahmin edemiyordum. Bu konuyu kütüphaneden sonra kafeye gittiğimizde Kaya'yla konuşmuştum. Ama içim hiç de rahat değildi.O da huzursuzlanmıştı.Onun yanına gitmek zorundaydım,hele de bu not işinden sonra.
Telefonda konuştuktan sonra Erdem'e bakmıştım ama onu bulamadım.
"Çocuklar ben çıkıyorum."dediğimde hemen kaçmak peşindeydim.
"Nereye?"diyen Erdem'e döndüm. Sessizliğimi görünce tekrar sordu
"Ada sende bugünlerde birşey var.Gözümden kaçtığını sanıyorsan boş." dedi.O anda botlarımı giymeyi bıraktım. Sonra Erdem'e
"Tamam herşeyi anlatacağım.Ama şu an acelemiz var.Yolda anlatırım hadi Erdem." dedim.
"Ama Ada ne-"
"Erdem yolda anlatırım hadi." dediğimde hiçbirşey demeden yanıma geldi. Burada Pınarla kalmak isteyeceğini sanmıyordum zaten.O da ceketini giyince çıktık.Yolda beni nasıl kaçırdığını ne zaman olduğunu dün neden evde olmadığımı anlattım.Tabi herşeyi anlatmadım.
Erdem de çok öfkeliydi.Aynı zamanda sürekli Kaya'yı soruyordu bana. Sonunda Kaya'nın evine gelmiştik. Kapıyı açtı,yanımda Erdem'i görünce bir kaşını kaldırdı bu da kim der gibi.
"Merhaba Kaya.Şey..Erdem.." Aa ne güzel gerizekalı.Bu laftan da Kaya Erdemin senin kardeşin gibi sevdiğin biri olduğunu anlayacaktı.
Kaya bizi içeri geçirdi.Erdem koltuklardan birine oturduğunda Kaya'yı mutfağa götürdüm. Sonra masaya yanına oturdum ve herşeyi anlattım. Erdem'in çok yakın bir arkadaşım olduğunu, ondan birşey saklamadığımı anlattım.
"Kaya şimdilik bizi bilmemesi gerekiyor tamam mı?" dedim kafamı yüzüne eğerek
"Bizi mi?" deyip sırıttı.Koluna vurup "Neyse.Yine başlama." dedim.Sonra ikimiz birden Erdem'in yanına gittik.Kaya gelen notları okudu. Okurken Erdem giderek öfkeleniyordu.Kaya da öyle.
"Merhaba Ada.Beni gerçekten unuttuğuna çok şaşırdım.Tabi senin meselen tek biriyle değil ki. Sana da hak vermek lazım.Bakıyorum da uyarılarımı dikkate almıyorsun.Hala Serpil'e çalışıyorsun.Başına bela almak istemezsin değil mi?Bunu bilerek o yanındaki züppeye gönderdim. Biraz da o öğrensin bakalım seni düşünmeyi. Onun telaşlanması da gözlerimi yaşarttı. Dediğim gibi Serpil'den uzak dur.Bu sefer kaçışın yok. Unutma."
