YAZ YAĞMURU

0.1

- ZEYNEP BASTIK - FIRÇA ^

MULTİDE ÖYKÜ VAR  ^^

------------------------------------------------------------------------

Islanmış saçlarım sayesinde üşüyen vücudum daha da üşüyordu.Berk beni eve bırakmak istediği zaman neden hayır dediysem.Acaba Berk'i arasam zavallı durumuna mı düşerim ki.Tabii zavallı olurdum. Sonuçta Berk gibi bir kas ve ego yığını olan bir insandan yardım istersem zavallı olurum ve Berk'in egosunu daha fazla büyütürüm. Ben bunları düşünürken yanımda bir araba belirdi. Sağolsun far mı neyse onlar sayesinde adamın yüzünü göremiyordum.Adam yanımda durdu ve benden tarafta olan camı açtı.Farlardan onu görmediğimi anlamış olacak ki elini 1 dakika  der gibi kaldırdı ve farları söndürdü.Çocuk benim yaşlarımdaydı.Ama bizim okuldaki erkekler bunun yanında panda gibiydiler.Onlar yağ yığını bu ise kas *-*.Çocuğun ''sana dedim'' cümlesi ile kendime geldim.

''Pardon,dalmışım ne demiştiniz?''

Karşımdaki kas yığını olan çocuk gülümsedi ve.

''Bu saatte burada ne işin var dedim ama sen benim kaslarımı düşünürken duymadın galiba''

Dedi ve pis pis sırıtmaya devam etti.Bu gerizekalı beni diğer kızlardan zannetmişdi galiba.Hiç birşey demeden hatta ona bakmadan gitmeye başladım.Ama o uyuz ve kas yığını olan tatlı  çocuk peşimden gelmeye başladı.

'' Ne var?'' hışımla arkamı döndüm.

O ise sadece güldü.

''İstersen seni evine bırakabilirim''

Normalde buna hayır derdim fakat çok yorgunum ve bu kaslı çocuğun beni eve bırakması pek de fena olmazdı.

'' Ya hani öle mal mal kaslarını izlemek için felan değil yani çok yorgunum o yüzden evet diyorum''

(UNİCORNLAR'IM ''+'' İÇ SES ^^ )

+Ah be gerizekalı öykü ne saçmalıyorsun malmısın bide çocuğa çok yakışıklısın felan de de tam olsun ha yani onu demeye  getirdin zaten.

''Tabii canım o yüzdendir'' dedi ve arabaya  yöneldi.Bende arkasından yürüdüm.Ben kapımı açmasını beklerken o şöför koltuğuna oturdu ve beni bekledi.Bende mecburen kapımı açıp kendim bindim.

''Evin nerde?''

Çok ciddi bir şekilde sormuştu.Napacak lan bu bana. ALLAHIM yooksa beni 45445 parçaya mı ayırcak yoksa derimi soyup limonmu sürcekti. Hayır tabii ki de yapmaz.Yapmaz değil mi?. Bu saçma sorulardan kurtulmamı sağlayan cümlesi ile ona döndüm.

''Sana bir soru sordum?''

+ah gerizekalı mal salak öykü ah pırdın dılmışım mı diyeceksin yine

vallaha öyle diyiceğim iç ses.

''Pardon bir şeyler düşünüyordum'' dedim ve adresi ona doğru uzattım.Evet çantamda adresin yazdığı bir kağıt vardı.Biliyorum bu size göre saçma ama nasıl olsa daha yeniyim burada.aslında değildim  annem ve babam ayrılalı 3 yıl oldu ve ben lise 3.sınıftaydım bazen adresi unutuyorum die yanımda taşıordum.

''Merak etme sana hiç birşey yapmayacağım''

Önce affallladım. Dışımdan mı söylemiştim ben bunları.

''E-efendim?''

''Merak etme diyorum seni öldirmeyeceğim''

------------------------------------------------

Evin önüne geldiğimizde.

''Ben Mert'' dedi ve elini uzattı.

''Öykü'' dedim ve içeri girdim.Bizim kata geldiğimde zile basmayacağımama sevineyim yoksa beni kapıda sinirle bekleyen hem kankam hem kardeşim olan ev arkadaşımdan mı korkayım.Korkak adımlarla içeri girdim.Hande annem gibidir eğer 12den 1dk sonra eve gireyim kıyameti koparır.Ve bugünde kıyametin alası kopacak.

''Öykücüm'' Dedi. İğneleyici ses  tonu ile. Hemen masum bir gülüş ile ona döndüm.

''Efendim canım Handem'' bana sert bir bakış açtı.

''Nerdeydin bu saate kadar se..''

Demeden kapı çaldı. Telaşlanmamış değildik.Hande hemen muftağa gidip tencere ile bir bıçak aldı.Emin adımlarla kapıya doğru ilerledi.Ve açar açmaz kim olmadığına bakmadan tencereyi adamın veya kadının kafasına geçirdi....

-----------------------------------------------------

Evet unicornlarım bu ilk bölümdü her gün 1 bölüm yazmaya çalışacağım voteleri unutmayın sizi seviyorum *-* <3 ^^