My Bestfriend's Lover is my Brother(MBFL BOOK 2) ON-HOLD

Eight

samantalang si gina, paalis pa lang..

"oh Gina, why are you still here?",tanong ng mommy niya

"nagpalit pa po kasi ako ng uniform eh. Sige bye po Ma"

"Mag aral ka ng mabuti. Pauwi na Dad mo"

"Baste, tara na ulit",yamot na sabi niya

Habang siya ay nasa kotse, sa room naman nila ay..

lilinga linga si Roland. Parang may hinahanap na ewan.

"oy roland, ano ba hinahanap mo?or shoul I say, SINO ang hinahanap mo?",madiin na sabi ni Abby.

tumabi pa ito kay Roland, nagpapacute. Walang imik si roland.

"*sigh* I know, si Gina ang hinahanap mo"

bigla ay napatingin siya dito

"okay lang ba sayo? Hindi ka ba-"

"nasasaktan?oh come on Roland. Oo gusto nga kita pero hanggang dun lang ako, di ako umaasa lalo't alam kong mahal na mahal mo si Gina, and kung san ka masaya, dun ako"

"really? then... pwede bang magfavor..kung ok lang sayo toh.."

--

GINA'S POV

-

hayy sa wakas, nakarating na ko ng  room na walang putik ang uniform.

0_0

at eto ang eksenang aabutan ko? nagtititigan lang naman sina Roland at Abby, at nakangiti pa! WOW HA!

SO WHAT?

lumapit na lang ako para ibaba ang bag.

"excuse Abby, lagay ko lang yung bag ko",..saka ninyo na ituloy yang paglalandian ninyo..

sabi ko sa kanya. wala akong emosyong pinakita. Ramdam kong nakatingin sakin si roland.

GREAT PRETEDER YATA AKO NOH!

:(

pero aaminin ko, NAIINIS AKO! lintik kang roland ka. Pero imposible, hindi niya magugustuhan si abby noh.

well late ako. Tapos na pala ang first period. Nilapitan naman ako agad ni Cecille

"poy! bakit ka late?anyare?"

"may bwisit kasing pinutikan ang uniform ko"

"hahahaha... heard about the new teacher?"

"wala akong pakialam dun"

umalis si Cecille. Pag alam niyang badtrip ako, lumalayo na siya. Hay nako, ituloy ko na nga lang tong kwento kong sinusulat sa notebook ko.

ewan BAD TRIP talaga ko!!!!!!

eto nagrereport na si Renier sa AP.. wala pa rin kaming imikan ni roland..

"Bakit ka nga pala nalate Gina?"

"wala ka na don"

tumayo ako at lumipat sa upuan ng absent.

"June, palit tayo",sabi ni Roland

at naramdaman ko na lang na katabi ko na naman siya..aba't sinundan pa ko.

"ano bang problema Gina?"

"ha?bakit?may dapat ba kong problemahin?"

"eh bakit mo ko iniiwasan?"

"hindi kita iniiwasan!"

nakita kong nakatingin samin si Cecille.

umalis ako. Lumapit kay cecille.

"tara. recess tayo"

"yan ba ang hindi umiiwas?",pahabol pang sabi ni Roland

CANTEEN

nakaupo kami ngayon sa bench dito..

"don't do that to yourself poy...",napatigil ako sa pagkagat sa hamburger nang biglang nagsalita si Cecille

"ang alin?"

"wag mo ng iwasan si roland. alam ko namang dahil sakin kaya iniiwasan mo siya..wag mo na kong intindihin"

"pero ikaw naman ang masasaktan"

"ano ba naman poy! wala na kong gusto lay roland noh! hindi ko kailangang ipilit ang ayaw kaya go! love him!"

:)

Kumabog ng malakas ang dibdib ko. Tumingin muna ko kay cecille, tumango naman ito,

tumayo ako at tumakbo palabas ng canteen...

eto na toh.. di na kita iiwasan... 

nakita ko si roland, pababa ng hagdan. ang daming taong nakaharang kaya kinailangan ko pang manghawi para makadaan.

sasabihin ko na.. sabihin. sasabihin ko na..na mahal kita Roland

isang tao na lang ang hahawiin ko. paghawi ko....

0__0

Ganda ng tumambad sakin.

MAGKAHOLDING HANDS LANG NAMAN SINA ROLAND AT ABBY!!!

nastuck ako sa kinatatayuan ko.. masokista ako kaya nakatingin pa din ako sa kanila kahit masakit

"ayhhie conghrats abby and roland", narinig kong sabi ni mark

parehong nakangiti ang dalawa.

habang ako na nasa harapan nila, ay parang hangin na hindi nila nakikita.

habang naglalakad na sila palayo. nakatulala parin ako at hindi kumikilos...

"oy! natuod ka na diyan!",sabi ni mark

---------------------------------------------------------------------------------------------

Author's POV

pero habang nakatalikod si Gina, sina Roland at Abby ay nakatingin sa kanya, pero hindi na magkaholding hands

ha?bakit?totoo ba toh? kung kailang handa na ko para mahalin ka saka ka nagmahal ng iba? ganito pala. ganito pala ang pakiramdam , ng sakit na SELOS...pero kaya ko toh. kaya kong ipakita sa kanilang hindi ako apektado. i'm the great pretender, remember?

umakyat na si Gina patungong room.. Umupo.. Malungkot..

parang nabagsakan ng solar system

Lumapit si Rommel sa kanya

"uy ano yun?"

tumingin naman si Rommel sa kanya at tiningnan kung san nakaturo ang daliri niya

"ang alin?"

"hahahahahahahahahahahahaha"

"oy nalukreng ka na"

"ahahahahahahahahahahaha"

"baliw"

pumasok si Roland at nakitang huhagalpak ito sa tawa. bakit naman kaya?

-----------------------------------------------------------------------------------

pero hindi po baliw si Gina, ganyan lang talaga siya hihi

bitin na naman siya... mag a update pa po kasi ko sa iba kong stories eh...

:)

thanks po sa patuloy na pagbabasa!

God bless!