Bölüm 2

63 1 0
                                    

 6 gündür bu adamların yerini arıyorum. Sonunda büyük patronun yerini buldum sanırım.

Küçük bir klübede kalıyorlar. Neden olduğunu anlamış değilim. Adam çok zengin fakat klübede yaşıyo.

Sakin sakin klübeye yürüyordum. Aslında cesaretim yoktu ama herşey ablam içindi ! Kapıda köpek vardı. Eve arkadan girmeye karar verdim. Köpeğin havlamasını istemiyordum. Arka kapıdan yavaşça içeri girdim. Ablam kraliçe gibi koltukta oturup emirler yağdırıyo. Ablamın gizli gizli emir verişini izliyordum. Bi el ensemden tuttuğu gibi beni ablamın yanına fırlattı.

İsmet : Abla ne oluyo burada ?

Büyük Patron : Vay vay vay kimleri görüyorum.

İsmet: Büyük Patron dedikleri sen olmalısın . 

Büyük Patron : Sende kızımın üvey kardeşi olmalısın ?

İsmet: Kızın mı ! Üvey Kardeş Mi ?? Noluyo lan burada ?

Şule: Evet Muhittin yani Büyük Patron benim öz babam

İsmet : Abla ne dediğinin farkındamısın sen !

Muhittin : Bağırma Lan Kızıma !

Müco : Öldürelim mi patron ?

Muhittin : Bodruma kilitleyin.

 Çok kötü hissediyordum. Ne yapacağımı bilmiyordum. Sırtımdan vuran bir ablam vardı. Ve üvey babam...
Beni bodruma kilitlediler fakat bir kaç şeyi unuttular. Üzerimi aramayı unuttular. Hemen telefonumu çıkardım fakat burada çekmiyordu. Galiba neden üzermi aramadıklarını anladım.

 Aklıma fikir gelmişti. Kulağımı kapıya dayadım. Muhittin gittiğinde cebimdeki muştayla kapıyı kırmaya çalışacaktım zaten kapı tahtadan olduğu için çok zor olmayacaktı.
Dış kapının sesi geldi sanırım Muhittin gitmişti. Ses çıkarmak için Dışarıya bakan duvarları yumrukladım. Duvarları dinliyordum tahminimce dışarıya bakmaya gideceklerdi. Bir anda bodrumun kapısını açtılar galiba planım ters tepmişti. Fakat bu kadar çabuk pes etmeye niyetim yoktu. İçeride 6 kişi vardı. Muştayla hepsine girşmeye başladım. Fakat adamlar güçlüydü 2 kişiyi yıkabildim.Kapı açıktı. Kapıya yardırdım. Bodrumdan çıkmıştım fakat dış kapıyı kitlemişlerdi. Yapabilecek fazla birşeyim yoktu. Üst kata koştum. Bir odaya girip kapıyı kitledim.Kapıyı yumruklamaya başladılar. Fakat kıramadılar. Camdan atlamayı planlıyordum fakat dağın ortasındayım beni yakalarlar.

Bir anda kapıdaki yumruklar kesilmişti. Sanırım bu fırtına öncesi sessizlikti. Adamlarda biri balyozla kapıyı darmadağın ediyordu. Neredeyse kırılmıştı kapı. Tek şansım camdan atlayıp ön taraftaki arabalardan birine düz kontak yapmaktı.


Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Apr 05, 2016 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Hayatım DramHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin