Evet ben geldim gençler :D sinirlenmiş olabilirsiniz bölümü baya bir geciktirdim ve bunu için özür diliyorum AFFEDİN! :) neyse uzun bir bölüm yazmak istiyorum yani elimden geldiğince yazmaya çalışıcam :) ( okuyan oy veren ve yorum yapan herkese teşekkür ederim benim için okumanız bile çok değerli ki siz oy veriyosunuz üstüne bide yorum ahh çok duygulandım :') :D )
neyse hadi bölüme çok konuştum yine :D
******************************************
Okuldan çıktıktan sonra Ahmet'i almak için yola çıktım sinirimden dolayı hızlı gidiyordum o piç kurusunun yaptığı şakaya karşılık... Hiç bir şey yapmamıştım. Evet bir şey yapmadım ve bu benim canımı sıkıyor aslında orada ona ağız burun girişmek vardı ama sinirimi ondan daha sonra çıkarmak için saklıyordum. ''İntikam soğuk yenen bir yemektir '' lafını söylemeyeceğim sadece eğer onu orada dövseydim bir süre sonra yaraları iyileşecekti ve bu benim istediğim bir şey değil. Onun bana yaptığı gibi benimde onu rezil etmem gerek!
Bu düşünceler ile Ahmet'in evinin önüne gelmiştim arabadan hızla indim ve eve doğru yürümeye başladım. Kapının önüne geldiğim de tam zili çalacağım sırada içeriden bağırış sesleri duydum kaşlarım çatılırken bir kemer sesi ile neye uğradığımı şaşırdım ulan o şerefsiz yine çocuğumu dövüyor! kapıya baktım hiç sağlam görünmüyordu, hızla arabaya doğru ilerledim ve kapısını açıp torpidodan silahımı alıp belime yerleştirdim. Kapının önüne geldiğimde hızlı bir şekilde omuzum ile kapıyı kırıp içeriye girdim sağlam olmadığı için hiç zorlanmamıştım.
İçeriye girdiğim anda Ahmet'in abisi olacak çocuk ayağa kalktı şaşırmışa benziyordu. İçeriden hala bağırış sesleri geliyordum şerefsiz adam kendi sesinden kapı sesini duymamıştı. Hızla çocuğa yaklaştım ve ;
-Ulan sen nasıl abisin it herif.
Diyerek kafayı gömdüm burnunu tutarak gerilediğinde tekrar yanına gittim ve kafasından tutup yanımızdaki duvara vurdum acı ile bağırırken onu bıraktım ve koşar adım bağırış seslerinin geldiği odaya ilerledim. Kapıyı açtığımda adam beni gördü ve elindeki kemeri yavaşça indirdi, ben ise bir ona birde yerde ağlayarak yatan Ahmet'e bakıyordum gözlerimi bir saniye kapatıp açtım ve hızla adama doğru yürümeye başladım yanına vardığımda bir şey yapmasını fırsat vermeden kafasını tutup duvara vurmaya başladım ne kadar vurdum bilmiyorum ama kafası baya bir kan ile kaplanmıştı adamı kendime çevirdim ve bir yumruk attım zaten kafasına aldığı darbelerden dolayı sersemlemişti yumruğu yediği zaman hemen yere yığıldı tekme atmaya başladım bu seferde, ama üçüncü tekmemi atamadan Ahmet'in sesini duydum ;
-Abla yapma.. Lütfen babam o benim.
söylediği cümle ile gözlerim doldu bu it herif ne yaparsa yapsın Ahmet babasını seviyordu. Adama tiksinircesine baktıktan sonra hemen Ahmet' döndüm yere doğru eğilip onu kucağıma aldım ve tekrar doğruldum. Ahmet ile birlikte evden çıktıktan sonra hemen onu arabaya yerleştirdim ve kendim de sürücü koltuğuna oturdum, hızla arabayı kullanırken bir daha Ahmet'i bırakmamayı düşünüyordum...
Eve geldikten sonra arabadan indim ve arka koltuğun kapısını açtım Ahmet'i uyurken görünce gülümsedim, onu yavaşça kucağıma aldım ve kapıya doğru ilerledim, korumalar beni görünce şaşkın bir şekilde bakmaya başladım içlerinden bir tanesine döndüm ve;
-Bu ufaklık için bir kaç parça kıyafet getir. Ama acele et!
Dediğimde hızla başını sallayıp uzaklaştı bende bir diğerine kapıyı işaret ettim hemen ilerledi ve kapıyı açtıktan sonra önümden çekildi bende Ahmet'i sarsmamaya özen göstererek odama çıkartıp düzgün bir şekilde yatırdım ve üstünü örttüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAFYA KIZI
Teen Fiction* Kafamın içinde dönüp duran, kelimelerden oluşan bedenlerin arasında çıkış yolumu arıyordum. Her bir kelime, daha çok beden daha çok kargaşa demekti ve giderek çıkışı bulmam zorlaşıyordu. En kötü kısım da o kelimeden bedenlerin benim canımdan parça...