ilk adım

118 16 9
                                    

Yaşadığımız bağzı şeylere anlam veremeyiz. Hiç birimizin kusursuz hayatı yok. Daima birşeyler eksik veya fazla . Bazılarımız herşeyi kabul edebiliyoruz, bazılarımızsa hayatın zorluarına göz yumarak istediğimiz hayat için çaba sarfediyoruz ...
Hepimizin bir hayati , sonsuzluğu var. Bu sonsuzluğumuzun her parcasını kendimiz için yaşayalım.

...........

Ben Dolunay. 17 yaşındayım.Ailemle birlikte bugün İzmire yerleştik.

Hayatım birz sıkıcı, hayır hayır çok sıkıcı. Maddi olarak herşeye sahibim denebilir .manevi olarak mutluluğu ve hayallerim çalındı.

Babam kiz kardesime biraz daha duşkun beni pek sevmez ,annemse bizimle gelmeyip yurt dışında kalmayi tercih etti . Babamla aralari hiç iyi değil ayrılacaklar sanırım. Çokta umursamıyodum zaten.

Babam odami gösterdi ,eşyarım çoktan yerleşmişti. Güzeldi güneş ışıgıni alıyodu . camdan disari baktim kumsal cok uzakta değildi ağacliklarin içinden yuruyerek 10 dk denebilir.

Her neyse yarın okul var ve uyumalıyım .

Sabah erkenden kalktım , duş alıp ne giyeceğime karar verdim.Uzerimi giyip sacimi kurutup dağınık bıraktım. Kahvalti yapmadim , odamdan cikip dogruca dış kapıya yöneldim. Arabada kardesim Deniz i bekledim. Gelince once onu okuluna biraktik snrada beni.
Okulda tanidik birini olmasi iyi olurdu simdi napacaktim ki. Sınıfımı bulup boş bi sıraya gectim. Yeni yeni sınıf dolmaya başlıyodu. Simdiden sıkıldım. Kafami sıraya koyup başımı boşluğa cevirdim. Nazik bir ses "oturabilirmiyim" dedi. Başımı kaldırıp " tabi " dye karsilik verdim.

" Merhaba ben Serkan "

" bende Dolunay "

" Yeni kız ha , tanstigma cok memnun oldum dolunay"

" bende"

Sınıfta boş sıra kalmamıştı.
Hoca sınıfa girdi sıkıcı zamanlar basladi.......................

Evet artik sıkıcı ders saati bitti. Çantami toparlayip cikacaktim . masanin uzerinde duran kitabimi almak icin uzandigimda kitabimin uzerine basan bi el gordum. Elin sahibine bakmak icin baSimi kaldirdığımda Karsimda arka sırada oturan yakisikli ve bi o kadar gizemli duran cocuğu gördüm.
Dağınık saçlari beyaza yakin teni ince burnu dudaklri ... Oldukca bakimli gorunuyordu.

" ben Görkem" diyerek elini uzatti
" dolunay" deyip gulumsedim.






Sonsuza DekHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin