341 Forever [COMPLETED]

Chapter 30: *critical*

Ken's POV

    tinukukan ako ng baril ni alejandro... agad naman akong dumukot sa bulsa ko tapos pinindot yung bigay ni papa... sana naman bilisan nila!!! baka ano pang mangyari saamin ehh...

"ano?! babarilin mo ako?! ano bang kasalanan ko at idadamay mo ako?!"

"ang ama mo ang dahilan kung bakit na kulong ako... trinaydor nya ako... nalugi ang negosyo ko!!! nasira ang buhay ko!!!"

"NEGOSYO?! BECAUSE OF YOUR F*CKING BUSINESS MARAMING BATA ANG NAGDUDUSA!!! IKAW ANG MAYKAGAGAWAN NG PAGKALUGI MO LALO NA ANG PAGKASIRA NG BUHAY MO!!!"

    wow ha... english yun... nosebleed!!!

"wala kang karapatan sigawan ako!!!! wala kang alam!!!"

"I know everything... iniwan ka ng asawa mo dahil sa pagtutulak mo... pati mga anak mo dba?! dba?!"

    galit na galit na ang mukha nya... tinutok nya saakin ang baril... pumikit naman ako... medyo na dinig ko na ang mga pulis na nasa labas na... pag pikit ko ehh nag hintay ako para may baril na sound effe----

*baaaaaannnnngggg*

    yun... pero... parang may yumakap saakin... pag gising ko ehh... O____O si... si... si kristine.... napa hawak ako sa balikat nya at... POTEK!!!! MAY DUGO!!!! parang na freeze ako dun... gusto kong alogin si kristine... bakit nya pinigilan ang bala?! anak ng pusha naman ohh!!!!

Kristine's POV

    nagsisigawan na sila ken dun... tinutok na ni alejandro ang baril nya kay ken at aba!!! pumikit din sya!!!! engot na lalaki!!! ayan!!! nakakalag naako... tumakbo ako papunta kay ken at niyakap sya... hindi ko na inintindi kong mamamatay man ako... ang gusto ko lang ehh maligtas sya...

*baaaaaannnnngggg*

    may tama ako... sa likoran ko... ang... sakit... hinawakan ni ken ang likoran ko tapos parang galit na may pagka awa na ewan... aray~ ng s-sakit n-ng l-likod k-koooo... inaantok ako...

"ano ba!!!"-alejandro

*baaaaaaannnnnnngggggg*

Vernon's POV

    pagkakalag ni kristine sa tali nya ehh tumakbo sya kay ken... sinalo nya ang balang dapat kay ken... naiinggit ako kay ken... buti pa sya may isang taong magsacripisyo para sa kanya... tinignan ko si kristine... tumayo nalang ako tapos binanatan ang mga kasama nya... celebrity ako kaya may alam ako tunggkol sa self defense...

"ano ba!!!"-alejandro

*baaaaaaannnnnnngggggg*

    pangalawang putok yun...pero sa taas nya na naiputok, nag-agawan kami sa baril... nung medyo natumba sya ehh...

"vernon!!!"-ken

    hinagis nya ang baril tapos na kuha ko naman... binaril ko si alejandro sa may hita nya kaya naman di na nya nakayang tumayo...

"freeze!!! itaas nyo ang mga kamay nyo... napapalibotan na namin kayo!!!"-pulis

    ahh, thank God nandito na sila... tinaas din naman nila ang mga kamay nila... tapos pinusasan ng mga pulis...

Ken's POV

    inalog ko na si camey nun... gumising ka naman ohh... wag kang matutulog... camey... please

"hoi... cames... gumising ka naman ohh... hoi..."

    medyo nagising sya sa ginawa ko...tapos nag salita sya...

"k-ken?! s-sorry, nagalit ako sayo..."

"ano ka ba... ayos lang... kasalanan ko rin naman ehh... cames wag kang matutulog ahh... please, wag mo akong iiwan..."

"*smile* di naman ako mawawala ehh...k-ken... maniwala ka sana... m-minahal kita... a-at m-mamahalin pa din kita..."

"kristine wala namang ganyanan!!! naniniwala naman ako ehh kristine naman ehh!!!"

    naiiyak naako nun... bakla na kung bakla basta hindi ko papaalisin ang babaeng to'...

"sssshhhh... wag ka ngang umiyak... ang bakla mo tignan ehh..."

    tapos tinaas nya kamay nya tapos pinunasan yung luha ko... tapos...

"341 ken..."

    she forced a smile then pumikit na sha... nahulog din kamay nya galing sa pisngi ko... NO!!! hindi pwede!!! Lord please wag muna!!!

"KRISTINE!!!!!"-ken

    niyakap ko sya tapos patuloy ang pag agos ng luha ko... dumating na din sila papa at mama pati na din ang barkada... ang ambulance nandito na... sumakay ako dun sa ambulance tapos sinugod na agad sya sa ospital...

    pagdating namin sa hospital ehh pinasok na sya sa emergency room... naghintay lang kami sa labas... di ako mapakali... sila din ikot ng ikot saakin... puno dugo ang t-shirt ko... dugo ni kristine...

"d@mn... bakit ba ganito... Aiiiisssshhh nakakainis!!!"

    umakyat ako papuntang rooftop... pagdating ko dun ehh di ko na napigilang umiyak...

"ang daya mo naman kristine ehh!!!! ang daya daya mo!!!! hinarang mo pa yung bala!!! ako dapat yun ehh... ako dapat nandyan sa loob... ikaw dapat nandito, buhay pa!!! pero bakit ganito?! ANG DAYA MO KRISTINE!!!!!!"

    sinigaw ko talaga ng malakas yun... ang daya nya ehh sobra... pagkatapos kung maglabas ng sama ng loob ehh pumasok naako... saktong lumabas na din ang doctor...

"doc kumusta po sya?!"-mama

"I'll tell you honestly... maraming dugong nawala sakanya... she's critical..."-doctor

"doc... I'm type O... draw all my blood to her... buhayin nyo lang sya..."-ken

"sge... pumunta ka sa blood bank... o sa nurse station..."

    pumunta naman ako... hindi ko hahayaang mamatay si kristine ng dahil saakin...

"sir dito po kayo... humiga po kayo tapos pisilin nyo po to..."

    binigyan nya ako ng parang bola... tapos pinisil pisil ko naman...

"ang swerte po ng patiente..."-nurse

"bakit naman?!"

"kasi po... lahat kayo nagaalala sa kanya... sana po wag nyo syang sukuan..."

    tapos na yung pagkukuha ng dugo saakin... lumabas ako at nakita ko yung doctor nandun...

"kaano ano po ba kayo ng patiente?!"

"asawa nya ako..."-ken

"ahh, kailangan nyo po syang kausapin... she wont survived the operation pag nagkataon..."

"pwede na po ba syang pasukin?!"-ken

"Oo... just call me when you need something..."

    pumasok naako saloob...