"New Life New House"

mChapter 3: "New Best Friend"

Juries Pov'

**kriiiiiiiiiiing**kriiiiiiiiing**
mmm....unat...unat...~.~ oh! Umaga na pala.? Tumayo na ako sa higaan at pumunta sa C.R ng kwarto ko at nag toothbrush, tapos naligo at nag bihis pagkatapos bababa! na sana ako kaya lang may narinig akong gumigitara kaya tumingin ako sa dulo ng bintana ko at nakita ko yong lalaki na si......! sino nga yun? ewan na limotan ko name niya

Yong lalaki: "mmm...miss may kailangan kaba?"

Ako: "ha? Ah...eh...!.mmm...wala naman.!"

Yung lalaki: "eh! wala naman pala? eh! bakit ka tumitingin.! nakakaistorbo ka.? alam mo ba yon"

Ako: " hindi eh! Sorry ha? hindi ko kasi alam, nakaka istorbo na pala yong tumitingin ngayon."

Yung lalaki: "by the way, itikom mo yong bibig mo baka kasi pasukan ng langaw."

Hindi ko man lang namalayan na habang tumitingin ako sa kanya eh! naka nga-nga napala ako, nabalik lang ako sa sarili ko nong nag salita siya

"Gwapo nasana kaya lang ubod naman ng sungit"

Yung lalaki: "may sinasabi kaba"

Ako: "wala...?"

Maka baba na nga! Pagkababako dumiritso agad ako sa kusina at nakita kong nakahanda na ang pagkain sa mesa at may nakalagay, na note. Kinuha ko ito at binasa.

Mahal kung anak,

Juries anak! pasinsya na kong hindi nakita ginising kaninang umaga kasi nag madali si mama, kasi anak first day ngayon ni mama sa trabaho sana maintindihan mo si mama, wag kang mag alala nilutuan naman kita nang paborito mong almusal sa umaga at yung baon mo nga pala nan don sa ibabaw ng refrigerator don ko nilagay.

Mama.....^_____^

Ang drama talaga ni mama maraming ek....ek... di joke lang... kahit ganon yong mama ko mahal ko parin yun.

{Fast forward}

Habang umaakyat ako papuntang classroom namin may biglang nag salita sa likuran ko? nga pala baka nag taka kayo kong bakit ako umaakyat kasi nasa 2nd floor yong classroom namin, ok balik sa topic.

Nescy: "morning juries"

Ako: "pud"

Nescy: "ang pilosopa naman nito"

Ako: bakit? ano bang sina be ko"

Nescy: "wala! halika na nga"

Ayun kinaladkad na niya ako papuntang classroom nang nakarating na kame sa
classroom sa wakas binitiwan niya na din ako ang sakit kaya ng kamay ko ikaw ba namang kaladkarin papuntang 2nd floor masakit din yun ha...

Jean: "oh! bakit naka simangot ka yata jan"

Ako: "ikaw ba namang kalad karin pa puntang 2nd floor"

Jean: "sino bang kumaladkad sayo"

Ako: "si nescy lang naman"

Nescy: " bakit nasali name ko sa usapan niyo"

Jean: "eh! kasi tinanong ko kong bakit siya naka simangot sabe niya kinaladkad mo daw"

Nescy: "jejeje... ^______^ sorry juries, ikaw naman kasi eh"

Ako: "bakit? ako"

Nescy: "bakit mo kasi ako ginanon kanina"

Ako: "yun lang kaladkarin mo agad ako"

Jean: "teka nga? hindi ko kayo maintindihan ano ba talagang nangyari"

Nescy: "eh! kasi ganito yun! kanina habang tinatawag ko si juries hindi niya ako nilingon"