KARANLIK GÜNLER

MASUM ANNEM

Bağırma sesleri geliyordu. Içeriye gittiğimde üvey babam annemi dövuyordu. Ne yapacağımı bilemedim annemin yanına gittim
Annem
-kızım evden git dedi.
O an benim için bir ölüm anıydı üvey babam annemi dövdüğü gibi beni de döverdi . Uvey babam kahveye gidince annem elime 100 tl ve tek kıyafetim olan pjamami verip beni kapıya koydu . Annemin böyle yapmasını anlayamadım . Hemen evden uzaklastiktan sonra bir teyze gördüm . Adı kumsal'mış . teyze beni alarak evine götürdü . O gece sabaha kadar ağladım . Sabah kalktığımda oda sıcacıktı .Annem her sabah kalkıp iş yapmaya giderdi akşamleyinde yorgun yorgun gelip beni sımsıkı sarardı. Durumumuzdan dolayı evimiz de hep buz gibi olurdu . Sıcacık evde uyanınca çok şaşırdım. Kumsal teyze beni iyice yıkadı ve yeni kıyafetler aldı. Kumsal teyze kendine maviş dememi istedi . Sanki benim gerçek annem mavişti bana o kadar iyi davranıyordu ki kendimi kendi evimde gibi hissettim. Bu arada 1 ay sonra okula başlıcaktım. Tam annemin beni bıraktığı ,tek başıma kaldığım 3 gün oldu kahvaltımızı yaptıktan sonra maviş beni lunaparka götürdü. Çok mutluydum.Öbür gün mavisten beni annemgilin yanına götürmesini istedim . O ise hadi gidebileceğimizi söyledi.o an gözlerimin içi gülmüştü hemen hazırladım. Yola çıktığımızda köşede bir köpek gördüm. Maviş ise köpeyi eve götürmemizin sakıncası olmadığını söyledi . Daha minicikti onuda annesi bırakmıştı . Annemgilin evine varmıştık kapıyı açtığımda evde hiç bir şey kalmamıştı. O an kafamda bir sürü soru işareti oluştu . Maviş ise üzülmememi söyledi. Artık çok büyük hayallerim vardı. Gerçekleştirmek için elimden geleni yapacaktım.

Arkadaşlar bu bölüm biraz kısa oldu . Yinede iyi okumalar. Yorumlarınızı merakla bekliyorum.