Multi. Emma
İyi okumalar..
Telefonumun dağılan parçalarını topladım ve lavaboya yöneldim.
Lavabodan çıktıktan sonra uçağı kaçırmamak için hızlı adımlarla annemin yanına yöneldim.
Beş dakika bekledikten sonra üç yüz yirmi numaralı kapıya yöneldik. Hele şükür sıra geldi ve uçağa bindik bundan sonra hiçbir şey bizi durduramaz derken yine o karşıma çıktı.
''Yine mi sen ya!'' diye öfkeyle soludu.
Sırıtarak ''Dünya küçük, yine karşılaşacağız demiştim,'' dedim.
''Of senle uğraşamam'' dedi hışımla.
Bende onla uğraşmak istemediğim için sustum. Sinirle soluduktan sonra, hızla yerime oturdum. Annemin, meraklı gözlerinin üzerimde hissetsem de, ona bakmadım.
İnşallah yanıma oturmaz derken yanımda ki boş koltuğa oturdu.Yol boyunca yanımda oturacak olması sinirlerimi bozuyordu.
Küçük bir kız gibi annemin yanına koşmak istiyordum. Ondan bir türlü kurtulamayacak mıydım!?
