2. Evlilik okulu

136K 5.8K 2.3K
                                    

2. Bölüm: "Evlendiğim oğlan."

Kitap olacağı için 3. Bölümden sonrası silinmiştir:)

"Nasıl yani?"diye sordum şaşkınlıkla. Herkesin delicesine âşık olduğu Kusay Elyesa Özkan mı? Benim için elbise mi almıştı? Bu saçmalıktı...

Görevli kadın siyah saçını kulağının arkasına sıkıştırıp tatlı bir şekilde gülümsedi bana. Ardından elimde tuttuğum elbiseyi elimden aldı. "Hadi hanımefendi, saat daha fazla geç olmadan altına uygun ayakkabılar ve çanta bulalım, böylece eşleşme saatine yetişmiş olacaksınız."

Dudağımı dişleyerek dadıma doğru döndüm. "Dadı?"

"Hadi çocuğum,"dedi dadım gülümseyerek, benim aksime şaşkınlığını üzerinden çabucak atmış duruma adapte olmuştu. "Böyle bir fırsat herkesin ayağına gelmez, Allah seni seviyormuş demekki, hadi hemen altına güzel bir çift ayakkabı ve çanta bulalım."

Hernekadar içimden itiraz etmek gelsede bir şey demeden görevli kadını takip etmeye başladım. Beni kibarca bir koltuğun üzerine oturtmuş, ayakkabı bedenimi sorduktan sonra hemen önüme güzel bulduğu fazlasıyla pahalı ayakkabıları sermeye başlamıştı. Kadının her gösterdiğini deniyor, kararı dadıma bırakıyordum. Fazlasıyla heyecanlıydım, belkide ablamın eşi beni beğenmeyecekti? Belkide ablam okadar düşük bir puan almıştı ki, evlenmem gereken çocuk aptalın önde gideniydi? Uzun bir süredir kimse sınavdan kalmıyor bu yüzdende yedeklere ihtiyaç olmuyordu. Ama ne yaziki ablam intihar ettiğinde bir yedeğe ihtiyaçları vardı, sonuçta ablam için sınava göre uygun görülen erkeği tek başına bırakamazlardı. Herkes benim kimle eşleşeceğimi merak ediyordu bunun farkındaydım... Açıkcası bende delicesine bunu merak ediyordum, ablamın neden intihar ettiğini bilmiyordum, ama belkide herkesin dediği gibi sınavlardan dolayı dır? Belkide sınavı mahvetmiştir, bu yüzdende ömür boyu sevmeyeceği aptal bir oğlana katlanmaktansa ölmeyi göze almıştır? Bazen gerçektende sadece altı yaşıma kadar, o okula gitmeden önce delicesine âşık, hayran olduğum ablamı özlüyordum. Nede olsa yatılı okulda aşılmaz katlardan dolayı ablamı fazla görememiştim...

Sonunda beyaz elbisemin altına beyaz güzel platformlu topuklular ve fazlasıyla hoş küçük bir beyaz çanta bulduğumuzda yorulmuştum. Görevli kadın bizimle fazlasıyla ilgilenmişti. Bunun sebebinin o çocuk olduğunu biliyordum, ama hâlâ neden bana o elbiseyi aldığını bilmiyordum. Yani, neden bana okadar güzel bir elbiseyi almıştı ki? Üstelik ucuzda değildi, fazlasıyla pahalıydı. Elbise bile tek başına neredeyse 10.000CC'di, birde bunun yanına ayakkabı ve çanta almıştı ve onlardan hiçbir şekilde ucuz değildi. Aldığım ayakkabılar 3600CC'di, çanta ise 2479CC'di, anlayacağınız dadımın israrından dolayı daha önce bir kez bile görmemiş olduğum çocuğun bana hediye ettiği şeyleri fazlasıyla pahalı bir şekilde almıştım. Müdürümüz Samet Özkan'ın oğlu olmasına rağmen daha önce hiçbir toplantıda görmemiştim... Kızlar tarafından fazlasıyla ilgi alsa bile, anladığım kadarıyla böbürlene böbürlene: "Ben Kusay Elyesa Özkan." Diyen bir çocuk değildi, peki ozaman neden bugün ismini özellikle söyletmişti ki?

Ah! O da diğer çocuklar gibi işte. Kendini beğenmiş zengin züppeleri. Aileleri çocukları rahat etsin diye kartlarına fazlasıyla para gönderen zengin çocukları işte. Benim ailemin elinde olsa onlardan gönderirlerdi, ama fazlasıyla fakir bir aileye sahiptim. Düşünün ki ablamın cenazesine bile gidememiştim. Bu okuldan hangi sebeple olursa olsun çıkmak yasaktı, kimse dişarı dünyayı yedi yaşından beri görmemişti. Ablamı düşünmemeliydim belkide, çünkü onu fazlasıyla özlüyordum. Daha küçücük bir kız çocuğuyken saçlarımı örmesini, benden sadece bir yaş büyük olmasına rağmen her defasında beni koruyup kollayan ablamı özlemiştim. Ama ne olursa olsun hayatıma devam etmeliydim, en kısa sürede bu okulu tamamlayıp, eve ailemin yanına gitmek istiyordum. Ablamın mezarına gidip, onunla doyasıya konuşmak istiyordum... Ona şimdiye kadar beni koruyup kolladığı için, herkes benimle dalga geçtiğinde neşemi beni ayda yılda bir bile olsa gördüğünde yerine getirdiği için doyasıya teşekkür etmek istiyordum.

Evlilik okulu 1/Kusay Elyesa Özkan/ Kitap olduHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin