And where here. Nandito na kami sa resort ng classmate ko. Gusto daw nila na mag overnight kami with them. Ewan ko ano bang trip nila.
"AHHHHH! SOFIA YOURE LATE!" Sigaw ni Grace.
"ALWAYS!" Classmates. See alam na nilang lahat. Bakit pa kasi pinilit nila ako.
"Ah guys sorry naman po. Late akong nagising eh. I need to study kasi naman diba mag tatake pa ako ng exam."
"Hays buhay genius. Haha btw sge na nga punta tayo sa loob nandoon na sila nag sasayahan na."
She is Grace Fernandez my cousin. And also my best friend. Side sa mother bali Fernandez ako. 17yrs old siya, may kapatid siyang lalaki dalawa lang naman sila si Gian, 15yrd old 3rd year.
"Hey guys nandito na si Sofia the tardiness hahaha." Grace
"Wow salamat ha. Alam na nila yan no need to announce. Tsssk, saan ang kwarto namin?"
"Sama tayo ng kwarto tatlo."
"Tinanong ko ba kung sama tayo ng kwarto? Sabi ko saan?"
"Hala, sorry naman ha? Paalala lang! Sungit naman! :P"
"At talaga tayo talagang tatlo? Ano bayan?! Tsssk." Bea
"Hoy! Oa mo naman Bea doon ka nalang sa labas matulog. Gusto mo?" Grace
Silang dalawa ay aso't-pusa. Palagi yang nag aaway. Mga pikon eh. Bahala nga sila.
At pumunta na kami ng kwarto. And cheka2 lang kami, tawanan at gusto na bumaba its already 4:30pm na. Gusto kasi nilang mag swimming."Hey Fia swim tayo." Bea
"Nah ayaw ko. Kayo nalang baka matagal naman akong magigising bukas."
Ayaw ko kasing mapagod kasi matagal akonh magising or for short tulog mantika ako.
"Ang KJ mo naman sge na." Grace
"Nah wag na ayaw ko rin naman eh."
"K. Fine. Eh ano naman ang gagawin mo?" Grace
"Magbabasa nalang ako ng books. Baka ma o-op lang ako sa baba eh."
"Eh sumama kapa eh hindi ka naman maka join. Hays." Grace
"Naku Grace wag mo ng pilitin sumama. Sumama lang naman yan kasi pinilit ko mabuti nga sumama." Bea
"Hay naku ok mabuti nga sumama ka. Sge na nga basta mamaya sasama ka saamin ha?" Grace..
"Okay. :)"
Actually nandito lang ako sa kwarto hindi ko kasi mahilig maki join saka nila dahil mga party wild naman kasi sila. Sumasama naman ako sakanila pero na o-op naman ako minsan. Kaya minsan hindi na ako sumasama. Mahilig ko ang magbasa, sumulat, kumanta, sumayaw, at sports. :D
Alas 6 na nang gabi ng nakafeel na ako ng boring. Kaya labas ako ng kwarto. Nang bumaba na ako nakita ko sila na masaya nanonood ng tv at nag lalaro yung iba.
"Oy Fia, hali ka dito sabay ka saamin." Sabi ni Carlo. Classmates ko siya simula grade 3.
"Ahm, mamaya na magpapahangin mo na ako sa labas babalik rin ako."
"Ah okay. Wag masyadong magpalayo Fe ha?" Carlo
"Oh sure!"
Lumabas ako pumunta sa dalampasigan at umupo. Kinuha ko ang phone ko nagpa play nalang ako ng music ko.
Playing....
Stay with Me..Hmmmm... Hmmmmm... Hmmmm..... Hmmmm.... Hmmmmm....
Habang nakikinig ako ng music iniisip ko na ang buhay ko na malayo kanila Mom at Dad. Pero iniisip ko nalang na kaya ko total mag co-college na ako. Next week mag ta-take na ako ng exam sa S.U (Stone University) Limang oras ang layo saamin.
Nang matapos na yung music na pinakinggan ko ay may narinig akong umiiyak na babae. Hinanap ko yung ingay at nakita ko ang babae na sa ilalim nng puno at nilapitan ko. At binigyan ko ng panyo.
"Ahm anong nangyari sayo? Bakit ka umiiyak?" Tanong ko sa kanya.
"Ang sakit! Manloloko siya! Dapat lang siguro na umalis na ako. Huhuhu!" Sabi niya.
"Naku wag ka munang umalis tinatanong pa kita."
"Hindi dito. Aalis na ako sa pilipinas"
"Ngee hindi ka aalis dito pero sa pilipinas Oo. Bakit?"
"Kakabreak-up lang namin ng boyfriend ko!" (Crying)
"Break up lang?!" Sabi ko
"Oo, ang sakit manloloko siya. Dapat last month lang akong umalis ngunit ayaw kung mapalayo sa kanya kaya hindi ako sumama kanila Mommy. Pero ngayon may reason na akong umalis."
Makalipas ang isang oras na pag kukwentuhan namin ay umalis na siya.
Napaisip-isip ko naman na kawawa pala siya kasi mas pinili niya ang kanya boyfriend at hindi sumama sa kanyang magulang kasi ayaw niyang mapalayo sa bf niya pero in the end iiwan lang pala siya.Nah kung siguro kilala ko ying lalaki naku baka masuntok ko na siya. Eh walang hiya pala siya at ang kapal ng mukha niya para saktan ang babae sana in the first place hindi nalang siya nanligaw sa kanya. Habang palakad-lakad ako kay...
*Boooogss!*
May bumangga sakin.
"Aaaaarraaay! T_T ano ba! Tanga kaba!!"
At biglang lumabas ang aking mga kaibigan ko.
"FEEE? ANONG NANGYARI?" Sigaw ni Bea..
"Kumakain siguro? Ano ba sa tingin mo ang nangyari na naka upo ako dito at sumigaw ng araaay?! Tsssk!" Tinulungan ni akong binangon
"Sabi ko nga, sorry."
"Oh brad anong nangyari dito?" Tanong ni Carlo sa lalaki..
"Pa harang-harang kasi sa dinadaanan ko! Kaya buti nga sayo!" Sabi ng lalaki
"Aba! Ako pa pala ang nagpa harang-harang eh ikaw nga yung nakabangga! Hoy kung may problema ka wag kang mandamay ng tao na walang ginagawa sayo!" Galit na sabi ko.
"Wala akong problema at wala kang paki-alam. Ang tanga2 mo kasi kaya ka nabangga. At hindi ko na kasalanan yun!!"
"Fe, tama na yan pasensya na po. Ali kana!" Grace
"Anong pasensya ang sinasabi mo jan?! Siya dapat humingi ng pasensya! Baliw ka! Hmmmmppp! Magsama kayo jan sa unggoy na yan!!" Walkout..
"Feeeee. Wait lang..." sigaw ni Grace at Bea..
Pumunta ako sa kwarto at nag lock. Nakakainis yung lalaking yun ako yung nabanga niya tapos ako pa may kasalanan. >< At yung kaibigan ko sa kanya pa kumampi. Aba! Hindi ata tama yun. Siguro kung kasalanan ko yun ako ang hihingi ng patawad. Eh hindi naman eh. At tinawag pa akong tanga!
"Fe, open the door please!"sabi ni Bea.
"Fia naman oh, open na."
"Mga baliw kayo anong kadramahan yan? E open naman eh. Ang Oa niyo ha!"
"Tu'naman go with the flow kana sana. Kj ka talaga!" Grace
"Chee. Bahala kayo jan."
"Ano ba talaga ang nangyari ha?"
"Ganito kasi yun, blaaaaah blaaaaah blaaaah blaaaaah..." Sinabi ko sa kanila ang nangyari kanila simula doon sa babae at sa lalaking yun..
Continue....
Sino kaya yung nakabanga sa kanya? Haha next chapter makikilala mo na siya.
BINABASA MO ANG
When I realize that I Love you
De TodoPeople say "never give up" but sometimes giving up is the best option because you realize you're wasting your time. Madali lang sabihin ang give up na. Pero sapat naman sigurong nagpakatanga kana. At ang lahat ay laro lamang. Nasa larong ito ay ma...