Bu sabah uyandığımda
Yine aynı yalnızlıkla
Aynı karanlığa uyandım
Yeni bir gün başlamıyordu takvimde
Sensiz bir gün başlıyordu benim için
Aydın bir güne açmıyordum yorgun gözlerimi
Sensiz ve karanlık bir güne aralıyordum
Çaresiz kirpiklerimi
Göz pınarlarım yine isyan edercesine yokluğunu
Bırakıyordu ağır damlalarını
Dayanamıyordu o da yokluğuna
Yine sensiz bir günün lanetini yaşıyordu bedenim
Sensizliğin acısını çekiyordu kalbim
Kan değil
Acı pompalıyordu tüm vücuduma adeta
Her damarımda
Her hücremde hissediyordum aşkının acısını
Aşk sandığım o çaresiz duygularımın acısını
soyut_5
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SOYUT
Teen FictionSusuyor insan ... Ağzından tek bir kelime bile çıkmıyor . Haykıramıyor düşündüğünü , hissettiğini , gördüğünü ... Kalbine itiraz ediyor , sevinçlerine itiraz ediyor . Onları görmüyor ... Hep susuyor . Sanki o anda bütün kelimeleri unutmuş gibi ...Ya...
