"อึก นะ หนาวจัง ผม อึก อยู่ที่ไหนกัน มืด..เหลือเกิน"เด็กชายผมสีเหลืองอมทองสว่างไสวดั่งดวงอาทิตย์วัย 17 ปีเอ่ยด้วยน้ำเสียงสั่นๆพรางยืนกอดตัวเองเพื่อให้ความอบอุ่น
ครืดด ครืดด ครืดด
"สะ เสียง..อะไรน่ะ"เอเนล พูดเสียงแผ่วเบาราวกับเสียงกระซิบเมื่อยินเสียงเหมือนคนลากอะไรสักอย่าง
"เอเนลจ๊ะ แม่อยู่นี่เอเนล มาหาแม่สิจ๊ะ"เสียงหวานดังขึ้นรอบตัวของเอเนลทำให้เอเนลยิ้มอย่างดีใจเมื่อรู้ว่าจะได้เจอแม่ของตน
"เอเนล มาหาแม่สิ แม่อยากรู้ว่าทำไมลูกถึงฆ่าแม่ มาหาแม่สิ เอเนล"แต่เเล้ว..เสียงคราวนี้กลับไม่ใช่เสียงหวานเหมือนคราวก่อน เสียงของครั้งนี้..แฝงเอาไว้ด้วยความแค้น
"ผะ ผมไม่ได้ฆ่านะฮะ ผม..ผม ฮึก ขอโทษฮะ"เอเนลพูดด้วยความกลัวจึงเดินถอยหลังไปอย่างรวดเร็ว
"เอเนล!!! ลูกไปกับแม่เถอะนะ ไปด้วยกันเถอะ นะลูกแม่"เสียงกรีดร้องดังขึ้นเมื่อเห็นท่าทางของลูกชายของตนพร้อมกับปรากฏกายออกมาให้เห็น
"อ๊ากกกกกกกกกกกกกก!!!"เอเนลสะดุ้งตื่นขึ้นทันทีเมื่อเห็นร่างของผู้เป็นแม่ที่เน่าเปื่อยจนเห็นกระดูกและมีหนอนไชเต็มไปทั้งตัว
"ฝะ ฝันเองหรอกหรอเรา"เอเนลพูดพึมพำกับตัวเองพร้อมกับเอามือกุมหัวเพราะรู้สึกไม่อยากนอนเอาเสียแล้วก่อนจะมองไปยังนาฬิกาที่ตั้งอยู่บนหัวเตียง
'ตีห้า...เราไปอาบน้ำแล้วไปโรงเรียนอาๆอะไรเลยดีกว่านั้น ไหนๆก็นอนไม่หลับแล้ว'เอเนลคิดก่อนจะลุกจากเตียงโดยยังจำภาพร่างของแม่ตนเองได้ดีแต่ก็พยายามทำเป็นเหมือนไม่เห็น
_______________________________________________________________________________________________
ณ โรงเรียนเวทมนต์อาทีเรีย 7.28 น.
"เฮ้อ~ รู้งี้น่าจะใช้เวทย์วาปมาโรงเรียนตั้งแต่เเรกเลยมาไม่ทันเลือกโต๊ะเลยแฮะ"เอเนลพูดเบาๆเมื่อมาถึงห้องซึ่งแต่ละคนก็นั่งประจำที่ที่ตนเลือกเอาเอง เมื่อเอเนลกวาดสายตามองไปรอบๆห้องก็เห็นโต๊ะวางอยู่โต๊ะหนึ่งจึงเดินเข้าไปแล้วนั่งทันทีโดยไม่สนคนที่นั่งอยู่ริมหน้าต่างที่นั่งอยู่ก่อนเค้าแล้ว
"เฮ้นาย!! ไม่เห็นฉันนั่งอยู่ก่อนหรือไง ปกติคนอื่นเค้าก็ต้องขออนุญาติก่อนสิ"ผู้ชายผมสีเขียวนัยน์ตาสีนิลพูดด้วยท่าทางทีเล่นทีจริงแต่จริงๆก็ไม่ได้สนใจอะไรกับเรื่องหยุมหยิมแบบนี้หรอก
"อ๊ะ ขอโทษน้า~ พอดีฉันไม่ทันมองอ่ะ ขอโทษๆ"เอเนลพูดแล้วยิ้มแหยๆไปให้เมื่อรู้ว่ามีคนนั่งอยู่ข้างๆตน
"ช่างเถอะๆ ว่าเเต่นายชื่ออะไรหรอ"ผู้ชายผมสีเขียวพูดแล้วยิ้มให้
"อ่อ ฉันชื่อ-"
"เอาล่ะนักเรียนใหม่ทุกคนเงียบๆหน่อย"ยังไม่ทันที่เอเนลจะพูดจบครูประจำชั้นก็เข้ามาก่อนพอดี
"เอาล่ะ ฉันจะประกาศชื่อคนที่ไม่ได้สอบเข้าห้อง A แต่เพราะคะแนนที่สอบเข้าห้องอื่นนั้นมันเยอะเกินเกณฑ์ผ.อ.จึงให้มาอยู่ห้องนี้ ถ้าใครได้ยินชื่อตัวเองให้ลุกขึ้นมายืนอยู่หน้าห้องเรียนนะ"
"อันดับที่ 1 คะแนนเต็ม 1,000 เอเนล แคร์โร่ และ..."
CZYTASZ
❄️majic แก๊งป่วน Vs ก๊วนซ่า
Fantasyหนึ่งคน..เป็นดั่งดวงอาทิยต์ในฤดูใบไม้ผลิอันอบอุ่น แต่ภายในนั้น..กลับหนาวเหน็บ หนึ่งคน..เป็นดั่งหิมะในฤดูหนาวอันหนาวเหน็บ แต่ภายในนั้น..กลับอบอุ่น หนึ่งคน..เป็นดั่งดวงจันทร์ที่อ่อนโยนในฤดูใบไม้ร่วง แต่ภายในนั้น..กลับโดดเดี่ยว หนึ่งคน..เป็นดั่งฝนเม็ดใ...
