perdenin arasindan sızan guneş isigi gozlerimi oksuyordu.Gozlerimi actim.Uykunun verdigi sersemlik ve yorgunluktan zor acilan gozlerimle yatakta oturmus odami gozluyordum.Her zamanki gibi normal bir gun degildi.Bu gun yeni okulumun ilk gunu.Ayaga kalktim ve yavas adimlarla banyoya dogru ilerledim.İlik bir duş beni kendime getirdi.16 yasindayim.lise bir ogrencisiyim.Hic arkadasim yok.Kitap okumayı ve yazmayı seviyorum.En buyuk tutkum resim yapmak.Karakalem keçeli boyalar sacma karalamalar hoşuma gidiyor.Resim insanın kendini ve duygularını belirtmenin hissettirmenin en iyi yollarından biridir.İce kapanık oldugumu soyluyorlar oysaki konuşmaya deger birsey bulamayacak kadar gurultuluyum.Ha bu arada hemen evden cikmassam gec kalicam. ilk gunden gec kalmak istemem.Ogretmenlerden azar isitmek pek alisik oldugum bisey degil.Dar kotumu giydim. uzerine mor t shirt giydim.kot ceketimide uzerime gecirdikten sonra kahve rengi omuzlarima kadar sacilan saclarimi. saldim. Her zaman dogalliktan yana oldugum icin makyaj yapmam.Sırt cantamı aldım ve otobus duragina dogru ilerlerken aklimda bir suru soru isareti vardı.otobuse bindim.bos bir yer buldum ve oraya yerleştim.kulakliklarimi taktim ve derin dusuncelere daldım.
adim MELTEM BOZKURT ve iste ben buyum.
