Evil Bad Girl

Chapter 2

Chapter 2.

~

Hindi pa rin tumitigil si Jairus kahit na isang buwan at kalahati na siyang nangungulit sakin nasobrahan nga ata siya sa pag inom ng tiki-tiki.

"Hi, Bad Girl!" Sabi niya.

"Hi, Stupid."

Hindi niya ako pinansin. "Ito 'yung assignment natin kahapon since nag cut ka. Papakopyahin nalang kita," Hindi ko alam at nakakapagtaka na pinapakopya niya pa ako? Like I care for my studies!?

"When will you ever realize that you're waisting time on a girl like me? I can never be your friend, and vice versa."

"I never wasted time when it's all about you. I will never be your friend? Sure, eat your words." He said.

"Ano bang gusto mong ipamukha sakin? Kaya mo ba ako pinapakopya kasi naawa ka sakin? Na baka wala akong gagawin para sa pag aaral ko? Kasi bobo lang naman ako diba? Yun ba?! Huh, Jairus?"

"Hindi ako ganoong klaseng tao, Sandoval. I never underestimated a person. Hindi ka bobo, pero tamad ka. Sana kasi maintindihan mo na ginagawa ko 'to para may magbago naman sayo." Mahinahon niyang sabi.

"Bakit ka pa ba dumating?" Mahina kong sabi. Hindi ko alam bakit biglang may Jairus Mendoza para matameme ako? Hindi ko alam bakit ang harsh ko sakanya pero ni hindi man lang siya napikon! Ugh!

~

"Nasaan si Mendoza?" Iyon agad ang sinabi ko. Tumaas ang kilay ni Megan at napangisi si Miggy sa sinabi ko. Ibabalik ko lang naman iyong pinakopya niya sakin, hindi ko iyon nakopya dahil ni research ko 'yon. Para naman may ipamukha ako.

"Bakit mo naman hinahanap yun, aber?" Sabi ni Meg.

"Bakit anong masama? May masama ba?"

"Masama talaga, Shandelle. Dahil unang-una, hindi ba't gusto mo nga siya mawala sa paningin mo? Tapos hinahanap mo?" Hindi na ako sumagot. At akmang aalis nalang. "Joke lang! Hindi ko alam kung nasan si Jairus."

"Thanks, but no thanks." Sabi ko. "Papasok nalang ako sa klasd ko."

"Nag aaral ka na din ngayon? You've changed. A lot." She said

"Let's not waste time. I'm getting late."

~
Habang naglalakad ako. May nakabangga sakin. Dahan dahan tumingin sakin ang babae at nanginig. Why can't they stay away for me? I'm trying to be reproductive!

Evil Bad Girl? Activated.

"Binigyan ka ng mata, pero hindi mo ginagamit." Sabi ko sakanya "Alam mo na may dala kang pagkain diba? Tapos makikipagchismisan ka pa, Ano bang makukuha mo jan sa chismis na yan miss? Hindi naman yan makakadagdag sa vocabulary mo eh, ich-chismis mo lang din naman sa iba!" Sabi ko.

"Look what you have done! Angg paglalakad kasi dapat sinasamahan ng ulo! Paharap ang lakad miss! Hindi patalikod, take off your shirt now and go!"

As usual, nakatingin na naman sa aming eksena ang mga chimoso at chismosang mga schoolmates ko.

"A-ah! W-wala na akong ex—" pinutol ko ang sinabi niya.

"Like I do fucking care? Hindi ko kasalanan na tanga ka at ako ang nabangga mo, at wala na akong responsibilidad kung wala ka ng isa pang t-shirt. I don't give a damn, Miss. I want your shirt. Now."

She was trembling in fear when she gave me her shirt. I rolled my eyes, I don't need a shirt from a poor girl. I threw it in the trash bin.

~
Pagpunta ko sa locker room ay agad kong hinanap ang mga extra kong damit.

"Shand—"

"Mendoza?!" Sabi ko dahil sa gulat.

"Bakit ba ganyan ka? Bakit ang hard mo sa mga tao sa paligid mo? Anong ginawa nila para ganituhin mo sila. Alam mo ba na pinagtawanan yung babae kanina? Ako, ako pa ang nag sorry at tinulungan siya. Hindi mo ba alam na ayaw niya ng pumasok?" Sunod sunod nitong paalala sakin.

"Wala ka ng pakialam!"

"Kung may problema ka, huwag mo ipasa sa iba yung galit mo dahil di yan ang solusyon." Matigas nitong sabi.

"Hindi mo alam ang lahat, Mendoza." Kusa naman siyang umiwas ng tingin dahil magbibihis ako patalikod. Binilisan ko para makaalis na ako. "You were never in my shoes." I coldly said before walking out.

Binabagabag pa rin ako ng mga sinasabi sakin ni Mendoza dahil nakokonsensya naman ako kahit papano.

"Bakit ba ganyan ka? Bakit ang hard mo sa mga tao sa paligid mo? Anong ginawa nila para ganituhin mo sila. Alam mo ba na pinagtawanan yung babae kanina? Ako, ako pa ang nag sorry at tinulungan siya. Hindi mo ba alam na ayaw niya ng pumasok?"

Is he guilt-tripping me?

"Anak, kain na daw." Sabi ni Ate Julie.

Ngumiti ako. "Sige po susunod na lang." I replied.

"Sige."

~

"So okay ba si James?" Tanong ni Mama. She wants me to marry men that I just met because of their family's businesses. Wala naman akong pakialam sa business and sa pagpapakasal.

"Hindi kami nagkikita. Mas lalong di ko siya gusto? Ano, Ma? May il-link ka pa bang ibang lalaki para isa lang din sasabihin ko. Ayaw ko."

"Kailangan mong ihanda ang sarili mo dito dah—"

"Kahit anong pilit mo, hindi ako magpapakasal! Kung gusto mo ikaw nalang dahil malapit na naman kayo maghiwalay ng Dad ko."

Napatigil siya sa pagkain at nagalit sakin, totoo naman eh.

"May respeto ka pa bang natira dyan huh, Shandelle?" Sabi niya sakin.

"Oo, pero sayo? sainyo? I don't think so. I'm done." Sabi ko at umalis.

"Ano pa bang ie-expect ko sayo, Jas? Wala naman." sabi niya agad akong napaharap.

"Okay lang na ganito. Hinding hindi ko kayo tutularan, I maybe an Evil Bad Girl, pero I will never been a killer."

Agad aking tumalikod at pumasok sa kwarto, sorry ate. Hindi ko na kinaya, hindi ko din alam bakit ko sinisisi sa magulang ko ang pagkawala mo, pero ang alam ko sila ang may gawa nito.

I've been miserable nung nawala ka. I wanna hug you, pero wala ka.

~

Guys. Ang hirap mag edit. Tulungan niyo ko matapos tong re editing ko. Pag may free time lang ako magr-re edit. Nakakapagod pala.