ÖLÜME FISILDAYAN AŞK

8.BÖLÜM

"Annnnneeeeeeee!!!!"

Annemin yanına doğru baktım karanlıkta gözükmüyen biri vardı. Görebilmek için bir iki adım ilerledi

"YİĞİT TTT! !!

"Burada neler olduğunu biri bana açıklayacak mi artık? "
Yiğit elini hızla yüzüme uzatıp baş parmağı ile iki dudağımı kapattı.

"Kes sesini yakalatacaksın bizi"

"Kimden saklanıyoruz? Anne neden buradasın neredeydin.? Bu adamlarla işin ne ?"
Yiğit hızla beni kendine çekip ağzımı kapattı

"Canan bu kızın bizi ele verecek senin yüzünden başımı yakamam Kemal eninde sonunda bulacak seni?"

"Yiğit sana güveniyorum kızıma iyi bak gelip alıcam Kemal'e gelince o it bi bok yapamaz sen Ceyda 'ya iyi bak "
"Bunu neden yapayım al kızını git başıma bela olmayın? "

"Bunu Miray için yap sana anlatacağım o kadar çok şey varki öğrenmek istiyorsan Ceyda sana emanet yedi gün sonra görüşürüz ben arkadan çıkıyorum sizde oyalayın şunları "

"Bu seferlik dediğin olsun Canan ama bu son !!"

"Biri bana neler olduğunu söylesin yoksa çığlığı basarim? "

"Annem çok şükür iyisin seni gelip alıcam yurt dışına kaçıcaz kendimize yeni bir hayat kurucaz tamam mı?"

"Sen kimsin ha anne nedir bunların senle derdi neredeydin nereye gidiyorsun? "

"Soru sorma Ceyda hersey düzelecek beni tanimasan senin için daha iyi olur . Yiğite guvenebilirsin o bana mecbur bunun için sana iyi bakacak"dedi fısıldar bir sesle. Sonrada pencereden çıkıp gitti Yiğit ile kaldık öyle birbirimize bakarak. Mutfağa doğru yaklaşan iki adamı farkedince ayrıldı gözlerimiz . Yiğit beni tutup masanın altına soktu hızla. Adamlar Yiğite gelip

"Yiğit bey kızı saklamaniz ne sizin için nede bizim için iyi olmaz lütfen yardımcı olun ."

"Babama neden ihanet edeyim ki kız bende değil git patronuna kızı bulamadık de sonrada selamımı söyle." Sinirden kendimi o kadar kasmışım ki adamlar gittikten sonra Yiğite patladım

"Sen kemal denen o adamın oğlusun yani öylemi nasıl bir belasan artık yapıştın çıkmıyorsun. "

"Ah canım ben sana bayılıyorum zaten ,senin için herseye katlanıyorum salak misin kızım sen annenin ne olduğu belli değil suan seni bir seferde öldürecek bir adamla aynı evdesin ve ne yazikki tipsizsin yani kendini bir şey zannetme kurbansın. " bunları söylerken o kadar yaklaşmıştı ki nefeslerimiz birbirine kenetlenmisti. Birden hiç beklediğim bir hamle ile beni kendine hızla çekti . Vücudum hızla vücuduna çarptı. Ellerimi göğsüne koydum araya mesafe koymak ister gibi. Kulağıma doğru egilerek dudaklarını degdire degdire

"Artık baş basayiz."dedi . Bütün vücudum kasıldı birden.Sımsıkı kapattığım gözlerimi açıp bana sırıtan yüzünü gördüm. Neden böyle sirittigini fark edince kendimden utanip geri cekildim. Hala siritarak

"Bana sımsıkı sarilacak kadar heyecanlandirdim demek seni devam edebilirim istersen" diyerek bana doğru ilerledi ellerini yüzüme koyup beni suratına yakinlastirdi. Ahhh beni öpücek miydi acaba kalbim son hızla atıyordu. Gözlerimi yine kapadim ilk öpücüğümu bu şekilde alamazdim ama

" ne yaptığını sanıyorsun ilk öpücüğümu senin gibi adi birine vereceğimi mi ?"
Birden sesli bir şekilde kahkaha attı

"Seni öpecegimi mi sandın ne yani ilk öpücük mü sen daha önce hiç ciddi olamazsın" diye kahkasina devam etti . Kalbim sanki ikiye ayriliyordu bu kadar küçük düsmemisdim .

"Üzgünüm canım kahkahana katılamadim. Ben senin gibi ruhsuz duygusuz bir insan olmadığım için . Ben kendimi sadece evleneceğim seveceğim adama saklıyorum herseyimi herseyiyle sen tabi bunu anlayamayacagin için seni seven insana aciyorum hep beklenti içinde olucak ama hiç bir zaman bekleyişi karşılık bulmayacak "

Yiğit donmus kalmıştı . Beni hızla tutup kendine hapsetti gözlerimin içine bakarak dudaklarıma kapandı . O arada güçlükle ufak bir cümle çıktı ağzımdan

" Yiğit yapma ne olur..."