Evlilik okulu 1/Kusay Elyesa Özkan/ Kitap oldu

1. Evlilik okulu

1. Bölüm silindiği için tekrar paylaşıyorum:((((

Kitap olacağı için 3. Bölümden sonrası silinmiştir:)

Evlilik okulu

Yedi yaşlarımızdan beri ailelerimizden kopuk bir şekilde bu lanet olası yatılı okulda kalmak zorundaydık. Bu okulda evliliği öğretiyorlardı bize. Eskiden evliliklerde fazlasıyla, güven problemi, boşanma, aldatma vessaire olduğundan dolayı böyle bir proje meydana getirilmişti Türkiye'de. Bu projeye göre, yedi yaşına giren her çocuk yatılı okula gönderilinecek ve o yatılı okulda evliliğin temellerini öğrenecek. Onsekiz yaşına girdiğinde ise; senelerdir onun için eğitilen eşiyle tanışacak. Ardından 21 yaşına girene kadar eşiyle birlikte, üniversite dediğimiz okul hayatını yaşayacak. Üniversitede, nasıl iyi bir eş olurum dersi değil de, eşimle nasıl iyi geçinirim dersi veriliyordu. Bu yüzden bu dersi, 18 yaşından sonra, senin için belirlemiş oldukları kişiyle yaşıyordun. Yedi yaşında ki çocukları yatılı bir okula göndermek deliceydi! Ailemizden koparılıyorduk adeta.

Ablam ise; 2 ay önce, daha 18 yaşına giremeden ölmüştü...

Ölümü beni derinden sarsmıştı, çünkü artık şu lanet okulda kendimden başka kimsem yoktu. Saçma buluyordum bu okulu. Fazlasıyla saçma hemde... Yedi yaşımız da ailemizden koparılıp buraya getiriliyorduk, ve daha çocuk yaşındayken evliliğin temel bilgilerini öğrenmeye zorlanıyorduk. Böyle bir dünya da yaşamaktan bıkmıştım, ama buna bir farklılık getirmek için yeterince güçlü değildim. Mecburen bu hayatı yaşıyordum.

Yedi yaşında ilk okula başlıyordun. Beş sene boyunca evliliğin ana maddelerini öğreniyordun. Ardında ki üç sene orta okulda, evlilikte yapmaman gerekenleri öğreniyordun. Dört yıllık lise hayatında ise, bir kaç ekstradan bilgi öğreniyordun ve bazı şeyleri uygulamalı olarak öğreniyordun, ardından ise büyük bir teste sokuluyordun. Lise son sınıf testi, ya da EİA , Evliliğe İlk Adım testi. 31 Aralık gecesi ise; eşinin kim olduğu açıklanıyordu ve o kişiyle üniversite hayatına başlıyordun. Eğer ki, üniversite hayatını başarıyla sonuçlarsan, eşinle birlikte serbest bırakılıyordun ve artık hayatını okul dışında geçirebilirdin. Kısacası bu lanet olası hapisten kurtuluyordun? Ama eşinden hiçbir şekilde kurtulamıyordun.

Ama işte sorun ordaydı, üniversite hayatını başarıyla sonuçlandırmalıydın... En erken 21 yaşında biterdi bu lanet olasıca hapis hayatı, en geç ise sınırsızdı. Sınavı geçene kadar okuldan ayrılamazdın. 30 yaşlarında çiftler bile vardı okulumuz da...

Bu okula ilk geldiğimde bukadar nefret etmiyordum buradan ve bu sistemden, çünkü daha küçük bir çocuktuk ve fazla bir şey öğretilmiyordu. Evlilik derslerin de evliliğin ne olduğunu, kızlar ve erkeklerin evlendiğini ve o tarz basit şeyler öğreniyordun. Ardından günlük derslerde ise okuma yazma, matematik, tarih ve bir kaç daha ders alıyorduk. Büyüdükçe her şey daha da zorlaşmaya başladı ve evlilik dersleri ikiye katlandı. Bana göre bu sistem kadınlara yönelik bir işkenceydi. Neden o dersleri görmek zorundaydık ki sanki? Eski zamanlarda fazlasıyla boşanma, aldatma ve şiddet olduğundan dolayı biz neden cezalandırıyorduk ki?

Bu okulu kurmalarına sebep olarakta fazlasıyla saçma bir şey öne sürmüşlerdi. Eski zamanlarda görücü usulu evlilikler yapılıyordu ve onlar daha uzun süreliydi, bu yüzden de o görücü usulu evlilikleri farklı bir kılıfa sokmuşlardı. Evlilik okuluna.

Daha onyedi yaşımda olmama rağmen, bende yarın ki partide kiminle eş olduğumu öğrenecektim. Daha doğrusu ablamın kiminle eş olduğunu... Ablam ansızın vefat edince, eşsiz orta da kalan oğlan için ben seçilmiştim. Sebebi ise, bariz bir şekilde ortadaydı, ablamın kız kardeşiydim. Ablam intihar ettiğinden dolayı ceza amaçlı beni bir sene önceden evlendirme kararı almıştı okul konseyi. Tüm okula intiharın neyle sonuçlandırabileceklerini göstermek istiyorlardı kendi çaplarında. Herkesin eşi, lise 4'de yapılan teste göre seçiliyordu. Yani benim daha şimdilik bir eşim yoktu, o yüzden sorun teşgil etmemişti bir sene önceden evlenmem. Normalde böyle durumlarda yedek kızlar veya erkekler oluyordu, ama şansıma bu sefer yoktu, bu yüzden ben kurban gidiyordum. Yedeklerin puan durumu fazlasıyla kötü olduğundan onlara eş bulunmuyordu ve onların tek şansı önümüzdeki yıl tekrar sınava girmekti, diğer şansları ise birinin ölmesiydi. Ama şansıma bu seneki sınav fazlasıyla iyi geçmişti ve herkes eşleşmişti ne yaziki...