Dear John

First

Dear John, I see it all now that you're gone
Don't you think I was too young to be messed with?

Bigla nalang akong nagising ng may narinig ako. Wait.. Bigla akong napatingin sa wall clock. Alas 11 na pala ng gabi. Hindi ko man lang namalayan dahil narin sa nag re-review ako. 

The girl in the dress, cried the whole way home, I should've known..

Napatingin uli ako sa cellphone ko, b-ba't bigla bigla tong tumugtug? Naalala ko tuloy siya. Oo, siya.. 

Well maybe it's me and my blind optimism to blame
Maybe it's you and your sick need to give love then take it away..

Napangiti nalang ako at kinapa yung box na nasa ilalim ng kama. Nakakamiss ka, grabe. Alam mo ba yun? E, ikaw kaya? Namimiss mo rin kaya ako? Tss, parang hindi naman 'ata.. 

And you'll add my name to your long list of traitors who don't understand..

 Agad-agad kung binuksan yung box at nakita ko naman agad yung mga sulat.. Oo nga pala, dito ko pa nilalagay yung mga sulat ko.. Yung mga sulat ko na hindi ko naman pinapadala sa kanya. Natatawa talaga ako kapag iniisip ko yung kabaliwan ko sa kanya. Pero kumusta kana kaya? 

Binasa ko yung isang sulat ko para sa kanya noon.. 

Sulat#1 

Dear John, 

Hoy! Kumusta kana dyan? Wow, ilang days kapa lang dyan, namimiss na kita!! Galing mo naman. HOY IKAW? NA MIMISS MO KAYA RIN AKO? HMP! ANG DAYA MO TALAGA! 

Your Friend, Norlene. 

  

Napapikit nalang ako dahil sa di ko na kinaya. Bigla nalang pumatak ang mga luha ko, at diko alam kung bakit. Haaaays, ayan kananaman Norlene. Mag dra-drama ka nanaman ng dahil lang sa kanya. 

^TIME TO SLEEEEEEEEEEEEEEEEEP! 

^TIME TO SLEEEEEEEEEEEEEEEEEP!  

Nabigla ako ng lumingon sa cellphone ko. 11:30 na pala at kailangan ko nang matulog. Maaga pa ako bukas. At please lang, wag ka munang dumalaw sa panaginip ko.. John..