Zatın zahmet edip gelmesin düşüme.
Senle ben traji komik bir hikâye,
Aşk denen illet bu aralar fazlasıyla revaşta,
Söylenen güzel sözlerin hepsi palavra,
Bilmiyorum kaç yerinden bıçaklandı kalbim bir kadavra,
Zaten sadakat gerekliydi bana şikayet değil,
Bilmiyorum nereden geliyor intihara bu meil,
Fazlasıyla bıçak yaram var benim bekliyorum ölümü,
Kaç kez daha yalnız bırakılan olacağım kesin artık bu bölümü,
Memleketim benim canım makberim orda olsun,
Zeytin fidanı ekin toprağıma geleceğin adı olsun,
Bu gidişlerin,geri dönüşleri benim olsun,
Kulağıma hoş geliyor senfoninin son anı,
Yere düşen gençliğimin yarı bitkin,uslanmaz son damla son kanı,
Geriye dön de bak o ağmağı tanı,
Sensiz bir hiç yok ki yeri,yurdu olsun bir vatanı,
Ve artık kırın zincirlerimi feryadı figanim son bulsun,
Umarım gittiğinde yer de mutlu olursun.
