Kankerfake

3; Aisha

POV Mia:

Ik van de woorden die Chelsea had gezegd, de woorden spookte nog steeds in mijn gedachten en daardoor kon ik de volgende dag niet meer helder denken.
De leraren vroegen wat er aan de hand was, waarop ik antwoordde dat ik me gewoon niet lekker voelde. Ze geloofde het want ik was best wel bleek dus ik mocht naar huis, waar ik best wel blij om was. Ik wou met Chelsea praten, ze was mijn enigste vriendin die ik had en nu had ze opeens kanker, een van de ergste ziektes die ik kende.
Mijn vader had kanker gehad, en hij had het jammer genoeg niet overleefd. Ik moest er nog steeds nachtenlang van huilen, omdat hij dood was. Het was vreemd zonder vader in huis, en het had soms, heel soms voordelen. De wc-bril stond niet omhoog, dus je kon meteen je ding doen als je héél nodig moest, verder wist ik geen voordelen.

Mijn moeder had al snel, ahum, na een jaar de draad weer opgepakt en begon weer met werken waardoor ze een relatie kreeg met een of andere collega van haar die Damian heette. Hij was best aardig, dat moest ik toegeven, alleen hij was niet mijn vader, hij zou de taak niet over kunnen nemen van het vader zijn. Hij kon mijn stiefvader niet worden, want mijn vader leefde nog, daar boven ergens.

Ik startte Skype op en zag dat Chelsea online was. Ze had haar profielfoto veranderd in een kaartje waarop stond: BETERSCHAP! Het was best wel een mooi kaartje, maar goed.
Ik stuurde aan haar een berichtje of we konden Skypen waarop ik meteen een antwoord kreeg dat ik even moest wachten.

POV Chelsea:

Ik stuurde terug dat ze even moest wachten want ik haalde zo snel als ik kon mijn greenscreen en zette hem aan, ziekenhuis achtergrond, zodat het een beetje geloofwaardig was dat ik echt kanker had. Ik stuurde haar dat ze mocht bellen en ze belde meteen waarop ik haar beantwoordde met het groene knopje. 'Hee Chels.' Zei een, niet zo vrolijke Mia. 'Hoi.' Zei ik beteuterd. 'Wat is e.. oh mijn hemel, je ligt in het ziekenhuis!?' Schreeuwde ze door haar microfoon. 'Ja, het blijkt dat ik al onderzoeken moet doen omdat de kanker nog klein is, ze kunnen het misschien nog oplossen.' Las ik voor vanuit een pagina. 'Oh, nou duimen maar dat het goed kwam!' Zei ze vrolijk. 'Ja.' Zei ik met een fake glimlach, wat was dit meisje toch goed te manipuleren.

Hoi! Isa is even op vakantie in Spanje en ze vroeg of ik dit verhaal even kon overnemen! :). Ik heb allang niet meer op dit account gezeten omdat ik het druk had met mijn andere verhalen.
Ik hoop dat jullie dit hoofdstuk leuk vonden!
X Aisha.