my husband's the campus hearthrob

chapter 3:the feel's

MIYAKA's POV

nagulat ako si jev si honey pati si ian sa nabasa namin kanina, ilang taon na kaming magkakasama pero kahit kelan di niya nabanggit samin yung about sa kanila nung asawa niya di naman namin siya ijujudge iintindihin namin siya sabihin niya lang yung totoo nakakasama tuloy ng loob kaya yan nandito kami ngayon sa cutting place ko.

"miyaka?"ian
"ow?"ako
"paano mo nahanap yung punong to?", ian
"alam niyo naman diba Sating lima ako yung pinaka tamad, pumasok, mag-sulat saka gumawa ng projects" sila tahimik na nakikinig with matching pag sang ayon pa "kaya minsan pati pag pasok kinatatamaran ko na rin diba kaya naghanap ako ng lugar na pwede pag taguan tapos nakita ko tong punong to eh asa likod lang naman ng school kaya madali balikan tapos yun na lagi na ko dito"

"ahhh"ian

after that, a very long silence wrap the four of us no one wants to open that topic
until someone broke our silence

"bakit wala kayo sa klase natin?"-joshua

nagtinginan kaming apat walang gustong sumagot sa tanong niya kaya ako na yung nag salita

"kasi nakikita mo kami dito", pilosopo kong sagot ngumiti lang siya saka umupo sa harap namin sabay tanong ng

"pwede pa upo?"

ako-"nakaupo ka na mag papaalam ka pa!"

nagulat ako ng bigla silang tumawang apat nagtataka ako siguro napansin nila jevilyn kaya kinuwento niya

***flashback 7 years ago***

nakaupo ako mag isa sa ilalim ng puno ng mangga may batang dumating babae tinanong niya ako kung pwede ko daw ba siyang paupuin sa tabi ko sabi ko
"i don't want to talk to you stranger!"

yung bata nag pakilala siya sakin
"ay sorry! ako nga pala si dahliana dally na lang for short di na ko stranger pwede na ba ko umupo?"

napaisip ako di na nga siya stranger kaya pinaupo ko na siya. andami niyang tanong sakin tulad ng "pilipino ka ba?" "bakit di kita kilala?""bagong lipat siguro kayo noh?"
madaldal siya sobra
after awhile nagustuhan ko siya tapos naging close na kami tapos may tatlong batang umupo sa tabi naming dalawa tas sabay-sabay silang nagtanong "pwede umupo?" may initial reaction is mainis pero that time bigla na lang ako natawa di ko alam kung bakit pero pag katapos nun close na kaming lima hanggang ngayong high school wala pa ring nag bago

***back to reality****

tawa ako ng tawa habang inaalala naming lima yung nangyari nung bata pa kami hanggang sa na alala ko rin na kasama pala namin si joshua

"joshua!" tawag ko sa kanya
"nakikitawa ka samin kilala mo na ba kami?" ako
siya "oo naman" "ikaw si miyaka" sabay turo sakin "si jevilyn yun" turo ulit "si ian yung bakla" tas "yun si honey "

"galing ah!!!!!!!!!" sigaw naming apat
"hahahahahaha! ako pa" sabi niya
"yabang nito kutusan kita eh"si honey "
atleast ngayon ok na yung mood niyo diba"-joshua
"oo nga mga beks keri na yan"

napangiti rin kaming apat after non.
well i would say he really made our day light not like a while ago na sobrang bigat sa pakiramdam. sigurado ako na magiging masaya si dally sa kanya kasi ngayon pa lang botong boto na kami dito kay josh pero sana bago sila mag kaayos dalawa hayyy! sana naman kami munang lima!

QUOTE of the chapter
don't let youre anger make someone walk away