Geçen bir gün yine kaçırıldım ellerimde ipler bir sandalyeye oturtulmuş ayaklarım bağlı
Korkmuyorum alışığım artık canım yanmıyor kimse beni umursamıyor artık alıştım üzülmüyorum ne annem nede babam umurlarında değilim ki ben onların
İçerisi karanlık ama güzel bir oda görebildiğim kadar. ellerimi iplerden kurtarabildim bu zor olmamıştı dedim ya alışığım zaten
Odadan dışarı çıktım etrafta kimse yoktu ben acıkmıştım mutfağı bulmak için bütün odalara bakmam gerekiyordu önüme gelen ilk odanın kapısını açtım bi yatak odasıydı ama içerisi boştu.
Başka bir odanın kapısını açtım içeride bir çocuk yatıyordu yanına gittim kusursuz bir yüzü 19 yaşında görünümü bebek gibi uyuması hafif kirli sakalı masumluğu
"Off selin ne diyosun sen" diye geçirdim içimden ben böyle bir kız değildim erkek gibiydim abim bana bunu öğretmişti.
Kendini korumayı erkeklerden uzak durmayı kimse için saçma duygular beslemeyi benim için tek duygu nefret olmalıydı bana zarar veren insanlara karşı hissetmem gereken tek duygu NEFRET
Ben hala yatan çocuğa yıiyecekmiş gibi baktığınmı farkedip boğazımı temizleyip konuşmaya başladım "lan kalk yemek hazırla bana hem kaçırıyon hemde yemek vermiyosun arkadaşııııım kalk hadi"
Çocuk neye uğradığını şaşırmışcasına uykulu gözleriyle bana nefretle bakıyordu
"Kimsin lan sen"
"Kaçırıp aç bıraktığın kız kalk yemek hazırla bana açığğğğm"
"Tamam tamam sana yemek hazırlaması için karşı odadaki çocuğu uyandır ve bana dokunma "
Dediğini yapıp karşı odaya girdim bi çocuk uyuyodu oda az önceki gibi meteordu oysa yerim seni la beeean yatağa çıkıp zıplamaya başladım
"Bana yemek hazırlaaa" diye öküzce bağırdım çocuk gözlerini aralayıp konuştu
"Kimsin sen güzel kız ve ne istiyorsun"
"Birincisi yavşama ikincisi ben kaçırıp aç bıraktığınız kız üçüncüsü yemek istiyorum "
Çocuk gözlerini hayretle açıp bana baktı
"Oha sende benim gibi yemek yemeyi çok mu seviyorsun "
"Öküz gibi yemek yiyorum tatlı çocuk"
Çocuk hızla yataktan kalkıp odanın içindeki odaya girdi sonra odadan çıkıp koşmaya başladı altkata inip mutfağa girdi gözleri beni bulunca konuştu
"İplerden nasıl kurtuldun"
"Çocuk işiydi "
"Diyosuuun"
"Evett hadi yemek hazırlayalım"
Deyip yemek hazırlamaya başladık yaklaşık. 30 dakika sonra sofra hazır oldu bu arada çocuğun adının ediz olduğunu öğrendim zuhahhah
Ediz"çağrıııı kalk yemek yer" diye bağırdı 3dakika sonra merdivenlerden o çocuk indi zuhahha çohh daşşş
"Kızım sen o iplerden nasıl kurtuldun lan "
Dedi çağrı ıhahaa ben bu zamana kadar 54kez kaçırılmış insanım canıms hepde kendim kurtuldum
"Çocuk işiydide siz neden kaçırdınız beni "
"Üvey babanın borcu var ve o borcunu ödeyene kadar burdasın" çağrı bunları söylerken sinsice gülümsedi
Ağzımdan çıkan benimde farkına varamadığım cümleler canımı yaktı
"Bırakmayın beni lütfen "
Çağrı afalladı bir an sonra kekeleyerek konuştu "ne-neden "
"O adamın yanına gitmek istemiyorum "
"Neden ama" dedi ediz
Azımdan bir an çıktı
"O bana tecavüz etmeye kalktı"
Ne çağrı nede ediz birşey dedi ne diyecekler ki gözümden yaşlar akarken ediz bi soru yöneltti
"Ne yapmamı istiyorsun"
"SARIL" dedim sadece
Edizden önce çağrı sarıldı bana
"Ağla "
"Utanıyorum"
"Hayır utanma ağla ağlamak kadar güzel birşey yok ağla rahat la "dedi çağrı saçlarıma öpücük. Kondururken.
İyi hissediyordum hiç olmadığım kadar rahatlamıştım canım yanmıyordu ama ağlayamazdım ben bu imkansızdı ağlamak yakışmıyordu bana kollarımı çağrıdan kurtardığım gibi edizin odasına girdim.
2dakika sonra odaya ediz girdi yanıma gelip kollarını bana sardı bir sure sonra konuşmaya başladı
"O piç sana dokundumu". Hiç birşey diyemedim canım yanıyordu boğzıma yumru oturdu sanki
"Hayır" diyebildim güçlükle
"Nasıl oldu peki " dediğinde gözlerimi devirdim ona anlatamazdım benim canımı daha çok yakıyordu bu cevap vermedim sustum hep yaptığım gibi
"Tamam bu soruyu sormamışım gibi davran ayrıca biz sana zarar vermeyeceğiz tamam mı korkma bizden zaten ne yapabiliriz ki o adam gibi" deyip sustu "ya bak selin canın yanarsa canımız yanar seni sevdim yanlış anlama arkadaş olarak iyi kızsın 30dakika konuştuk 30 yıl gibi geldi bana bak sana zarar vermem ben varken kimse veremez hep bi kız kardeşim veya ablam olsun istemişimdir onu koruyup kollamak istemişimdir sen benden 1-2 yaş Büyük olabilirsin bu farketmez anladın mı koruyacağım seni o piç herifle de yaşamak zorunda değilsin reşitsin kendi kararlarını verebilirsin istediklerini yapabilirsin ama sakın canının yanmasına izin verme KARDEŞİM "
Abi kaybettiğim abimsin sen benim ya zaten bir abim var sen 2.sisin ediz bunları san da söyleyemesemde benden küçük olsanda abim gibi konuştun ama farkında değilsin bunları söylemek yerine sıkıca sarıldım abime.
Edizden ayrılıp "ilk defa beni kaçıranlara bu kelimeleri söyledim ilk defa acılı sizinle paylaştım ediz ilk defa ağladım"
"İnsan rahatlamak için ağlar sende ağlayarak rahat la huzuru ara "☺
Nıhahhahahhs ahhahhaa yaşasın bölüm bitti canımslarr muck mucks
Yorum ve vote yapmayı unutmayın zuh ah ha☺☺☺ neden boyle yapıyom malın ben çünkü zuhhah
Sizi muckladım benim gibi olun okuyucularım bazı bölümleri yaşanmış olaylardır. Sizi şoookk seviyolum bebek oldum phen ıhahhah
