Bugün her nedense kendimi güçsüz ve yorgun hissediyorum.
Odamda yalnız duran yastığıma sarılıyorum,
Telefonuma dokunuyorum
Kalbim....
.... nedense yalnız bugün,
Aniden çalan telefonun sesiyle irkildim..
Annem endişeli bir sesle yemeğimi yiyip yemediğimi sordu.
Bu sözler normalde rahatsız edici olsa da bugün farklı bir gün.
Bugün o unutulmuş sözleri hatırladım.
İyi kalpli biri olacağım...
...ve özverili bir insan olacağım.
Anneme verdiğim sözleri severek tutacağım.
Saçımı okşayan,hayallerimi paylaştığım annemi düşünüyorum.
Bazen yanlış seçimler yapıp yaralandıysam da,
Sen sessizce ardımda durup beni izledin.
Çocuk aklımla anlayamadıysam da
Artık annemin sessizce ettiği duaların anlamını biliyorum.
İyi kalpli biri olacağım...
...ve özverili bir insan olacağım.
Anneme verdiğim sözleri severek tutacağım.
Saçımı okşayan,hayallerimi paylaştığım annemi düşünüyorum.
Ne yapmalıyım? Kalbim hala küçük
Annemin elini tutmadan başarı bilir miyim?
Daha da yoksun olacağımdan korkuyorum.
Annemin akıllı kızı olacağım.
(Bana cesaret ver)
Nerede olursam olayım anneme layık bir kız olacağım.
(benimle olduğun için)
Anneme verdiğim sözleri severek tutacağım.
Sonsuz sevgimi göstereceğim.
Sevgi dolu bir kalbe sahip olcağım.
Utangaçtım bu yüzden çoğu kez dile getiremedim:
Anne seni gerçekten seviyorum
