The Begining

549 2 0
                                    

"Stunning. Beautiful. Yes. That pose baby. Okay one more and that's a wrap everybody." Our photographer said happily while looking at my and Marc's photos he had taken.

"Rachel sabi ni manager Tumawag mama mo. She said she wanted you to call her." My best friend Marc says while taking his glasses we just used in the photoshoot.

"Ohh okay cge." Sabi ko. I wonder what she wanted. We head back to our dressing rooms and I change into my black pants and red sleeveless. I put on my black boots and my leather jacket before tying my curled red hair. I look at my make up which is just a mascara, eyeliner creatung a cat eye and my red lips. I took some wet tissue in the table and wiped out my lipstick.

"Hey. Ready to go?" Sabi ni Marc sa may pintuan. Tinignan ko siya at tumango. I grabbed my bag na may laman ng aking purse, cellphone and girl's paraphernalias.

"Mariah. Kaw na muna bahal sa sched ko. And please. Wag kang tumanggap ng kahait na anong offer ngayun, kailangan ko ng bakasyon. Nasisira na ang beauty ko sa pagod." Sabi ko habang may kasamang kaartehan. Mariah chuckled togeher with Marc.

"Naman Rachel. Di bagay." Sabi ni marc habang tumatawa.

"Che. Ewan ko sayu." Bago ulit ako tumingin kay Mariah. "Am I understood?"

"Yes ma'am." With that she head put of my dressing room.

"Let's go na rin. Nagugutom ako." Hinatak ko si Marc palabas ng building sa parking lot. Sabay kaming pumasok sa kotse niya. Hindi na kasi ako nagabala pang kumuha ng kotse ko kasama ko naman si Marc.

"Saan mo gusto?" Tanong ni Marc.

"Gusto ko ng sea foods."

"Seafood it is." Tapos nagdrive na siya.

Mga 45 mins rin siyang nag drive kase traffic. Sa isang restaurant kami pumunta. Sa part na malayo-layo rin sa mga ibang clients baka ma-mukhaan pa kasi kami eh.

"Tunawagan mo na ba si Tita?" Tanong ni Marc habang kumakain kami.

"Oh shit. Tae nakalimutan ko." I looked for my phone and dialed mama's number.

"Hello darling! How are you?" Agad na bati ni mama.

"I'm good mama. Kumakain nga kami ni marc ngayun eh. Kayo ni papa kumusta?" Tanong ko at namiss ki na naman sila. Ilang bu an natin kase mula ng makita ko sila.

"We're fine. And say hi to Marc for me."

"Hi daw." Sabi ko kay marc at nag thumbs up siya.

"So anu ba gusto mong sabihin sa akin ma?"

"Me and you're papa are coming to the Philippines tomorrow." Masayang sabi ni mama.

"Talaga?! O my g! Yung pasalubong ko ha?" Masayang sabi ko. "Ah eh ma.. Bakit kayu uuwi? May okasyon ba?"

Natawa si mama.

"Wala naman anak. Nami miss ka na namin at tsaka may balita aki sayo."

"Anu yun ma?" Nae excite kong tanong.

"I-ikakasal ka na." Sabi ni mama at biglang natigil ang buong paligid ko. No. Please. No.

"W-what?" I asked still dazed.

"You're marrying your tito Ramon's Son. Ryan." She said as if it was a normal thing.

"Who is he? Mama hindi ko naman siya kilala. Ma naman please tell me that you're just kidding." Nagsusumamo kong sinabi sa kaniya.

Tumingin sa akin si Marc at biglang kumunot yung noo niya.

"I'm not kidding baby. We'll explain it when we got home." Sabi ni mama.

"Ma. I hate you." Then I hung up and the tears began to fall out of my eyes. Marc came towards me and hugged me to comfort me.

Marc paid our food and we head to his car.

"Baby girl. What happened?" Marc asked.

"Si mama kasi. I-ikakasal na raw ako." Bigla niyang natapakan ang break at napasudsud ako.

"Tae! Marc anu bayan!" Sinamaan ko siya ng tingin.

"What the hell?! You're not kidding are you?" Di makapaniwalang tanong niya.

"I hope I am." Then the tears fell again.

"I'm sorry Rachel. Wala akong magagawa para mastop yan." Sabi niya.

"It's okay Marc. It's not your fault anyway."

- - -

"Why ma?" Tanong ko habang nasa kotse kami.

"Magsu susyo na ang company natin sa Company nila but gusto nilang magpakasal kayong dalawa bago nila permahan ang contrata." Pag e explain ni mama.

"Pero bakit kailangan nyo pang pumayag?! Malaki na nga ang companiya natin eh!" Hindi ko napigilan ang pagtaas ng bosea ko.

"Rachel." Papa said sternly.

"I'm sorry." That was the end of our conversation.

Ng gabing yung pumunta ako sa bahay ni Ryan. Syempre pinahanap ko sa secretary ko.

Nandito na ako sa tapat ng masters suit niya pero hindi ko kayang kumatok.

Ng pindutin ko na sana ang doorbell the door opened at tumambad sa akin ang pinaka sexy at gwapong lalake na nakita ko except sa bestfriend ko.

Ilang minuto rin kaming nagtitigan bago siya nagsalita.

"Come in Miss San Miguel." Ohh and that voice. Thats sexy husky voice.

Damnit. Rachel. Get your shits together.

We walked in and I didn't have anytime to look at his place gusto ko lang makausap siya at makipagdeal sa kaniya.

"Look Ryan. Let's get to the point. I know we're just forced to this marriage so I'll offer you a deal." I turned to him and looked at him seriously. "After a year we'll have an annulment. Let's tell them that we are not meant to be together. And I really don't want to be stuck to a guy like you."

"A guy like me huh?" He smirked.

"Yes. Your type isn't really what I want to a guy." I bravely answered him.

He looked at me for a second and nodded.

"Okay. One year." He agreed. Napangisi ako at papaalis na sana ng may na alala ako.

"Oh and Rules: No kissing, touching. And don't you dare fall in love with me."
***

Thanks for reading 😊
-Babe

Ps. NOT EDITED

UnpredictableTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon