Merve'nin ağzından
Sabah erken uyandım.Daha kimse uyanmamıştı,sahile çıkıp son bir kez yürüyüş yaptım. İzmir sahillerini özliceğim. Eve geldiğimde hala kimse uyanmamıştı. Bizim aile biraz uykucuda:)
Mükemmel bir kahvaltı hazırladım ve benim mutfaktaki seslerimi duyan annem uyandı. Kahvaltı hazırladığımı gören annem çok şaşırmıştı.
"Benim kara kuzum gitmeden bize kahvaltımı hazırlamış" dedi. Hem ağlamaklı hemde gururlu bir ses tonuyla. Minik bir gülümsemeden sonra "sen iste her zaman yaparım Nilgün Sultan" dedim. Ve yanağına sulu bir öpücük konurdum. Kafamı kaldırdığımda gözleri dolu dolu bize bakan babamı gördüm. Koşarak ona sarıldım. Ve elimle gözlerindeki yaşları sildim. "Bak görüceksin seni utandırmicam yeni derecelerle gelicem Ufuk bey" dedim. Yani birazcıkta olsa egom tavan yapmış olabilir:)
Bana sarıldı ve görücez bakalım merve hanım dedi alaycı bir tavırla. Ne zaman yaptığım işi başaramadığımı gördün bakışı attım adeta.
Sırtımı sıvazladı ve sana güveniyorum kızım dedi. Koşarak yukarı çıktım. Kapıya tıklattım fakat ses gelmedi. Benim uykucu kardeşim napıyomuş diyerek içeri girdim fakat ufukcan odada uoktu dahada önemlisi bu çocuk beni her geçen gün biraz daha şaşırtıyor yaa. Yatağını toplamış. Koskoca Ufukcan Aydın uyandığında yatağını toplamış!!!!! Kesin kıyamet geliyor diye düşünürken annemin sesiyle irkildim.
Ufukcan'ın ağızından
Sabah erkenden kalktım.anneme ve ablama bu gün yük olmak iatemiyordum. Özellikle ablama. Hemen yatağımı topladım ve dışarıya çıktım bir tane anneme bir tane ablama gül aldım ve pastaneye gittim ablamın en sevdiği chesscake i aldım ve üstüne bir not yazdırdım notta "Güle güle rüzgarın kızı seni çok seviyorum" yazıyordu. Ne kadar belli etmemeye calışsamda ablamın hitmesine çok üzülüyordum. Beni dinleyen tek anlayan kişi oydu. Herneyse hemen eve gitmeliyim dedim ve eve doğru yol aldım. Efe giderken yol kenarında bir çocuk vardı önündeki tezgahta rüzgar gülü satıyordu. Aklıma küçüklüğümüz geldi. Ablam ve ben elimizde rüzgar gülü bütün gün koşardık işte o zaman ablamın çok hızlı koştuğunu anlamışlardı. Ve biz bu yüzden ona rüzgarın kızı deriz. Hayal dünyasıdan çıktığımda çocuk beni dürtüklüyordu.
"Abi abi alıcaksan al almicaksan tezgahın önünü kapatıyorsun" diyordu
"Ne,sey evet alıyorum" dedim. 1 tane rüzgar gülü aldım. Ve tekrar eve doğru yol aldım. Efe girdim abla. Ortalıkta yoktu gülün tekini anneme verdim, tekini ise rüzgar gülü ile birlikte ablamın tabağının üstüne bıraktım. Masaya baktım şahane görünüyordu ve hemen masaya gömüldüm
Mervenin ağzından
"MERVEE, geliyorum anneciğim" dedim. Aşşağı indiğimde ufukcan masaya oturmuş ve yemeğe çoktan dalmıştı. Oo abla bir tek kuş sütü eksik dedi. Hemen yerime oturdum ve tabağımın üstündeki gülü aldım ve kokladım kalkıp ufuk cana teşekkür ettim. Peki bu rüzgar gülü ne içindi? Gabi yaa kücükken biz bunlarla çok oynardık. Bi an eski günlere gittim ve masada bana yiyecek bisey kalmayacağını anlayınca yemek yemeye başladım. Yemekten sonra hazırlandım ve havaalanına gidip uçaga bindim. Yolculuk güzel geçmişti.
Begümün ağzından
Eveet bugün büyük gün. Mervişim yoldadır buraya geliyo ve ben çok mutluyum. Artık yanlız kalmayacağım ve merve çok eğlenceli kızdır onunla burada çok eğleneceğimden eminim hemen üstüme bişeyler geçirip havaalanına gittim ve beklemeye başladım. Merve uçaktan indikten sonra mervişime kavuştum ve ayaküstü özlem giderdik ve eve gittik.
Arkadaşlar bir önceki bölümün biraz kısa olduğunu düşündüğüm için biraz uzattım. Umarım beğenirsiniz gerçekten çok uğraştım şu an saat 4 ve ben hala hikaye yazıyorum. Size ilk başta sıkıcı gelebilir ama daha ekşınlar yeni başlıyo skkzjz okuduktan sonra beğenmeyi unutmayın emeğe saygı öpüldünüz :))
