Aşk Sensin

Bir Sürtük Için Değer miydi?

Hastaneden çıktıktan sonra Furkan beni eve kadar bıraktı. Gerçekten çok iyi niyetli birisiydi. Ya da ben öyle hissediyordum. Bilemezdim. Bunca yıllık, kardeşim dediğim insan bile benim kötülüğümü düşünüyorsa..neyse.

Furkanla bir anlaşma yapmıştık. Sevgili rolü yapacaktık Doğukan'ın ve diğer arkadaşlarımın yanında. Doğukan'ın bütün tepkilerini ölçecektik.

Sabah 7de alarm çaldı. Heyecanlıydım, bugün maçım vardı. Çok çalışmıştım. Hem.. Kaptan da değişecekti. Belki dedim. Neden ben olmayayım ki? Neden o sürtük kız seçilsin ki?
Banyoya girdim ve rutin işlerimi hallettim. Formalarımı da giyip aşağı indim. Annem ve babam bana hayran dolu gözlerle bakıyorlardı.
Neden öyle bakıyosunuz? Sivilce mi çıktı, doğru söyleyin. Nerde? Çok mu-"
"Kızım saçmalama. Bugünkü maçından dolayı heyecanlısın. Biz de öyle. Ondan yani sivilce falan yok." Dedi babam rahatlatmak istercesine.
Hep beraber kahvaltı yaptık ve halı sahaya gittik. Maç karşı takımın sahasında olacaktı. Bu halı saha da çok büyüktü. Tribünler dolup taşıyordu. Bizde son antremanlarımızı yapıyorduk. Yanıma Livanur, Ceren ,Doğukan (!), Mustafa ve Okan abi geldi. Yani grubumuz tamamlanmıştı. Doğukan'ın yüzüne tiksintiyle baktım. Artık midemi bulandırıyordu.
Hepsine teker teker sarıldım. En sona Doğukan kaldı. Ellerini belime doladı. Karşılık vermedim. Geri çekildi ve yüzüme baktı. Gözümden anlamış gibi tribüne gitti. Pislik!
Maç başlamak üzereydi ve heyecan fışkırıyordu benden.
'Yağmuŕ!"
Adımın söylenmesiyle arkama döndum. Furkan?
Anında geldi ve sarıldı. İlk 10 saniye şaşırsam da, bende kollarımı beline doladım ve karşılık verdim.
Doğukan'ın gözleri üzerimdeydi. Hissedebiliyordum.
Furkan kollarını benden ayırmadan kulağıma fısıldadı.
"Beni sakın yanlış anlama ama, biraz inandırıcı olmamız lazım. Öpsem sorun olur mu?"
"Iıı..şey. Peki tamam. Ama yanaktan. Daha ilk öpücüğümü vermedim."
Bunu dememle yüzüme baktı. Gülümsüyordu. Ne bekliyordu ki? Benim gibi bi kızın biriyle öpüşmesini falan mı?
Ben daha anlayamadan yanağımda bir baskı hissettim. Furkan öpüyordu! Çok şaşırmıştım. Aslında bu şaşırmak kendimeydi. Farklı hissediyordum. Anlam veremediğim bir duyguydu. Belki de.. Daha önce hiç yaşamadığım bu hissi şimdi tadıyordum. Yoksa? Ben aşık mı oluyordum? Tövbest. Allahım çok tövbe. Olamaz ki?! Ben aşık olacak bir kız değilim.

Furkan öpmeyi bıraktı ve gözlerimin içine baktı. Gözleri... Kahverenginin en güzel tonlarındaydı. Offff! Çok tuhaftım.

"Maça 1 dakika kaldı,herkes soyunma odasına"
Bizim biricik (!) Sürtük kaptanımızün sesiydi. Yüzümü buruşturduğumda Furkan kahkaha attı ve fısıldadı.
"Yüzünü buruşturunca çok tatlı oluyorsun."

Ben şok, ben wefad, ben iptal. Gamzesi??? Gözleri???.
Siktirin gidin düşünceler! Benim maçım başlıyor,

Maç başlayalı 5 dakika olmuştu. Sürtük kaptan bir bok yaptığını sanarak kimseye pas atmadan kaleye doğru hücum ediyordu. Çok sinirlenmiştim. Bu sürtük ne yaptığını sanıyordu böyle?
Kalenin yakınından şut çekti. Oha amk! Sabri olsa öyle atmazdı.
"Allah'ım bir de Sabrime mana veriyorlar. Beterinden koru" diye bağırıp Amin olarak açtığım elimle yüzümü sıvazladım. Tribündeki herkes gülüyordu.
Bizim sürtük kıpkırmızı olmuştu. Sinirli haliyle bana bakıyordu.

Şu an skor 2-1 ve biz yeniyoruz. Evett, o iki golü de ben attım. Bizim sürtük deliye döndü.

Top ayağıma geldi tam şut çekicekken kendimi yerde buldum. Ben bu kıza boşuna sürtük demiyorum ki!
Kız kıvırtarak yanıma geldi.
"Aa, pardon Yağmurcuğum, seni karşı takımdan sanmıştım" dedi en cıvık haliyle, daha fazla kendimi tutamadı. Ayağa kalktığım gibi kızın saçlarından tutup diz çöktürttüm.
"Bana bak sürtük, seni burda sikerim tamam mı!! Yettin lan artık. Erkeklere yavşamayı iyi biliyorsun ya kaşar! En önemli maçta bi gol atamadın. Noldu?! Aşkiton maça falan mı gelmedi? Bak kızım sana son uyarım. Bana bulaşırsa doğduğun heri görmek zorunda kalacaksın. Şimdi siktir git!" Dedim ve saçlarını bıraktım. Tribündekiler coşmuştu yaptığım şeyle. O sırada hakem düdük çaldı ve kombo. Kırmızı kart yedim!
Sinirli sinirli soyunma odasına gittim. Hala çok sinirliydim. Bir an önce spor salonuna gidip kum torbasını yumruklamam lazımdı. Yoksa kendime gelemeyebilirdim. Tam çıkacakken, bizim teknik direktör geldi.
"Yağmuŕ! Bu yaptığın affedilemezdi. Bu maç sorunsuz geçseydi seni kaptan yapmayı planlıyordum. Ama kendine hakim bile olamadın. Takımdan atıyorum seni. Birdaha da antremanlara gelme. Rezil ettin beni be"
Ofurup ağlamaya başladım. En büyük hayalim olan futbolu, sinirime hakim olamadığım için bitirmek zorundaydım. O sırada Furkan geldi. Yanıma diz çöktü ve çenemden tutup yüzüne bakmamı sağladı

"Şşş. Ağlama. Sakin ol. Bir sürtük için değer miydi be güzelim?"