MERHABA ARKADAŞLAR İNŞALLAH BEĞENİRSİNİZ HİKAYEMİ. OYLARINIZI BEKLİYORUM. -İYİ OKUMALAR-
Multimedya: MERVE ZEYNEP.
.
Sabah Münevver annenin sesiyle uyandım. Yatakta oturup halıya bakmaya başladım her sabah bunu yapmassam uyanamam. Kafamı yukarı kaldırdığımda Münevver annem bana bakıyordu.
-Günaydın prensesim seninle acilen bir şey konuşmam lazım.
Dedi ve kolumdan tuttuğu gibi beni bahçeye çıkardı. Ne oldu acaba.
-Münevver anne ne oldu böyle acele ediyosun daha yeni uyandım.
-Annenler geldi. Seninle ilgili konuşuyorlardı. En az 2 güne buradan gidecekmissin.
-Annem? Nasıl ya? Yaşıyor mu? Peki nasıl biri ? Çok merak ediyorum onu . Ama buradan ayrılmak istemiyorum
-Annen şuan burda canım. Müdürle konuşuyor. Bende gitmeni istemiyorum ama orda hayatını yaşayacaksın. Şimdi git hazırlan müdürün odasına gel seni bekliyorlar.
Başımı tamam anlamında salladım. Arkamı döndüm ve aklıma Zeynep geldi. peki ben gidersem o burda ne yapacaktı. Ailemin gelmesi benim için çok büyük bir şanstı. Küçüklüğümden beri onları aramıştım. Acaba annem hala aynı mı? Gözümden yaşlar döküle döküle Zeynep'in yanına gittim. Telefonuyla uğraşıyordu. Çok mutluydu. Beni farkedince yüzünü bana çevirdi. Ağladığımı farkedince yüzündeki gülümseme kaybolmuştu. Yatakta oturup benimde oturmamamı işaret etti. Yanına oturdum. Kolunu omzuma attı ve sarıldı bana. Ben böyle bir kardeşi nasıl bırakabilirim ki? Ağlamam da çok şiddetleşmişti. Gözyaşımı sildi ve bana döndü.
-Kim üzmüş benim kardeşimi? anlat bakalım.
Nasıl anlatacağımı bilemedim ve birden söyledim.
-Zeynep annemler gelmiş beni yurttan alacaklarmış. 2 güne gidecekmişim.
Birden yüzü düştü. Nasıl yani anlamında kafasını salladı. Birden gözünden yaşlar akmaya başladı ve bana sarıldı.
-Sen gidersen ben burada ne yapacağım? Ama git lütfen sen hep bu anı bekledin.
-Sen?
-Arada bir gelirsin falan işte.
-öyle olmaz o ben gidersem sende gelirsin. Kalk hazırlan. Sende benimle geleceksin.
-Kabul etmezler. Hiç deneme bile.
-Kabul ederlerse senle . Etmezlerse bende gitmem.
Hazırlanmaya başladık. Acaba annem hala aynı mı? 7 yaşımdan beri hiç görmemiştim onu. Bu arada kendimi tanıtmadım. Ben Merve Ünsal. 17 yaşındayım. Sarışınım. 7 Yaşımdan beri yurtta kalıyorum.
ikimizde hazırlanmıştık. Koşa koşa müdürün odasının önüne geldik. Kapıyı tıkladım ve içeri girdik. İnamıyorum. Annem hala aynı. Çok güzel. Babam çok değişmiş. Annem ayağa kalktı bana sarıldı. Sımsıkı sarıldı. Kaç sene olmuştu görmeyeli. O anne kokusu. Dünyaya bedel be.
-Güzel kızım benim. bitanem . Çok özledim seni.
Annem yerine oturdu. Konuşmaya devam ettiler. Zeynep ile birlikte oturduk ve onları dinlemeye başladık. Annem direk konuya girdi.
-Mervecim, artık bizimle kalmanı istiyorum eğer sende kabul edersen hep birlikte yaşayalım olur mu?
Zeynep'le birbirimize gülümsedik ve söz sırası bana geldi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
YENİ HAYAT
Teen Fiction7 Yaşından beri yurtta kalan bir kızın ailesiyle kavuşması. Küçüklük arkadaşı? Onu arayacaktır. Bu yüzden biraz sıkıntılar yaşayacak .